Όργανο Αυλών Ανέμου

Abstract

Με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου μουσικού οργάνου, που θα παράγει πλήρη μουσικό λόγο υπό τη στοχαστική πνοή του ανέμου, καταβάλλεται μία εκτεταμένη προσπάθεια κατανόησης των πολύπλοκων μηχανισμών που διέπουν τη λειτουργία των πνευστών δέσμης αέρα, καθώς και των εφαρμογών τους. Αναπτύσσονται αρχικά οι απαραίτητες έννοιες της ακουστικής που συνδέουν τις γνώσεις των θετικών επιστημών με το πεδίο της μουσικής ακουστικής. Αναλύεται έπειτα λεπτομερώς η φυσική πνευστών διέγερσης αέρα, όπως ο αυλός και το φλάουτο, μέσα από πλήθος σχετικών δημοσιεύσεων. Εξετάζονται δύο μοντέλα υπολογιστικής προσομοίωσης, το πρώτο αναλύοντας τη συμπεριφορά στο πεδίο της συχνότητας, αναπτυγμένο από τον N. H. Fletcher και το δεύτερο αναλύοντας τη συμπεριφορά στο πεδίο του χρόνου, αναπτυγμένο από τον M. P. Verge. Εκτελούνται σειρές πειραμάτων πάνω σε ένα μοντέλο αυλού μεταβλητής γεωμετρίας, για εξοικείωση με τη συμπεριφορά των εν λόγω οργάνων και επαλήθευση μέρους της θεωρίας τους. Προτείνεται τέλος μία παραλλαγή στο σχήμα του συμβατικού αυλού, ώστε να μπορεί να διεγείρεται απ’ ευθείας από τον άνεμο, και θα καλείται εγκάρσιος αυλός. Με βάση αυτή την παραλλαγή κατασκευάζεται σειρά αυλών, που αντιστοιχούν στους φθόγγους μίας μουσικής κλίμακας. Αναπτύσσονται συνοπτικά ιδέες για χωροθέτησή τους και δίνεται το έναυσμα για περαιτέρω ενασχόληση, οραματίζοντας τη μελλοντική δημιουργία ενός ολοκληρωμένου Οργάνου Αυλών Ανέμου.

Α great effort is made in order to understand the complicated mechanisms of Air-Jet Wind musical instruments and their applications, so that it will be possible to create a new one, which will be able to produce real musical speech by the stochastic action of wind. The necessary parts of acoustics are firstly developed, relating common scientific knowledge with musical acoustics. A large number of associated papers is then used in order to study in detail the physics of Air-Jet Wind musical instruments, such as flue pipe and flute. Two simulation models are presented for the analysis of these instruments. The first one, developed by N. H. Fletcher, is in frequency domain. The second one, developed by M. P. Verge, is in time domain. Series of experiments are performed using a flue pipe of adjustable geometry, in order to get better familiar with its behavior and verify specific theoretical topics. Finally, a variation of the flue pipe formal shape is proposed, so that it can be excited directly by the wind. This will be called transverse flue pipe. A series of transverse flue pipes is constructed, corresponding to a typical musical scale. Some ideas are briefly developed about the placement of these pipes and conclusions are made for future building of a complete Wind Pipe Organ.