Κέντρο μνήμης και πολιτσμικής αξιοποίησης του τόπου στη λίμνη Κρεμαστών

Abstract

Η λίμνη Κρεμαστών σχηματίστηκε μετά την ανύψωση του φράγματος το 1963 καλύπτοντας χωριά, οικισμούς και μνημεία ιστορικού ενδιαφέροντος δημιουργώντας παράλληλα ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Η λίμνη παραμένει ένας άγνωστος και ανεκμετάλλευτος προορισμός για τους περισσότερους και αυτό αποτέλεσε την αφορμή για να ενασχοληθούμε με το μέρος αυτό. Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα κέντρο πολιτισμικής μνήμης αλλά ταυτόχρονα και ανάδειξης του τόπου αυτού. Σχεδιάστηκε ένα συγκρότημα που αποτελείται από 10 ξενώνες δυο ή τεσσάρων ατόμων, ένα εκθεσιακό κέντρο που στεγάζει προσωρινές ή μόνιμες εκθέσεις, ένα εστιατόριο – αναψυκτήριο και ένα κέντρο αθλητισμού τα οποία συνδέονται μεταξύ τους μέσω παράλληλων πορειών και σημείων στάσης. Η τοποθέτηση των μονάδων έγινε σύμφωνα με το ανάγλυφο του εδάφους ενώ τα ύψη των κτηρίων δεν ξεπερνούν το ένα επίπεδο από το σχετικό υψόμετρο αφήνοντας ανεμπόδιστη τη θέαση προς τη λίμνη των Κρεμαστών από τα περισσότερα σημεία της περιοχής. Επιλέχθηκε η μεταλλική κατασκευή ως τρόπος δόμησης ενώ οι μορφές, τα υλικά (χαλκός, οξεία) ακόμη τα χρώματα ακολουθούν την ποιότητα του τοπίου. Όλα τα ανωτέρω επιλέχθηκαν και σχεδιάστηκαν σύμφωνα με τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού.

Lake Kremasta was formed after the construction of the dam in 1963 and although in the process covered villages, settlements and historical monuments of interest, it managed to create a landscape of unparalleled natural beauty. The lake remains an undiscovered and unexplored destination for most thus creating the perfect opportunity for such a project. Our aim was to create a cultural heritage centre which also enhanced the local area. We designed a complex consisting of 10 guest houses (sleeping 2-4 people), an exhibition centre for permanent and temporary exhibitions, a self-service restaurant area and a sports centre – all interlinked by a network of paths.

The units were placed according to the terrain and their height was calculated so as not to exceed a level of relative elevation, therefore leaving the view to the Lake Kremasta unobstructed. Metal structures were chosen whilst the form, the materials (copper, wood) and even the colour maintained the quality of the region. Design and selection incorporated the principles of bioclimatic design.