Αρχιτεκτονική ύλη:
δομική οργάνωση, κατασκευή, χρονική φθορά

Γιώτα, Κατερίνα; Κυτέα, Κατερίνα

dc.contributor.author	Γιώτα, Κατερίνα	el
dc.contributor.author	Κυτέα, Κατερίνα	el
dc.date.accessioned	2018-11-26T13:10:23Z
dc.date.available	2018-11-26T13:10:23Z
dc.date.issued	2018-11-26
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/48124
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.2496
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Υλικά	el
dc.subject	Σχηματοποίηση	el
dc.subject	Υλοποίηση	el
dc.subject	Φθορές	el
dc.subject	Βιωμένος χρόνος	el
dc.subject	Materials	en
dc.subject	Schematization	en
dc.subject	Building implementation	en
dc.title	Αρχιτεκτονική ύλη: δομική οργάνωση, κατασκευή, χρονική φθορά	el
dc.title	Materials in architecture: structural organization, construction, temporal decay	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture (URL: http://skos.um.es/unesco6/6201)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2018-10-26
heal.abstract	Η συγκεκριμένη έρευνα παρακολουθεί τη διαδικασία, από την καταγραφή των σκέψεων στην παραγωγή δισδιάστατων σχεδίων και από τα σχέδια στην υλοποίησή τους, αναζητώντας συγκρίσεις και τρόπους μετακίνησης από το θεωρητικό στο πραγματικό και από το διανοητικό στο βιωματικό. Στο πλαίσιο αυτό θα διερευνήσουμε το θέμα της συμμετοχής του υλικού στη διαδικασία της παραγωγής ενός αρχιτεκτονικού αποτελέσματος και τον τρόπο με τον οποίο η αίσθηση της αδιαμφισβήτητης υλικότητας επικυρώνεται από τη φθορά του χρόνου, ως τελική συνθήκη που υπερβαίνει την πλασματική νοητική σταθερότητα. Αν η αφαιρετική προσέγγιση, αρνείται να υποκύψει στη χρονική μεταβολή, αν αναφέρεται σε ένα τέλειο νοητικό, άχρονο δομικό αποτέλεσμα, τότε το υλικό είναι αναγκασμένο να αποδεχθεί τη φθορά και μάλιστα καλείται να αναδείξει την επιστροφή στη διανοητική διαδικασία και τη συμβολή που της προσφέρει, στρέφοντάς την σε κατευθύνσεις πλησιέστερες στην πραγματικότητα. Αν όμως η υλικότητα αυτή συνδέεται με έμφαση με το απτό αποτέλεσμα, είναι άραγε ‘εχθρική’ προς την αφαιρετική οργάνωση της σύνθεσης; Η ‘δομή’, ως κατασκευαστική αμεσότητα είναι λοιπόν αποσυνδεδεμένη από τη ‘δομή’ ως νοητική συγκρότηση; Επιλογές όπως αυτή των υλικών μπορεί να θεωρούνται πρωτεύουσες ή δευτερεύουσες; Σε κάθε περίπτωση αφορούν, επί της ουσίας, κύρια χαρακτηριστικά μέσα από τα οποία η αρχιτεκτονική πρόβλεψη καθίσταται πραγματικότητα και μέσα από τα οποία ο χρήστης αντιλαμβάνεται, αισθάνεται και ανακαλεί στο νου του τον αρχιτεκτονικό χώρο. Η υλικότητα, πέρα από τρόπος επίλυσης κατασκευαστικών και πρακτικών προβλημάτων σχεδιασμού, αποτελεί εντέλει το μέσο για την επαλήθευση των ζητημάτων που μελετήθηκαν στην αρχιτεκτονική σύνθεση, συνδέοντας αναπόφευκτα αυτές τις δυο συνθήκες, μελέτη και πραγματοποίηση.	el
heal.abstract	This research follows the architectural process from recording thoughts until the production of two-dimensional drawings and from plans to implementation, seeking comparisons and ways of moving from theory to reality and from mental to experiential. In this context, we will explore how material existence affects the process of producing an architectural outcome and the way in which materiality is validated by time decay, as a final condition, in contrast to its theoretical characteristics. While theoretical approaches would refuse to regard to future time change, as they refer to an utopian, timeless structural implement, when this will lead to a tangible result, materials will inevitably receive the impact of time change and, in the end, their existence will highlight the connection to previous theoretical processes, as a step closer to reality. But, if we consider that material existence can only result to a tangible implement, is this fact 'contrary' to the theoretical process of designing? Is constructive structure disconnected from the structure as a mental assembly? Material picking can be considered as a primary or a secondary option? In any case, this kind of options affect the main features to turn the result of an architectural prediction into reality and through which users perceive, sense and recall architectural space. Materiality, beyond a way of resolving constructional and practical planning problems, is ultimately the means to verify issues that were studied in architectural composition, inevitably linking these two conditions, study and realization.	en
heal.tableOfContents	εισαγωγή 1.0_σχεδιαστική διαδικασία και υλικό 2.0_η υλική πρόκληση στην αρχιτεκτονική 3.0_η μνήμη του υλικού και η σημασίας της φθοράς_ο βιωμένος χρόνος συμπεράσματα	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true