dc.contributor.author | Μαλτέζου, Χρύσα | el |
dc.contributor.author | Maltezou, Chrysa | en |
dc.date.accessioned | 2020-11-25T10:37:10Z | |
dc.date.available | 2020-11-25T10:37:10Z | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/52062 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.19760 | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Αιγαίο πέλαγος | el |
dc.subject | Αρχιπέλαγος | el |
dc.subject | Τοπίο | el |
dc.subject | Τόπος | el |
dc.subject | Ουτοπία | el |
dc.subject | Θάλασσα | el |
dc.subject | Σύνθεση | el |
dc.subject | Αποδόμηση | el |
dc.subject | Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος | el |
dc.subject | Θεοτοκάς, Γεώργιος | el |
dc.subject | Ελύτης, Οδυσσέας | el |
dc.subject | Βασιλειάδης, Δημήτρης | el |
dc.subject | Lacarriere, Jacques | en |
dc.subject | Aegean sea | en |
dc.subject | Archipelagos | en |
dc.subject | Landscape | en |
dc.subject | Place | en |
dc.subject | Utopia | en |
dc.subject | Deconstruction | en |
dc.title | Αιγαίο: σύνθεση & αποδόμηση μιας ουτοπίας | el |
dc.title | Aegean sea: construction & deconstruction of an utopia | en |
dc.type | Διάλεξη | |
heal.type | learningMaterial | |
heal.classification | Αρχιτεκτονική | el |
heal.classification | Utopias -- Greece -- Aegean Islands | en |
heal.language | el | |
heal.access | campus | |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2019-06 | |
heal.abstract | Οι απόψεις που έχουμε για τους τόπους διακρίνονται από κάποιο υποκειμενισμό και δεν μπορούν να είναι τελείως αντικειμενικές, όμως υπάρχουν τόποι για τους οποίους διαμορφώνεται μία συλλογική αντίληψη. Το ελληνικό αρχιπέλαγος είναι ένας τόπος που η ιδέα του έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε στο συλλογικό φαντασιακό να' ναι μία ουτοπία, μια ιδεατή κατάσταση, ακόμα και αν προσφεύγουμε σ΄ αυτό μόνο για διακοπές. Το μπλε της απέραντης αυτής θάλασσας, η ολόλευκη πλαστικότητα της αρχιτεκτονικής, η οργανικότητα της κυκλαδικής τέχνης, η τραχύτητα της σταρένιας γης, οι χρυσές αμμουδιές αποκτούν κάτω από το φως του Αιγαίου μία διαφορετική λάμψη, μία μαγεία που είναι ταυτισμένη με τι καλοκαίρι, την απόδραση, την ξεγνοιασιά, την ανεμελιά. Η παρούσα διάλεξη επιχειρεί να ερευνήσει την "καταγωγή" αυτής της αντίληψης που σήμερα έχουμε για την Άσπρη Θάλασσα" και να απαντήσει σε ερωτήματα όπως πώς το Αιγαίο, έστω και σαν ιδεολόγημα, κατάφερε να πάρει τις διαστάσεις μιας ουτοπίας, ενός επίγειου παράδεισου; Ένα τοπίο που κατά βάση είναι τόσο μειονεκτικό, τόσο γυμνό, τόσο ξερό, τόσο φτωχό. Ή το γιατί ήταν και είναι τόσο πολύ συνυφασμένο με την κυρίαρχη ιδέα της ελληνικότητας, όπως διατυπώθηκε από την γενιά του '30; Μήπως αυτά τα δύο συσχετίζονται; Και το Αιγαίο αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί μία ουτοπία φαντασιακά για πάντα ή μήπως αυτή η παραδοχή έχει αρχή, μέση και τέλος; | el |
heal.abstract | Definitely the most of our views of places are characterised by subjectivity and may not be entirely objective, though there are some places that a collective notion has been formed for them. The greek Archipelago is a place whose idea has been structured in such a way that the collective imagination is a utopia, an ideal situation, even if we resort to it only for vacations. This deep blue sea, the snow-white plasticity of architecture, the spontaneous omnipresence of cycladic art, the roughness of the wheaten land, the golden sandy beaches under the light of the Aegean Sea acquire a different glow, a magic that is identical to concepts like summer, escape, carelessness and the anconcern. This thesis attempts to explore the "origin" of this perception we have today about the White Sea and answer questions such as how the Aegean, even as an ideology did manage to appear as a utopia, as aheaven on earth. A landscape that is basically so disadvantaged, so nked, so dry, so poor. Or why was it so much associated with the domonant idea of greekness, as it was formulated by the generation of the 30s? Maybe these two are related? And the Aegean was, is and will be forever an imaginary utopia or does this acceptance has a beginning, a middle and an end? | en |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού | el |
heal.fullTextAvailability | false |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: