Ιστιοπλοϊκό καταφύγιο στους Παξούς: επανάχρηση πρώην πυρηνελαιουργείου Ανεμογιάννη

Χαλούλη, Αλεξία; Βλαχοκυριάκου, Γεωργία Αιμιλία; Chalouli, Alexia; Vlachokyriakou, Georgia Aimilia

dc.contributor.author	Χαλούλη, Αλεξία	el
dc.contributor.author	Βλαχοκυριάκου, Γεωργία Αιμιλία	el
dc.contributor.author	Chalouli, Alexia	en
dc.contributor.author	Vlachokyriakou, Georgia Aimilia	en
dc.date.accessioned	2022-05-24T09:41:14Z
dc.date.available	2022-05-24T09:41:14Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/55191
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.22889
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Επανάχρηση	el
dc.subject	Ελαιοτριβείο	el
dc.subject	Ιστιοπλοϊκός όμιλος	el
dc.subject	Βιομηχανική κληρονομιά	el
dc.subject	Παξοί	el
dc.subject	Re-use	en
dc.subject	Olive factory	en
dc.subject	Sailing club	en
dc.subject	Paxos	en
dc.subject	Industrial Heritage	en
dc.title	Ιστιοπλοϊκό καταφύγιο στους Παξούς: επανάχρηση πρώην πυρηνελαιουργείου Ανεμογιάννη	el
dc.title	Sailing club at Paxos: re-use of the Anemogiannis olive factory	en
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2022-02-15
heal.abstract	Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης τη διαχείριση του πρώην πυρηνελαιουργείου Ανεμογιάννη στο Λογγό των Παξών, ως ένα βιομηχανικό μνημείο ιδιαίτερης σημασίας για το νησί λόγω της ιστορίας του, της μοναδικότητας του και της κλίμακάς του (δεδομένης της περιόδου λειτουργίας του). Η προτεινόμενη επανάχρηση περατώνεται μέσα από το δίπολο «μουσείο του εαυτό του» - ιστιοπλοϊκός όμιλος. Η επιλογή των νέων αυτών εισαγόμενων χρήσεων αφορμάται από το θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, αφού ο ρόλος του εργοστασίου ως τοπόσημο και η σχετικά καλή του κατάσταση (σε επίπεδο κτιριακού και μηχανολογικού αποθέματος) θα καθιστούσε άτοπη την παράλειψη μίας μουσειακής λειτουργίας. Ωστόσο, η μικρή κλίμακα των Παξών καθιστά την τελευταία μη βιώσιμη ως αυτοτελές σενάριο επανάχρησης -γι’ αυτό, η αναζήτηση μίας συνοδευτικής χρήσης βασίστηκε στα κριτήρια της προσαρμογής της στο χαρακτήρα του νησιού και της ανταπόκρισής της στις τοπικές ανάγκες. Έπειτα από διαβούλευση με τους Παξινούς, μέσω συζητήσεων και ερωτηματολογίων, εντοπίστηκε πως οι δράσεις ενός ιστιοπλοϊκού ομίλου θα έχαιραν ευρείας επιδοκιμασίας. Η εκθεσιακή, λοιπόν, λειτουργία εστιάζει στην ανάδειξη του σωζόμενου μηχανολογικού εξοπλισμού και στην παρουσίαση της ιστορίας τόσο του εργοστασίου όσο και της ελαιοκαλλιέργειας στους Παξούς. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στη διατήρηση της ακεραιότητας της παραγωγικής σχέσης των μηχανημάτων καθώς αυτά μεταφέρονται σε άλλο σημείο του κτιρίου και οργανώνονται σε τέσσερις κύριες εκθεσιακές ζώνες. Η διχοτόμηση αυτή του κτιριολογικού προγράμματος αποτέλεσε σημαντικό εργαλείο οργάνωσης του χώρου σε δύο μεγάλες λειτουργικές ενότητες που επικοινωνούν μέσω μίας τρίτης, που αναλαμβάνει την τροφοδότηση των δύο πρώτων με κίνηση ως ο κύριος άξονας-ραχοκοκαλιά. Η ενοποιητική αυτή ζώνη σχήματος Γ έχει βαρύνουσα σημασία για την πρόταση καθότι από το ένα σκέλος πραγματοποιείται η κεντρική προσπέλαση στο συγκρότημα ενώ η χάραξη του άλλου σκέλους προεκτείνεται για να δημιουργήσει τη μαρίνα. Η ανάγκη παραθαλάσσιου χώρου μεγάλης επιφάνειας για την αποθήκευση των σκαφών εκμάθησης οδήγησε στην προέκταση του ανατολικότερου όγκου του εργοστασίου, έως ότου μέρος του να είναι υπόσκαφο στο φυσικό βόρειο απότομο πρανές του πεδίου. Σ´ επόμενο στάδιο, αναπτύσσεται δεύτερο επίπεδο στη ζώνη του ιστιοπλοϊκού, με χώρους των όποιων η λειτουργία απευθύνεται σ’ ευρύτερο κοινό: το αναψυκτήριο και μία μικρή αίθουσα εκδηλώσεων. Εξίσου σημαντική στη συνθετική διαδικασία υπήρξε η πρόθεση για ανύψωση των προτεινόμενων στεγάστρων τριγωνικής απόληξης από το υπάρχον πέτρινο κέλυφος, με τον παράλληλο τονισμό ορισμένων ανάποδων κορφιάδων. Αυτές οι κινήσεις συνοδεύτηκαν και από μία εναλλαγή σε επίπεδο κάτοψης των στεγάστρων, δημιουργώντας έτσι δώματα αποσυμφόρησης. Τέλος, η διπλωματική αυτή επιχειρεί τη σύνδεση του συγκροτήματος με τον οικισμό μέσω μίας εξωτερικής διαμόρφωσης όπου οι άξονες των στεγάστρων και του οικισμού ενώνονται σε τεθλασμένες χαράξεις, σηματοδοτώντας τα διαφορετικά επίπεδα της πλατείας.	el
heal.abstract	The subject of this master thesis is the management of the old olive press factory Anemogiannis, situated at Loggos village of Paxos, considered as an industrial monument of particular importance for the island due to its history, its uniqueness and its scale (given its period of operation). The proposed reuse is achieved through the dipole "museum of itself" - sailing club. The choice of these new imported uses is based on the institutional framework of cultural heritage management, since the role of the factory as a landmark and its relatively good condition (in terms of building materials and machines in situ) would make it inappropriate to omit a museum function. However, the small scale of Paxos makes the latter unsustainable as a stand-alone reuse scenario - so the search for an accompanying use was founded on the criteria of its adaptability to the island's character and its responsiveness to the local needs. After consulting with the people of Paxos, through discussions and questionnaires, it was discovered that the activities of a sailing club would be widely welcomed. The exhibition, therefore, focuses on highlighting of the surviving mechanical equipment and presenting the history of both the factory and the olive cultivation in Paxos. Particular importance was given to maintaining the relation of production of the machines as they are transported to another part of the building and organized in four main exhibition zones. At the same time, the activities of the sailing group require spaces for preparation (theoretical / practical), training, administration, storage of boats as well as a small marina, from where the students will embark. This bisection of the building program was an important organizational spatial tool which resulted into two large functional units that communicate through a third, which endeavors to supply the first two with movement as the main axis-backbone. This L-shaped unifying zone is of great importance for the proposal as it provides both the central access to the complex and the direct passage to the marina (through its different ends). The need for a large seaside space to store the training boats led to the extension of the factory's easternmost volume, until part of it was excavated out of the natural steep slope north of the field. In the next step, a second level is developed in the zone of the sailing club, with spaces whose operation is addressing a wider audience: a café-lounge and a small event hall. Equally important in the design process was the intention to raise the proposed gable roofs from the existing stone structure, with the parallel emphasis of some inverted ridges. These steps were accompanied by an alternation of the roofs in the floor plan, thus creating decongested flat roofs for the upper lever. Finally, this diploma project attempts to connect the complex with the village of Loggos through a landscape design where the axes of the new roofs and the houses of the settlement are joined in zigzag traces, marking the different levels of the square.	en
heal.advisorName	Ανδριανόπουλος, Τηλέμαχος	el
heal.advisorName	Andrianopoulos, Tilemachos	en
heal.advisorName	Μπελαβίλας, Νικόλαος	el
heal.advisorName	Belavilas, Nikolaos	en
heal.committeeMemberName	Γιαννούτσου, Βασιλική	el
heal.committeeMemberName	Κλαμπατσέα, Ειρήνη	el
heal.committeeMemberName	Γρηγοριάδης, Ιωάννης.	el
heal.committeeMemberName	Αλεξάνδρου, Ελένη	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.fullTextAvailability	false