heal.abstract |
Τα οικιακά απόβλητα και η διαχείρισή τους είναι μια περιβαλλοντικά, καθώς και κοινωνικά,
κατάλληλη προσέγγιση στα δύσκολα προβλήματα της τρέχουσας αστικής ζωής. Τα απόβλητα
τροφίμων αποτελούν σημαντικό συστατικό των βιοαποδομήσιμων αποβλήτων. Έχει
υπολογιστεί ότι το ένα τρίτο της παραγωγής τροφίμων σπαταλάται ετησίως σε παγκόσμια
κλίμακα. Μάλιστα, οι κύριοι παράγοντες που συμβάλλουν στην σπατάλη τροφίμων είναι τα
νοικοκυριά, στην περίπτωση των ανεπτυγμένων οικονομιών. Έχει αποδειχθεί ότι η κακή
διαχείριση των αποβλήτων μπορεί να προκαλέσει κινδύνους τόσο στην ανθρώπινη υγεία όσο
και στο περιβάλλον. Ένας ελπιδοφόρος τρόπος διαχείρισης, συνεπώς, είναι η χρήση των
οικιακών αποβλήτων ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμων και συγκεκριμένα η
παραγωγή βιοαιθανόλης. Η βιοαιθανόλη είναι ένα ανανεώσιμο υγρό καύσιμο που
αναμένεται να έχει πολλά υποσχόμενο μέλλον για την αντιμετώπιση της σημερινής
παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης και της επιδείνωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος.
Στόχος, λοιπόν, της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η διερεύνηση της δυνατότητας
παραγωγής βιοαιθανόλης από διατροφικά οικιακά απόβλητα σε πιλοτική κλίμακα. Η πρώτη
ύλη που χρησιμοποιήθηκε ήταν διατροφικά οικιακά απόβλητα που συλλέγονταν από τον
Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης ανά δεκαπενθήμερο. Τα απόβλητα, μετά την παραλαβή
τους, ξηραίνονταν και αλέθονταν σε ξηραντήρα Gaia GC-100 και στη συνέχεια
χαρακτηρίζονταν. Η μέση περιεχόμενη υγρασία στα ακατέργαστα απόβλητα βρέθηκε 75,86
± 0,60 %w/w. Οι αξιοποιήσιμοι υδατάνθρακες προς την κατεύθυνση της παραγωγής
βιοαιθανόλης, δηλαδή η κυτταρίνη και το άμυλο, ήταν 14,55 ± 2,28 %w/w και 7,68 ± 1,04
%w/w αντίστοιχα.
Για την παραγωγή της βιοαιθανόλης σε πιλοτική κλίμακα εφαρμόστηκε ακολούθως ενζυμική
υδρόλυση, ζύμωση και απόσταξη. Συνολικά, χρησιμοποιήθηκαν ως τροφοδοσία στην
πιλοτική κλίμακα 150 kg ξηρών υπολειμμάτων τροφών σε παρτίδες των 25 kg, προερχόμενα
από έξι διαφορετικές τροφοδοσίες. Για την παραγωγή της βιοαιθανόλης, αναφορικά με τις
συνθήκες των πειραμάτων, η φόρτιση στερεών ήταν ίση με 25%, το pH ίσο με 5, η λειτουργία
του βιοαντιδραστήρα ήταν SSF (ταυτόχρονη σακχαροποίηση και ζύμωση), η δοσολογία του
αμυλολυτικού ενζύμου ήταν ίση με 40μL ανά g αμύλου στο ξηρό στερεό, η δοσολογία του
κυτταρινολυτικού ενζύμου ίση με 170μL ανά g κυτταρίνης στο ξηρό στερεό και η μαγιά ίση
με 2% της μάζας του ξηρού στερεού που τροφοδοτούνταν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αποδόσεις της αιθανόλης ήταν πολύ υψηλές, δηλαδή
κυμάνθηκαν από 81,15 – 89,60% σε σχέση με τη θεωρητική, ενώ η περιεκτικότητα σε
αιθανόλη κυμάνθηκε από 31,00 – 46,00 g/L με την μέγιστη να εμφανίζεται στη Δοκιμή 2.
Τέλος, μετά από φυσικοχημικές αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν στο παραγόμενο προϊόν
απεσταγμένης βιοαιθανόλης, φάνηκε ότι η παραγόμενη βιοαιθανόλη είναι βιοκαύσιμο
υψηλής καθαρότητας σύμφωνα με το EN 15376:2012, με καθαρότητα 99,55% v/v, και
κατάλληλη για την παραγωγή βιοκαυσίμου Ε10 (βενζίνη αναφοράς + 10% βιοαιθανόλη),
σύμφωνο με το EN 228:2012 για την αμόλυβδη βενζίνη 95 RON.
6
Τα αποτελέσματα των πιλοτικών εφαρμογών χρησιμοποιήθηκαν για το σχεδιασμό μιας
μονάδας αξιοποίησης των διατροφικών υπολειμμάτων της ξενοδοχειακής μονάδας, Sirios
Village, στα Χανιά Κρήτης αναδεικνύοντας την προοπτική εφαρμογής τέτοιων σχεδίων ακόμα
και σε μονάδες εστίασης.
Συμπερασματικά, διαπιστώθηκε στην παρούσα διπλωματική εργασία πως η αξιοποίηση των
διατροφικών οικιακών αποβλήτων προς παραγωγή βιοαιθανόλης είναι εφικτή και αποδοτική
σε πιλοτική κλίμακα. Βέβαια, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και τεχνοοικονομικοί παράγοντες
ώστε να αποδειχθεί η βιωσιμότητα της διεργασίας. |
el |