Ομιλούντες χώροι: αφηγήσεις ετεροτοπικότητας στους υποθετικούς κόσμους των Wes Anderson και Superstudio

Μπακογεώργου, Άννα; Bakogeorgou, Anna

dc.contributor.author	Μπακογεώργου, Άννα	el
dc.contributor.author	Bakogeorgou, Anna	en
dc.date.accessioned	2025-02-07T09:42:33Z
dc.date.available	2025-02-07T09:42:33Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/61078
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.28774
dc.rights	Default License
dc.subject	Ετεροτοπία	el
dc.subject	Χωρική αφήγηση	el
dc.subject	Σκηνογραφία	el
dc.subject	Κάδρο	el
dc.subject	Κινηματογράφος	el
dc.subject	Εικαστικές τέχνες	el
dc.subject	Κολάζ / φωτομοντάζ	el
dc.subject	Ουτοπία	el
dc.subject	Δυστοπία	el
dc.subject	Φουκώ,	el
dc.subject	Wes Anderson	en
dc.subject	Superstudio	en
dc.subject	Χωρικό βίωμα	el
dc.subject	Heterotopia	en
dc.subject	Spatial narrative	en
dc.subject	Scenography	en
dc.subject	Mise-en-scene	en
dc.subject	Cinema	en
dc.subject	Visual arts	en
dc.subject	Collage / Photomontage	en
dc.subject	Utopia	en
dc.subject	Dystopia	en
dc.subject	Foucault	en
dc.subject	Spatial experience	en
dc.title	Ομιλούντες χώροι: αφηγήσεις ετεροτοπικότητας στους υποθετικούς κόσμους των Wes Anderson και Superstudio	el
dc.title	Narrative spaces: heterotopic storytelling in the speculative worlds of Wes Anderson and Superstudio	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture in motion pictures	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-02-06
heal.abstract	Η εργασία εξετάζει τη χρήση των ετεροτοπικών χώρων, όπως αυτοί παρουσιάζονται στον κινηματογράφο του Wes Anderson και στα αρχιτεκτονικά έργα κριτικής του Superstudio, μέσα από την έννοια της ετεροτοπίας του Michel Foucault. Οι ετεροτοπίες, ως “άλλοι χώροι”, συνδέονται με τη χωροχρονική ετερότητα και λειτουργούν ως μέσα εξερεύνησης κοινωνικών, πολιτισμικών και ιδεολογικών δομών. Το αντικείμενο της έρευνας εντοπίζεται στη διαμόρφωση αφηγηματικών και κριτικών μηχανισμών, εξετάζοντας τη σχέση των χωρικών δομών με την αφήγηση και τη λειτουργία τους ως ψυχαναλυτικοί τόποι, όπου εκφράζεται η απομόνωση, η διαφυγή και η αντίσταση στη σύγχρονη κοινωνία. Ο στόχος της εργασίας είναι να διερευνήσει πώς τα έργα του Wes Anderson και του Superstudio εντάσσονται στην έννοια της ετεροτοπίας του Michel Foucault, λειτουργώντας ως αφηγηματικοί και κριτικοί μηχανισμοί. Μέσω αυτής της διερεύνησης, θα εξεταστεί πώς οι ετεροτοπικοί χώροι στους υποθετικούς (κινηματογραφικούς και αρχιτεκτονικούς) κόσμους των δύο δημιουργών συμβάλλουν στη διαμόρφωση της αφήγησης μέσω της χωρικοποιημένης εμπειρίας, αναδεικνύοντας παράλληλα κοινωνικά και πολιτισμικά σχόλια. Κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας θα μας απασχολήσει η διερεύνηση, αναγνώριση και ταυτοποίηση τεχνικών παραγωγής χώρου με τα σκηνογραφικά μέσα, της mise-en-scène για τον κινηματογράφο του Anderson, και του κολάζ/φωτομοντάζ για την υποθετική αρχιτεκτονική του Superstudio. Ο σκοπός είναι να προσδιοριστούν τα στοιχεία σχεδιασμού των ετεροτοπικών φυσικών και φαντασιακών χώρων που παράγονται στα παραδείγματα. Παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο ο “άλλος χώρος” λειτουργεί ως αφηγηματικό και διαμορφωτικό εργαλείο στα υπό εξέταση παραδείγματα, μπορούμε να κατανοήσουμε βαθύτερα τον τρόπο που οι χωρικές σχέσεις και οι υλικές ποιότητες μπορούν να αποτελέσουν τα θεμέλια για την κατασκευή μιας αφήγησης που βιώνεται χωρικά.	el
heal.abstract	The paper examines the use of heterotopic spaces, as presented in Wes Anderson's cinema and Superstudio's critical architectural works, through Michel Foucault's notion of heterotopia. Heterotopias, as 'other spaces', are linked to spatio-temporal otherness and function as means of exploring social, cultural and ideological structures. The research focuses on the formation of narrative and critical mechanisms, examining the relationship of spatial structures to narrative and their function as psychoanalytic sites where isolation, escape and resistance are expressed in contemporary society. The aim of the paper is to explore how the works of Wes Anderson and Superstudio fit into Michel Foucault's notion of heterotopia, functioning as narrative and critical mechanisms. Through this exploration, it will examine how the heterotopic spaces in the two authors' hypothetical (cinematic and architectural) worlds contribute to the formation of narrative through spatialized experience, while highlighting social and cultural commentaries. Through this exploration, it will examine how the heterotopic spaces in the hypothetical (cinematic and architectural) worlds of the two creators contribute to the shaping of the narrative through spatialized experience, while highlighting social and cultural commentaries. Throughout this paper we will be concerned with exploring and identifying techniques of space production with scenic media, mise-en-scène for Anderson's cinema, and collage/photomontage for Superstudio's hypothetical architecture. The aim is to identify the design elements of the heterotopic physical and imaginary spaces produced in the examples. By observing the way in which the 'other space' functions as a narrative and formative tool in the examples under consideration, we can gain a deeper understanding of how spatial relations and material qualities can form the foundations for the construction of a spatially experienced narrative.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false