Το άρρητο και το οικείο: Wittgenstein, Loos και η ηθική της αρχιτεκτονικής

Βελάνας, Γιώργος; Velanas, George

dc.contributor.author	Βελάνας, Γιώργος	el
dc.contributor.author	Velanas, George	en
dc.date.accessioned	2025-10-22T14:00:31Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62758
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.30454
dc.rights	Default License
dc.subject	Ευθύνη	el
dc.subject	Φιλοξενία	el
dc.subject	Κατοίκηση	el
dc.subject	Ηθική & μορφή	el
dc.subject	Οικειότητα & ετερότητα	el
dc.subject	Χώρος & άλλος	el
dc.subject	Responsibility	en
dc.subject	Hospitality	en
dc.subject	Dwelling	en
dc.subject	Ethics & form	en
dc.subject	Intimacy & alterity	en
dc.subject	Space and the other	en
dc.title	Το άρρητο και το οικείο: Wittgenstein, Loos και η ηθική της αρχιτεκτονικής	el
dc.title	The ineffable and the intimate: Wittgenstein, Loos and the ethics of architecture	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Architecture -- Philosophy	en
heal.dateAvailable	2026-10-21T21:00:00Z
heal.language	el	el
heal.access	embargo	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-09-18
heal.abstract	Η εργασία εξετάζει την ηθική διάσταση της αρχιτεκτονικής μέσα από τη συγκριτική ανάλυση δύο εμβληματικών κατοικιών του Μεσοπολέμου: την κατοικία Wittgenstein στη Βιέννη και τη Villa Müller στην Πράγα. Παρά τις επιφανειακές ομοιότητες στη λιτότητα και την απουσία διακόσμησης, τα δύο έργα εκφράζουν ριζικά διαφορετικές φιλοσοφικές στάσεις. Ο Wittgenstein μεταφέρει στην αρχιτεκτονική τη λογική αυστηρότητα του Tractatus και της Διάλεξης Περί Ηθικής, δημιουργώντας έναν χώρο καθαρό αλλά ψυχρό, που «δείχνει» το άρρητο χωρίς να φιλοξενεί τη ζωή. Αντίθετα, ο Loos, με κείμενα όπως το «Διάκοσμηση και Έγκλημα, Αρχιτεκτονική», υπερασπίζεται μια ηθική της απλότητας και της χρήσης· η Villa Müller εκφράζει αυτή τη στάση μέσα από το Raumplan και τη χωρική οικειότητα. Με τη σκέψη του Emmanuel Levinas, η αντιπαράθεση αποκτά ηθικό βάθος: το σπίτι του Wittgenstein εκφράζει την κλειστή «ολότητα», ενώ του Loos την ανοιχτή «φιλοξενία» προς τον Άλλο. Η μελέτη καταλήγει ότι η αρχιτεκτονική δεν είναι μόνο μορφή ή τεχνική, αλλά πρωτίστως πράξη ευθύνης και φιλοξενίας.	el
heal.abstract	This dissertation explores the ethical dimension of architecture through a comparative study of two emblematic houses of the interwar period: Ludwig Wittgenstein’s Haus Wittgenstein in Vienna and Adolf Loos’s Villa Müller in Prague. Despite their shared minimalism and rejection of ornament, the two works embody radically different philosophical positions. Wittgenstein translates into architecture the logical rigor of his Tractatus Logico-Philosophicus and Lecture on Ethics, producing a space of absolute purity yet emotional austerity—an architecture that “shows” the ineffable but fails to host life. In contrast, Loos, through writings such as Ornament and Crime and Architecture, defends an ethics of simplicity and use; the Villa Müller expresses this through the Raumplan and its intimate, lived spatiality. Drawing on Emmanuel Levinas’s philosophy, the comparison gains ethical depth: Wittgenstein’s house reflects a closed totality, while Loos’s embodies openness and hospitality toward the Other. The study concludes that architecture is not only a matter of form or technique but, above all, an ethical act of responsibility and hospitality.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false