Επαναπροσδιορίζοντας το παιχνίδι στην αθέατη πόλη: μεταγραφές στον δημόσιο χώρο

Δασκαλάκη, Σοφία; Μανιάτης, Γεώργιος-Ευάγγελος; Daskalaki, Sofia; Maniatis, Georgios-Evangelos

dc.contributor.author	Δασκαλάκη, Σοφία	el
dc.contributor.author	Μανιάτης, Γεώργιος-Ευάγγελος	el
dc.contributor.author	Daskalaki, Sofia	en
dc.contributor.author	Maniatis, Georgios-Evangelos	en
dc.date.accessioned	2025-11-10T13:44:06Z
dc.date.available	2025-11-10T13:44:06Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62827
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Παιχνίδι	el
dc.subject	Δημόσιοι χώροι	el
dc.subject	Οικειοποίηση	el
dc.subject	Ψυχογεωγραφικός χάρτης	el
dc.subject	Περιπλάνηση	el
dc.subject	Αστική εμπειρία	el
dc.subject	Υποκειμενικά βίώματα	el
dc.subject	Play	en
dc.subject	Public spaces	en
dc.subject	Appropriation	en
dc.subject	Psychogeographic map	en
dc.subject	Dérive / wandering	en
dc.subject	Urban experience	en
dc.subject	Subjective experience	en
dc.title	Επαναπροσδιορίζοντας το παιχνίδι στην αθέατη πόλη: μεταγραφές στον δημόσιο χώρο	el
dc.title	Redefining play in the unseen city: transcriptions in public space	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Play	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-11-06
heal.abstract	Η παρούσα ερευνητική εργασία εκκινεί από δύο παράγοντες. Την προσωπική μας παρατήρηση, τόσο της πόλης της Αθήνας, όσο και των διαφορετικών τόπων που έχουμε επισκεφθεί, σε σχέση με την οικειοποίησή τους και την έννοια του παιχνιδιού ως κοινωνική δραστηριότητα. Αναζητά τη σύνδεση του δημόσιου χώρου με το παιχνίδι ως εργαλείο επανανοηματοδότησης της αστικής εμπειρίας. Αναφορικά με τη βίωση της πόλης, γίνονται κατανοητοί οι μηχανισμοί του πολυαισθητηριακού κιναισθητικού συστήματος, αποτυπώνοντας στοιχεία που έχουν καταγραφεί ως αξιοσημείωτα στον αντιληπτικό του κόσμο. Ακόμη, η Κριτική θεώρηση των Καταστασιακών στην στυγνή πολεοδομία προτρέπει μία αυθόρμητη εμπειρία μέσω της περιπλάνησης και άλλων εργαλείων, για να καταλήξει στην ψυχογεωγραφία, μία εναλλακτική μέθοδο χαρτογράφησης αποτυπωμένη από το προσωπικό βίωμα και με εργαλείο το παιχνίδι. Συνολικά αυτή η ανάλυση προσλαμβάνει τον χώρο αντιληπτικά και συναισθηματικά. Για να προσεγγίσουμε την έννοια του παιχνιδιού βασιστήκαμε στο θεωρητικό έργο του ιστορικού Johan Huizinga, “Homo Ludens”, καθώς και σε αυτό του κοινωνιολόγου Roger Caillois, “Man,Play and Games”, το οποίο οργανώνει το παιχνίδι μέσω τριών παραμέτρων, τα γνωρίσματα, τις κατηγορίες και τους πόλους. Ακολούθησε μια αναγωγή των τεσσάρων θεμελιωδών κατηγοριών του παιχνιδιού στον χώρο, οδηγώντας μας στα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τον καθιστούν παιγνιώδη, δηλαδή φιλόξενο υποδοχέα της ανθρώπινης δραστηριότητας του παιχνιδιού. Καταληκτικό στάδιο της εργασίας αποτέλεσε η επιλογή τεσσάρων παραδειγμάτων προς ανάλυση, με σκοπό την κάλυψη διαφορετικών περιπτώσεων ανοικτών δημόσιων χώρων της πόλης, ως ζωντανούς χώρους με συνεχή κατοίκηση. Η ανάλυση έγινε σε δύο επίπεδα. Το μεν πρώτο αποτελεί ακριβή ανάλυση και εντοπισμό των παιγνιωδών ποιοτικών χαρακτηριστικών των χώρων. Το δε δεύτερο στόχευε σε μια συσχέτιση των ποιοτήτων αυτών με την επιρροή τους στην υποκειμενική εμπειρία και το βίωμα του χώρου. Για τον σκοπό του τελευταίου, δημιουργήσαμε τους προσωπικούς μας ψυχογεωγραφικούς χάρτες για την αναπαράσταση των βιωμάτων μας.	el
heal.abstract	This research project is based on two factors. Our personal observation, both of the city of Athens and of the different places we have visited, in relation to their appropriation and the concept of play as a social activity. It seeks to connect public space with play as a tool for reinterpreting the urban experience. Regarding the experience of the city, the mechanisms of the multisensory kinesthetic system are understood, capturing elements that have been recorded as remarkable in the perceptual world. Furthermore, the critical view of the Situationists in harsh urban planning encourages a spontaneous experience through wandering and other tools, leading to psychogeography, an alternative method of mapping impressed by personal experience and using play as a tool. Overall, this analysis perceives space perceptually and emotionally. To approach the concept of play, we drew on the theoretical work of historian Johan Huizinga, «Homo Ludens,» as well as that of sociologist Roger Caillois, «Man, Play and Games,» which organizes play through three parameters: traits, categories, and poles. This was followed by a reduction of the four fundamental categories of play in space, leading us to the qualitative characteristics that make it playful, i.e., a welcoming receptacle for the human activity of play. The final stage of the work was the selection of four examples for analysis, with the aim of covering different cases of open public spaces in the city, as living spaces with continuous habitation. The analysis was conducted on two levels. The first was a precise analysis and identification of the playful qualitative characteristics of the spaces. The second aimed to correlate these qualities with their influence on the subjective experience and perception of the space. For the latter purpose, we created our own personal psychogeographical maps to represent our experiences.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false