Διερεύνηση όρων βιωσιμότητας γειτονιάς: Γκύζη | Νέα Ζωή | Κεφαλάρι

Abstract

Δεδομένης της αναγκαιότητας της ενσωμάτωσης της έννοιας της βιωσιμότητας στoν πολεοδομικό σχεδιασμό και της βαρύνουσας σημασίας της γειτονιάς ως το πρωτογενές περιβάλλον όπου ζει και εξελίσσεται ο άνθρωπος, σκοπός της παρούσας διάλεξης είναι να θέσει έναν προβληματισμό για την εξέλιξη των υφιστάμενων πόλεων, να καταδείξει τα προβλήματα που κάνουν τις γειτονιές μη βιώσιμες και να ξεκαθαρίσει τους άξονες σχεδιασμού και τους παράγοντες που θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του ο πολεοδόμος στα πλαίσια του βιώσιμου σχεδιασμού. Γίνεται αναφορά στο ρόλο της γειτονιάς ως κοινωνικό πυρήνα και ως κύτταρο της πόλης. Καταγράφονται και αξιολογούνται οι παράγοντες οι οποίοι καθιστούν τις σημερινές γειτονιές των ανεπτυγμένων χωρών μη βιώσιμες και αντιπαραβάλλεται η υφιστάμενη κατάσταση με την επιθυμητή. Γίνεται μια προσπάθεια συγκρότησης κριτηρίων, τα οποία ταξινομούνται σε κατηγορίες, σύμφωνα με τις συνιστώσες της βιωσιμότητας και συγκεντρώνονται σε μήτρες αξιολόγησης. Τα θεωρητικά ευρήματα και η ερευνητική μεθοδολογία που συγκροτείται εφαρμόζονται σε τρεις μελέτες περίπτωσης για τρεις διαφορετικές γειτονιές του νομού Αττικής: Γκύζη, Νέα Ζωή και Κεφαλάρι. Καταγράφονται τα προβλήματα και τα προτερήματα των περιοχών και επιχειρείται η βαθύτερη κατανόηση της πολεοδομικής τους εξέλιξης και των αιτιών που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Τέλος, γίνεται μια συνολική αποτίμηση των ευρημάτων και της αλληλεξάρτησης τους, μέσω της σύγκρισης των αποτελεσμάτων για τις μελέτες περίπτωσης και της αντιπαραβολής τους με το θεωρητικό υπόβαθρο.

Given the fact that the concept of sustainability must be integrated in the urban design process and the significance of the neighborhood as the inherent habitat where man lives and evolves, the goal of the present project is to introduce a concern on the evolution of the future cities, focus on the problems that create non-sustainable environments and define the design priorities and the factors that have to be taken into account during the urban design process, in terms of sustainability. The neighborhood is regarded as a social kernel and as an urban cell. All the factors that create non-sustainable neighborhoods are listed and assessed in terms of significance and the present situation of the cities is compared to the desirable one. There is an attempt of a constitution of a group of criteria that are sorted in different categories, according to the sustainability aspects, that eventually are used to form evaluation tables. The theoretical background and the research methodology developed, are used in three case studies, for three different neighborhoods of Attica region: Gyzi, Nea Zoi and Kefalari. The problems and the assets of the catchments are grouped and a deeper comprehension of the urban evolution, within the historical context is attempted. Finally, an overall assessment of the findings and their interdependence is performed, through the through the comparison of the case study results and the theoretical background.