Ψηφιακές υπογραφές στην κρυπτογραφία

Abstract

Οι ψηφιακές υπογραφές είναι ένας από τους σπουδαιότερους κλάδους της εφαρμοσμένης Κρυπτογραφίας και αποτελούν ίσως την πιο σημαντική εξέλιξη στην ιστορία της. Η πλήρης ονομασία τους είναι Σχήματα Ψηφιακών Υπογραφών (Digital Signature Schemes) ή απλούστερα, Σχήματα Υπογραφών και η ιδέα και χρησιμότητά τους αναγνωρίστηκαν πολύ πριν οποιαδήποτε πρακτική εφαρμογή ήταν εφικτή. Η πρώτη μέθοδος που ανακαλύφθηκε ήταν το σχήμα υπογραφής RSA, το οποίο μέχρι και σήμερα είναι μία από τις πιο πρακτικές τεχνικές που διαθέτουμε. Μεταγενέστερες έρευνες είχαν ως αποτέλεσμα πολλές εναλλακτικές τεχνικές ψηφιακών υπογραφών με σημαντικά πλεονεκτήματα στη λειτουργικότητα και στην εφαρμογή τους. Σκοπός μιας ψηφιακής υπογραφής είναι να συνδέσει την ταυτότητα ενός ατόμου με ένα ποσό πληροφορίας. Υπάρχουν βέβαια και άλλα σημαντικά σχήματα υπογραφών, όπως το El Gamal, το Fiat-Shamir, το DSA, οι υπογραφές μιας χρήσης, το σχήμα Merkle, τα αδιαμφισβήτητα σχήματα υπογραφής, τα σχήματα Fail-Stop κλπ.

Digital signatures is one of the most important sectors of applied cryptography and maybe the most important evolution in her history. Their full name is Digital signature schemes or easier, Signature schemes and their idea and utility were recognized before any possible practical adaptation. The first method that was discovered is the signature scheme RSA, which is one of the most practical techniques we have even nowadays. Subsequent researches provoked various alternative techniques of signature schemes, which had many advantages on their function and their application. The purpose of a signature scheme is to connect the identity of a person with an amount of information. Of course, there are much more significant signature schemes, such as El Gamal, Fiat-Shamir, DSA, one-way signatures, the Merkle scheme, undeniable signature schemes, Fail-Stop schemes etc.