Διαγνωστικά επίπεδα αναφοράς στις καρδιολογικές εξετάσεις. Ανίχνευση χρωμοσωματικών αλλοιώσεων μετά από έκθεση ιατρών και ασθενών στην ιονίζουσα ακτινοβολία

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η καταγραφή των διαφόρων παραμέτρων που χρησιμοποιούνται σε ένα σύγχρονο αιμοδυναμικό εργαστήριο για την εκτίμηση των δόσεων ακτινοβολίας που λαμβάνει ο εξεταζόμενος και κατ’ επέκταση και το προσωπικό, η σύγκρισή τους με τις καθορισμένες τιμές και η ανεύρεση τυχόν παραγόντων που μπορεί να επηρεάζουν αυτές τις παραμέτρους. Επιπλέον, διερευνήθηκε η επίδραση που μπορεί να έχει η έκθεση σε ακτινοβολία κατά τη διάρκεια αιμοδυναμικών πράξεων, στα χρωμοσώματα ασθενών και ιατρών, ενώ έγινε και προσπάθεια εκτίμησης της απορροφούμενης δόσης με τη βοήθεια της βιοδοσιμετρίας. Από τις παραμέτρους που χρησιμοποιούνται σε ένα αιμοδυναμικό εργαστήριο καταγράφησαν τα frames, τα DAP, και ο χρόνος ακτινοσκόπησης. Φάνηκε πως η οδός προσπέλασης για τη διενέργεια της εξέτασης παίζει σημαντικό ρόλο ως προς το χρόνο ακτινοσκόπησης κατά τη διάρκεια της στεφανιογραφίας ή της στεφανιογραφίας και αγγειοπλαστικής στον ίδιο χρόνο, καθώς η κερκιδική προσπέλαση τον αυξάνει σημαντικά. Επίσης διαπιστώθηκε πως κατά την αξονική στεφανιογραφία ο ασθενής λαμβάνει σημαντικά μεγαλύτερη δόση ακτινοβολίας σε σχέση με την κλασική. Κατά τη μελέτη της επίδρασης της ακτινοβολίας στα χρωμοσώματα κατά τη διάρκεια αιμοδυναμικών πράξεων, διαπιστώθηκε η δυσμενής της δράση στο γενετικό υλικό κατά την οξεία έκθεση του ασθενούς και κατέστη δυνατός, μέσω της βιοδοσιμετρίας, ο υπολογισμός της αντίστοιχα απορροφούμενης δόσης, με πολύ καλή συσχέτιση με τις εκτιμήσεις από τις παραμέτρους του αιμοδυναμικού. Ο υπολογισμός της απορροφούμενης δόσης από το ιατρικό προσωπικό είχε σημαντική απόκλιση σε σχέση με την καταγραφή του ατομικού δοσίμετρου, αλλά αυτό πιθανόν να οφείλεται στη χρόνια έκθεση.

The purpose of the present study is the monitoring of several parameters used in a dedicated cath-lab for the estimation of radiation doses delivered to patients and physicians, the comparison with the proposed values and the detection of factors that could influence these parameters. Furthermore, the effect on patients’ and doctors’ chromosomes after radiation exposure during catheterization procedures was assessed; the absorbed radiation dose was also estimated by biodosimetry. Among the parameters used in a cath-lab, frames, DAP and fluoroscopy time were measured. It seems that access side for an interventional cardiology procedure (femoral or radial artery approach) has a significant role regarding fluoroscopy time during coronary angiography or coronary angiography plus percutaneous transluminal coronary angioplasty in the same time, as radial approach seems to increase it significantly. In addition, multislice computed coronary angiography showed to deliver higher radiation doses than classic coronary angiography. The study of radiation impact on chromosomes during catheterization procedures verified the adverse effect of radiation on genome after the acute exposure of the patient and using biodosimetry became feasible the calculation of equivalent absorbed radiation dose, suggesting a very good association with the estimates from cath-lab parameters. The estimation of the doctors’ absorbed radiation dose by biodosimetry showed a significant difference from the records of their dosimeters, but this deviation could be attributed to chronic exposure to radiation.