Η πλαστική ως γλώσσα των Διαλογικών Τεχνών

Ντάφλος, Κων/νος; Daflos, Konstantinos

dc.contributor.author	Ντάφλος, Κων/νος	el
dc.contributor.author	Daflos, Konstantinos	en
dc.date.accessioned	2014-10-14T07:34:00Z
dc.date.available	2016-02-08T12:31:41Z
dc.date.issued	2014-10-14
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/39201
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.2019
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Performativity	en
dc.subject	Common places	en
dc.subject	Dialogical practices	en
dc.subject	Tactical media	en
dc.subject	Τεχνοπολιτικά μέσα	el
dc.subject	Διαλογικές πρακτικές	el
dc.subject	Κοινοί τόποι	el
dc.title	Η πλαστική ως γλώσσα των Διαλογικών Τεχνών	el
dc.title	Spatial practices in Dialogical Arts (Plastic language)	en
dc.contributor.department	Αρχιτεκτονικής γλώσσας, επικοινωνίας & σχεδιασμού	el
heal.type	doctoralThesis
heal.secondaryTitle	Από τις Χωρικές Θεωρήσεις των Τεχνοπολιτικών Μέσων στις Συλλογικές Επιτελεστικές Πρακτικές	el
heal.secondaryTitle	From the Spatial Approaches of the Technopolitical Media (tactical media) to the Collective Performative Practices	en
heal.classification	Κινήματα τέχνης	el
heal.classification	Arts	en
heal.classificationURI	http://localhost:8080/healp/data/21/4/10
heal.classificationURI	http://skos.um.es/unescothes/C00267
heal.language	el
heal.access	free	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2014-03-23
heal.abstract	Ο όρος Διαλογικές Τέχνες είναι γενικότερος και ευρύτερος και συμπεριλαμβάνει τον δημοφιλή και διαδεδομένο όρο Διαδραστικές Τέχνες που εντοπίζεται στις τεχνολογίες και στις υβριδικές αναδυόμενες τέχνες, επεκτείνοντας έτσι το πεδίο δράσης ή ορισμού των Διαλογικών Τεχνών. Στη Διατριβή διερευνούνται η ιστορική διαδικασία συγκρότησης (λογοτεχνία) της αρχιτεκτονικής των Διαλογικών Χωρικών Πρακτικών, τα όρια της κεντρικής έννοιας Διαλογική Τέχνη, στην ιστορική προοπτική της διαλογικής ηθικής και αισθητικής, και οι (πρώιμες) τεχνολογίες διάδρασης στις τέχνες (ηλεκτρονική, αυτοματική, ρομποτική, κυβερνητική). Προσεγγίζεται η φιλοσοφική, η ψυχολογική και η κοινωνική συνθήκη του Διαλόγου που καλλιεργήθηκε στον σχεσιακό υποκειμενικό / διυποκειμενικό χώρο, Εγώ-Αυτό (επιστήμες), Εγώ-Εσύ (φεμινισμός), Εγώ-Εαυτός (γλωσσολογία), Εγώ-Άλλος (φιλοσοφία), Εμείς-Αυτοί (κοινωνιολογία). Οι διαλογικές χωρικές πρακτικές εντοπίζονται σε μια σύντηξη ευρύτερων δημιουργικών πεδίων τα οποία διατηρούν οριζόντια άρθρωση, μη-ιεραρχική δομή, πολυγλωσσία, και πολυφωνία, στη λογική της ανοικτής πηγής (η του ανοικτού κώδικα). Υποστηρίζονται από νεότερες τακτικές (τακτικά τεχνοπολιτικά μέσα) οι οποίες συνδυάζονται με παλιότερες πρακτικές (ακτιβισμός, περφόρμανς, χάκερ, μπρικολάζ), στη βάση επιτελέσεων που αναμιγνύουν διαλογικές (τεχνο)διατάξεις με σωματικούς τελεστές για τη συγκρότηση κοινών-τόπων και τη διερεύνηση του χαρακτήρα τους. Η έρευνα κατευθύνεται: -πέρα από τις υψηλές τεχνολογίες, προς τις χαμηλές (αειφόρες, αποαναναπτυγμένες) προσιτές τεχνολογίες (ψηφιακές και αναλογικές), -πέρα από την ιστορική παρουσία του συστήματος-τέχνη και του προσώπου-καλλιτέχνη, προς οριζόντιες δομές, -πέρα από το σταθερό και τετελεσμένο αντικείμενο, προς τα ρευστά όρια και την ωσμωτική φύση ανοικτών ΄οντοτήτων΄ (ημι)αντικειμένων, -πέρα από τον σταθερό και ολοκληρωμένο εαυτό, προς πολλαπλές, αποσπασματικές, ρευστές ταυτότητες σε (-μεταξύ) διαμοιρασμένους κοινούς-και-σε-απόσταση-τόπους, -πέρα από τις λογικές του γεγονότος (της συναίνεσης ή της ανάδυσης ανταγωνισμών), προς τον ρευστό ανοικτό μη-τετελεσμένο χαρακτήρα του συμβάντος, -πέρα από τη χειραφέτηση του αποστασιοποιημένου θεατή /αναγνώστη, προς (DIY) ηθικές κοινών πνευματικών δικαιωμάτων στην κυριολεκτική ζωή για τον γραφέα /υποκινητή και τους εμπλεκόμενους συμπαραγωγούς. -πέρα από την τοποειδικότητα στην τέχνη πεδίου, προς αποεδαφικοποιημένες πρακτικές που αντιλαμβάνονται τους τόπους ως διευρυμένους -σε-κίνηση και -σε-ακολουθία. Ο επιτελεστικός διαλογικός χώρος (-μεταξύ) σχηματοποιεί χωρικές /χρονικές στιγμές συνάρθρωσης και διαμοιρασμού της παρουσίας σε κοινούς-και-σε-απόσταση τόπους, και παράγει διαλογικές σχέσεις αντικείμενων-σωμάτων-τόπων μέσα από σχεσιακές κοινωνικές	el
heal.abstract	The term Dialogical Arts is more general and wider, and includes the widespread and popular term Interactive Arts (which is founded on the technologies and on the emergent hybrid arts), extending as much the field of the action or, the domain of the Dialogical Arts. This Doctoral Dissertation examines the historical process of the formation (literature) of the architecture of Spatial Dialogical Practices, the margins of the central concept of Dialogical Art, in the historic perspective of the dialogical ethic and aesthetic as much as the early technologies in the arts (electronics, automatics, robotics, cybernetics). The philosophic, the psychological and the social condition of the dialogue is approached, which is cultured in the relational subjective or intersubjective space well defined as, I-It (sciences), I-You (feminism), I-Self (linguistics), I-Other (philosophy), We-They (sociology). The Dialogical Spatial Practices are found in a fusion of broader creative fields which keep horizontal articulation, non-hierarchical structure, polyglossy and polyphony, on the base of the open source (and open code). These practices are supported by the new tactics (tactical media) in combination with oldest practices (activism, performance, hacking, bricolage), in the base of the performative practices, which include also dialogical visual techno-dispositifs and body effectors for the establishment of common-places. The Dissertation is oriented: -beyond high technologies, to the low (sustainable, degrowth) accessible (digital and analogue) technologies, -beyond the historic presence of the art-system and the artist, to the posterior horizontal forms, -beyond the stable and fixed object, to the fluid margins of open entities or quasi-objects, -beyond the stable and complete Self, to fluid identities which redefine the plural Self , in (between) shared in-common-and-distance places, -beyond intentional politics (consensus, antagonism), to the fluid open unforeseen character of the event, -beyond the emancipated detached spectator/ reader, to the do-it-yourself (DIY) ethics of creative commons in literal life, for the 'scribe' (scriptor) / instigator and the engaged co-authors / co-producers. -beyond the site-specific in arts, to the deterritorial nomadic practices which realizes places as expanding fields –in-motion and –in-sequence (one after another). The performative dialogical space (-between) forms time / spatial structures of articulation and sharing for the presence both in-common-and-distance places, produces dialogical relations between the objects, the bodies and the places, through relational social developing actions.	en
heal.advisorName	Λάσκαρης, Νικόλαος	el
heal.committeeMemberName	Παπαλεξόπουλος, Δημήτριος	el
heal.committeeMemberName	Τουρνικιώτης, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Δασκαλοθανάσης, Νικόλαος	el
heal.committeeMemberName	Κούρος, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Μωραΐτης, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Παρμενίδης, Γεώργιος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	605
heal.fullTextAvailability	true