heal.abstract |
H έως σήμερα προσέγγιση της διαχείρισης του ελληνικού θαλάσσιου
χώρου αποτελείται από ένα σύνολο αποσπασματικών και πολύπλοκων νόμων, πολιτικών και
στρατηγικών. Λύση σε αυτήν την μακροχρόνια πρακτική αποτελεί ο σχεδιασμός ενός συστήματος
θαλάσσιας διαχείρισης, σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές. Bάση οποιουδήποτε συστήματος
αποτελεί η διαμόρφωση του εννοιολογικού μοντέλου το οποίο θα απεικονίζει με σαφή τρόπο τις
περιεχόμενες οντότητες του συστήματος αλλά και τις συσχετίσεις μεταξύ αυτών. Τα τελευταία
χρόνια, στο πλαίσιο της διεθνούς προσπάθειας για μοντελοποίηση και τυποποίηση των συστημάτων
και των διαδικασιών, η εναρμόνιση του συστήματος αυτού με τα διεθνή πρότυπα και συγκεκριμένα
με το ISO 19152 – Land Administration Domain Model, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις
για τα συστήματα διοίκησης της γης και της θάλασσας. Το LADM παρέχει ένα μοντέλο αναφοράς με
σκοπό τη δημιουργία μιας επεκτάσιμης βάσης για την ανάπτυξη αποτελεσματικών συστημάτων
διαχείρισης βασισμένων σε δομή MDA (Model Driven Architecture).
Στόχος της παρούσας έρευνας αποτελεί ο σχεδιασμός του εννοιολογικού μοντέλου για τη
διαχείριση των περιγραφικών και χωρικών δεδομένων του ελληνικού θαλάσσιου χώρου, σύμφωνα με
το διεθνές πρότυπο LADM.
Τρείς είναι οι βασικές ενότητες στις οποίες διαρθρώνεται η εν λόγω έρευνα.
Μετά την παράθεση του εισαγωγικού κεφαλαίου στο οποίο παρουσιάζεται ο βασικός στόχος, το
αντικείμενο μελέτης καθώς και η αναλυτική δομή της εργασίας, παρουσιάζεται το Κεφάλαιο 2, όπου
μελετάται ο ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, από την σκοπιά του διεθνούς δικαίου. Αναλύεται το περιεχόμενο της
Σύμβασης ΔΘ 1982, σύμφωνα με την οποία καθορίζεται το νομικό καθεστώς που διέπει τον θαλάσσιο χώρο. Καθορίζονται είδη των βασικότερων χωρικών ορίων που εμφανίζονται, καθώς και τα σχετικά
δικαιώματα.
Στην δεύτερη ενότητα (Κεφάλαια 3, 4, 5 και 6) αναλύονται τα ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ
ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ, τόσο σε θεωρητική όσο και σε πρακτική βάση, σύμφωνα με τη διεθνή
βιβλιογραφία. Μελετώνται οι έννοιες του Θαλάσσιου Κτηματολογίου, της Θαλάσσιας Υποδομής
Χωρικών Δεδομένων και του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού καθώς και η εξέλιξη αυτών των
όρων. Θίγεται επίσης η δυνατότητα ενιαίας διαχείρισης θαλάσσιου και χερσαίου χώρου. Ερευνάται η
πρακτική εφαρμογή των συστημάτων αυτών, από χώρες που τα έχουν ενσωματώσει στην εθνική
τους πολιτική. Στο κεφάλαιο 6 παρουσιάζεται το ελληνικό σύστημα διαχείρισης του θαλάσσιου
χώρου.
Τέλος στην τελευταία ενότητα (Κεφάλαια 7 και 8) δίνεται βαρύτητα στη ΜΟΝΤΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ, αναλύεται διεξοδικά το πρότυπο LADM και περιγράφονται οι έως τώρα περιορισμένες
προσπάθειες μοντελοποίησης των θαλάσσιων δεδομένων. Στο Κεφάλαιο 8 προτείνεται η
εννοιολογική σχεδίαση ενός μοντέλου για το θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας, προσαρμοσμένο στο
LADM, χρησιμοποιώντας την περιγραφική και χωρική πληροφορία από την μελέτη του νομικού
πλαισίου του θαλάσσιου χώρου (Κεφάλαιο 6) αλλά και του διεθνούς δικαίου (Κεφάλαιο 2) που
προηγήθηκαν. Τελευταίο στάδιο αυτού του κεφαλαίου αποτελεί η αξιολόγηση του επιπέδου
συμμόρφωσης του ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΡΟΤΥΠΟ LADM, σύμφωνα με το
Παράρτημα Α του διεθνούς προτύπου. |
el |