dc.contributor.author |
Αναξαγόρου, Τατιάνα
|
el |
dc.contributor.author |
Anaxagorou, Tatiana
|
en |
dc.date.accessioned |
2015-02-04T08:51:30Z |
|
dc.date.available |
2015-02-04T08:51:30Z |
|
dc.date.issued |
2015-02-04 |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/40198 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.8026 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
‘Νεκρή Ζώνη’ |
el |
dc.subject |
Buffer zone |
en |
dc.subject |
Ταφή |
el |
dc.subject |
Κύπρος |
el |
dc.subject |
Λευκωσία |
el |
dc.subject |
Ελληνοκύπριοι |
el |
dc.subject |
Τουρκοκύπριοι |
el |
dc.subject |
«Επέκεινα» |
el |
dc.subject |
Θάνατος |
el |
dc.subject |
Νεκροί |
el |
dc.subject |
Ειδώλια |
el |
dc.subject |
Κτερίσματα |
el |
dc.subject |
Μνημεία |
el |
dc.subject |
Τάφοι |
el |
dc.subject |
Burials |
en |
dc.subject |
Cyprus |
en |
dc.subject |
Nicosia |
en |
dc.subject |
Greek-Cypriots |
en |
dc.subject |
Turkish-Cypriots |
en |
dc.subject |
Hereafter |
en |
dc.subject |
Death |
en |
dc.subject |
Deads |
en |
dc.subject |
Figurines |
en |
dc.subject |
Graves |
en |
dc.subject |
Tombs |
en |
dc.title |
‘Νεκρή Ζώνη’ – Η Χώρα των ζώντων |
el |
dc.title |
‘Buffer Zone’ –The Land of living |
en |
dc.contributor.department |
|
|
heal.type |
bachelorThesis |
|
heal.secondaryTitle |
Μνημειακός χώρος ταφής στη 'Νεκρη Ζώνη' στη Λευκωσία |
el |
heal.secondaryTitle |
Memorial burial space inside the 'Buffer Zone' in Nicosia, Cyprus |
el |
heal.classification |
Αρχιτεκτονική |
el |
heal.access |
free |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2014-11-07 |
|
heal.abstract |
Το ίδιο ερώτημα που έδωσε το έναυσμα για το ξεκίνημα της διάλεξης μου «Επέκεινα» ήρθε να δώσει και την αφετηρία στη παρούσα διπλωματική: Υπάρχει ανάγκη της επαφής του σύγχρονου ανθρώπου, όπως και στο παρελθόν, με ένα χώρο που απευθύνεται στους νεκρούς, όπως ένας χώρος ταφής; Η αντιμετώπιση οποιουδήποτε χώρου οφείλει να εντοπίζει γενικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής ομάδας από την οποία προέρχεται το άτομο και κατ’ επέκταση της θρησκευτικής πεποίθησης του. Ωστόσο, όσον αφορά τον χώρο των νεκρών μπορούμε να ισχυριστούμε ότι συνδέεται με ένα συλλογικό υποκείμενο το οποίο υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει το γεγονός του θανάτου.
Το ενδεχόμενο του θανάτου αποτελεί έναν από τους αξεπέραστους φόβους του ανθρώπου, γεγονός που εξηγεί την απώθηση του από το χώρο των νεκρών. Γι’ αυτό άλλωστε, όπως και στη διάλεξη, έτσι και στη διπλωματική διερευνάται η διεύρυνση της σημασίας των χώρων αυτών με έμφαση στο «Επέκεινα». Μέσα από την έννοια αυτή ο χώρος ταφής αποκτά μια περαιτέρω σημασία για τον άνθρωπο, γίνεται ένας χώρος ο οποίος προκαλεί συναισθήματα που ξεπερνούν το φόβο του θανάτου, όπως για παράδειγμα οι πυραμίδες της Αιγύπτου, που και εκεί δεν είναι τίποτα άλλο από ένας χώρος ταφής.
Συνεπώς, και το θέμα της διπλωματικής αφορά τη δημιουργία ενός μνημειακού χώρου ταφής. Τοποθετείται στην ουδέτερη ζώνη, τη λεγόμενη και ‘Νεκρή Ζώνη’, που χωρίζει τη Κύπρο σε δύο τομείς εθνικής κυριαρχίας. Σκοπός της πρότασης είναι να προσφέρει ένα κοινό χώρο εναπόθεσης των νεκρών και των δύο λαών, τόσο των Ελληνοκυπρίων, όσο και των Τουρκοκυπρίων. Επιλέγεται, να γίνει αυτός ο κοινός χώρος ταφής εκεί όπου ο τόπος βρίσκεται πριν την δραματική απόφαση του διαχωρισμού του νησιού, όπου συμβολικά ανήκει σε όλους τους ‘εν κατοικώ’ ανθρώπους της Κύπρου. Δημιουργείται ένας βιωματικός, μνημειακός χώρος ταφής, όχι με την αποφυγή, την λήθη, αλλά μέσα από την έννοια της μνημοσύνης. Ταυτίζοντας τη ‘Νεκρή Ζώνη’ με την έννοια του θανάτου, έτσι όπως προσλάμβανε τον θάνατο και ο Σικελιανός όχι ως νεκρό σημείο αλλά ως κέντρο του παντός. |
el |
heal.abstract |
The same question that sparked the beginning of my lecture “Επέκεινα” (”Beyond”) was also the starting point in my thesis: Is it important, today, for the modern man to come across with a space that is addressed to the dead, as a space burial? The attempt of understanding any space generally must to identify the characteristics of the social group which the individual belongs and consequently of its religious beliefs. As for the place of the dead we can claim that is linked to a collective subject which is forced to face the fact of death.
The possibility of death is one of human’s biggest and unsurpassed fears, which that explains his avoiding from the burial space. This is the reason why, as in my lecture so the thesis investigates the enlargement of the importance of these areas with emphasis to the meaning of “Επέκεινα” (”Beyond”). With this sense the space acquires a further significance for the human being; it can be an area which arouses emotions that transcend the fear of the death, such as the pyramids of Egypt, which also is nothing than another burial space.
Therefore, the issue of this thesis is to design a memorial burial space. It takes place in the neutral zone, in the so-called ‘Buffer Zone’, or ‘Dead zone’, which divides Cyprus in two areas of national sovereignty. The aim is to provide a common space for the dead of both people, Greek Cypriots and Turkish Cypriots. This common burial ground is chosen to be there, where the place is situated before the dramatic decision of the island’s division, which symbolically belongs to all ‘live in’ people of Cyprus. It creates an experiential, memorial burial space, not with the avoiding, or the oblivion, but with the concept of Mnemosyne, of memory, identifying the “Buffer Zone” with the meaning of death, as death recruited by Sikelianos not as a dead point but as the center of everything. |
en |
heal.sponsor |
|
|
heal.advisorName |
Μωραϊτης, Κώστας |
el |
heal.advisorName |
Ξένου, Βάνα |
el |
heal.committeeMemberName |
Γραφάκου, Μαργαρίτα-Ειρήνη |
el |
heal.committeeMemberName |
Παγώνης, Αθανάσιος |
el |
heal.committeeMemberName |
Μάρη, Ιφιγένεια |
el |
heal.committeeMemberName |
Σωτηροπούλου, Αλεξάνδρα |
el |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
97 |
|
heal.fullTextAvailability |
true |
|