dc.contributor.author |
Λαζαρίδης, Θεόφιλος
|
el |
dc.contributor.author |
Lazaridis, Theofilos
|
en |
dc.date.accessioned |
2015-02-09T11:16:13Z |
|
dc.date.available |
2015-02-09T11:16:13Z |
|
dc.date.issued |
2015-02-09 |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/40249 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.6153 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Σύνθεση |
el |
dc.subject |
Xαρακτηρισμός μαγνητικών νανοκόνεων |
el |
dc.subject |
Bελτιστοποίηση μαγνητικών νανοκόνεων |
el |
dc.title |
Σύνθεση, χαρακτηρισμός και βελτιστοποίηση μαγνητικών νανοκόνεων |
el |
heal.type |
bachelorThesis |
|
heal.classification |
ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ,ΝΑΝΟΣΩΜΑΤΙΔΙΑ |
el |
heal.language |
el |
|
heal.access |
free |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2014-11-12 |
|
heal.abstract |
Η παρούσα διπλωματική εργασία ολοκληρώνεται σε τρεις επιμέρους κατηγορίες: τη σύνθεση, το χαρακτηρισμό και τη βελτίωση των μαγνητικών ιδιοτήτων των μαγνητικών νανοσκόνεων.
Η σύνθεση των μαγνητικών νανοσωματιδίων πραγματοποιήθηκε με την τεχνική της θερμικής αποικοδόμησης, χρησιμοποιώντας ως πρόδρομη ένωση σιδήρου το τρισθενές σύμπλοκο σιδήρου με ακετυλακετόνη [Fe(acac)3] παρουσία διαφορετικών επιφανειοδραστικών ενώσεων (ελαϊκό οξύ ή ολεϋλαμίνη). Ο σχηματισμός συμπλόκου ελαϊκού οξέως με το σίδηρο, ως ενδιάμεσο προϊόν, αποτελεί ένα κρίσιμο στάδιο της αντίδρασης με το οποίο καθορίζεται το τελικό μέγεθος των μαγνητικών νανοσωματιδίων. Αυτό επιτυγχάνεται μεταβάλλοντας τη συγκέντρωση της πρόδρομης ένωσης ως προς την επιφανειοδραστική ένωση και επιλέγοντας κατάλληλους οργανικούς διαλύτες με διαφορετικά υψηλά σημεία ζέσεως όπως ήταν η ολεϋλαμίνη.
Η μέθοδος αυτή παρείχε ομοιόμορφα και υψηλής ποιότητας νανοσωματίδια οξειδίων του σιδήρου (FeΟ / γ-Fe2Ο3, Fe3O4 και α-Fe / γ-Fe2Ο3, Fe3O4) με καλά καθορισμένο μεγέθους της τάξης των 10 - 20 nm. Στη συνέχεια, με περαιτέρω θερμική κατεργασία του συστήματος στους 120 οC για μία ώρα, η μη-μαγνητική φάση του βουστίτη μετασχηματίστηκε στη μαγνητική φάση του μαγνητική (γ-Fe2Ο3 / Fe3O4).
Ο χαρακτηρισμός των υλικών συνολικά έγινε με πληθώρα τεχνικών όπως η περιθλασιμετρία ακτίνων Χ (XRD), η ηλεκτρονική μικροσκοπία διερχόμενης δέσμης (TEM) και σάρωσης (SEM) καθώς και η θερμοβαρυμετρική (TGA) - διαφορική θερμική (DTA) ανάλυση.
Για τη βελτίωση των μαγνητικών ιδιοτήτων των προϊόντων της τεχνική της θερμικής αποικοδόμησης, τα οξείδια του σιδήρου θερμάνθηκαν για μία ώρα, σε αναγωγικό φούρνο στους 500 οC, παρουσία ατμόσφαιρας υδρογόνου. Το νανοσύνθετο σύστημα α-Fe/ γ-Fe2Ο3, Fe3O4 φέρεται να έχει εξαιρετικές μαγνητικές ιδιότητες.
Το τελικό μέγεθος των νανοσωματιδίων ρυθμίζεται από τον έλεγχο της θερμοκρασίας και το σχήμα των νανοσωματιδίων εξαρτάται από την αναλογία της ολεϋλαμίνης με ελαϊκό οξύ. Συγκεκριμένα, σχεδόν σφαιρικά νανοσωματίδια δημιουργήθηκαν από την ανάμιξη ακετυλακετόνης σιδήρου με 8 mL ελαϊκού οξέος και 12 mL ελαϊκής αμίνης, με το σύστημα να παραμένει, αρχικά, στους 120 οC για δύο ώρες, έπειτα στους 220 οC για μισή ώρα και στη συνέχεια στους 300 οC, σε διάταξη επαναρροής, πάλι για μισή ώρα.
Οκταεδρικά νανοσωματίδια δημιουργούνται με τις ίδιες θερμοκρασιακές συνθήκες όπως και τα σφαιρικά νανοσωματίδια, αλλά με χρήση ισομοριακής ποσότητας ελαϊκού οξέος και ολεϋλαμίνης(10mL:10mL). |
el |
heal.abstract |
In the course of this work,two iron oxide nano-powder samples(a mixture of FeO/γ-Fe2O3-Fe3O4) were composed , implementing the methodology used by Sun et al [1].The synthesis used is a simple therml decomposition route of organometallic precursors. The organometallic precursor used was the iron acetylacetonate (Fe(acac)3) which underwent reductive thermal degradation. The shape of the nanoparticles was examined and determined by the reaction time and the ratio of the used surfactants, oleic acid (OA) and oleylamine (OAm).The first sample underwent controlled oxidation in the air to transform the non-magnetic FeO phase to a mixture of magnetic phases ,while the second sample underwent thermal reduction in a hydrogen atmosphere to produce a composite nano-material, with α-Fe, Fe3O4 ,γ-Fe2O3 being the dominant phases.The examination of the samples was done using X-Ray Diffraction (XRD),transmission electron microscope (TEM) and differential thermogravimetric analysis (DTA). |
en |
heal.advisorName |
Χριστοφόρου, Ευάγγελος |
el |
heal.committeeMemberName |
Πανιάς, Δημήτριος |
el |
heal.committeeMemberName |
Τσετσέκου, Αθηνά |
el |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών. Τομέας Μεταλλουργίας & Τεχνολογίας Υλικών |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
72 σ. |
|
heal.fullTextAvailability |
true |
|