Συστηματική μελέτη ευστάθειας πλοίου ROPAX μετά από βλάβη

Ρούσσου, Χριστίνα; Roussou, Christina

dc.contributor.author	Ρούσσου, Χριστίνα	el
dc.contributor.author	Roussou, Christina	en
dc.date.accessioned	2015-03-20T09:47:16Z
dc.date.available	2015-03-20T09:47:16Z
dc.date.issued	2015-03-20
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/40459
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.8945
dc.rights	Default License
dc.subject	Ασφάλεια	el
dc.subject	Ευστάθεια	el
dc.subject	Πιθανοθεωρητικό	el
dc.subject	Βλάβες	el
dc.subject	Επιβίωση	el
dc.subject	Stability	en
dc.subject	Solas	el
dc.subject	Damages	el
dc.subject	Probabilistic	el
dc.subject	Subdivision	el
dc.title	Συστηματική μελέτη ευστάθειας πλοίου ROPAX μετά από βλάβη	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Ναυπηγική	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2014-11-14
heal.abstract	Η ασφάλεια στις θαλάσσιες μεταφορές είναι ένα θέμα το οποίο έχει απασχολήσει έντονα τη ναυτιλιακή κοινότητα στο παρελθόν και συνεχίζει να απασχολεί. Πληθώρα κανονισμών και κανόνων εφαρμόζονται με κύριο μέλημα τη διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής. Η πίεση όμως που ασκείται από την κοινή γνώμη για αύξηση της ασφάλειας, ιδιαίτερα ύστερα από κάποιο ναυτικό ατύχημα, σε συνδυασμό με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν οδηγήσει στην επικράτηση της άποψης, ότι πρέπει να θεσμοθετηθούν αυστηρότεροι κανονισμοί. Ο διεθνής ναυτιλιακός οργανισμός (IMO) κινείται προς την κατεύθυνση αυτή διεξάγοντας μελέτες σχετικά με τις πιθανές ελλείψεις των ισχυόντων κανονισμών και τους πρόσθετους περιορισμούς που μπορούν να εφαρμοστούν. Αντικείμενο μελέτης αποτελεί και η υπάρχουσα μέθοδος αξιολόγησης του πόσο ασφαλές είναι ένα πλοίο, η οποία πραγματοποιείται μέσω του πιθανοθεωρητικού μοντέλου SOLAS 2009. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό κάθε πλοίο χαρακτηρίζεται από έναν επιτευχθέντα δείκτη υποδιαίρεσης Α, ο οποίος αντιστοιχεί στην πιθανότητα επιβίωσης του πλοίου σε περίπτωση βλάβης. Το πιθανοθεωρητικό μοντέλο ορίζει ένα κατώτατο όριο του δείκτη Α για το εκάστοτε πλοίο, το οποίο αντιστοιχεί στον απαιτούμενο δείκτη R. Σε περίπτωση που εφαρμοστεί αυστηρότερο πλαίσιο κανονισμών που θα ορίζει υψηλότερο απαιτούμενο δείκτη υποδιαίρεσης R, θα υπάρχουν άμεσες συνέπειες στο σχεδιασμό και στο κόστος κατασκευής και λειτουργίας των πλοίων. Ο προβληματισμός λοιπόν έγκειται στο αν μπορούμε να σχεδιάσουμε πλοία με πολύ υψηλό δείκτη Α και ως εκ τούτου πιο ασφαλή, τα οποία όμως να μην είναι οικονομικά ασύμφορα για τους πλοιοκτήτες. Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα αποτελεί το αντικείμενο μελέτης της παρούσας διπλωματικής. Για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού, ακολουθήθηκε συγκεκριμένη μεθοδολογία μελέτης του πιθανοθεωρητικού μοντέλου για πλοία Ro-Pax, η οποία συνοψίζεται στα στάδια που ακολουθούν. Στο πρώτο στάδιο της μελέτης, σχεδιάστηκε ένα πλοίο αναφοράς που βασίστηκε σε υπαρκτό πλοίο και πραγματοποιήθηκαν όλα τα απαιτούμενα βήματα για την εφαρμογή του πιθανοθεωρητικού μοντέλου σε αυτό, με τη βοήθεια του προγράμματος NAPA. Στο επόμενο στάδιο της μελέτης στόχος ήταν η δημιουργία σχεδιάσεων τροποποιημένων μόνο ως προς τις δύο κύριες διαστάσεις του πλοίου (πλάτος και κοίλο), με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μοντέλων που επιτυγχάνουν υψηλότερο δείκτη Α. Η μελέτη ολοκληρώθηκε με τον υπολογισμό των οικονομικών στοιχείων των 12 εναλλακτικών σχεδιάσεων και τη σύγκριση των συνολικών αποτελεσμάτων ώστε να εκτιμηθεί αν υπάρχει περιθώριο ο κανονισμός να γίνει πιο αυστηρός. Συμπληρωματικά του πιθανοθεωρητικού μοντέλου SOLAS 2009, σε όλα τα παραπάνω στάδια πραγματοποιήθηκαν υπολογισμοί για την πρόταση GOALDS και την πρόταση SLF55.	el
heal.advisorName	Ζαραφωνίτης, Γεώργιος	el
heal.committeeMemberName	Σπύρου, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Παπανικολάου, Απόστολος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών. Τομέας Μελέτης Πλοίου και Θαλάσσιων Μεταφορών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	74 σ.
heal.fullTextAvailability	true