dc.contributor.author | Μιχοπούλου, Σοφία | el |
dc.contributor.author | Βαβανού- Κροκίδα, Ελένη | el |
dc.contributor.author | Vavanou - Krokida, Eleni | en |
dc.contributor.author | Michopoulou, Sophia | en |
dc.date.accessioned | 2015-05-04T10:47:28Z | |
dc.date.available | 2015-05-04T10:47:28Z | |
dc.date.issued | 2015-05-04 | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/40693 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.705 | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Αίθρια Μουσείων | el |
dc.subject | Museum atriums | en |
dc.title | Ο ρόλος του κεντρικού αιθρίου στο μουσείο | el |
dc.title | The role of the central atrium in the museum | en |
dc.type | Διάλεξη | |
heal.type | learningMaterial | el |
heal.classification | Atriums (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85009361) | en |
heal.language | el | el |
heal.access | campus | el |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2015-03-09 | |
heal.abstract | Με την πάροδο του χρόνου το κτήριο του μουσείου αλλάζει απαιτήσεις όπως αλλάζουν και οι κοινωνικές συνθήκες. Παράλληλα με το μουσείο, εξελίσσεται και το αίθριο μέσα σε αυτό και από ένα καθαρά εσωστρεφή χαρακτήρα καταλήγει σήμερα να καλεί τον κόσμο στο εσωτερικό του παραλαμβάνοντας κοινωνικές και πολιτιστικές λειτουργίες. Η ανάγκη πολυλειτουργικότητας άλλαξε την έννοια του αιθρίου. Στα πρώτα μουσεία παρ’ όλο που το αίθριο τοποθετούνταν κεντροβαρικά, εξυπηρετούσε τις ανάγκες φωτισμού και αερισμού, χωρίς να αποτελεί ουσιαστικά τον πυρήνα του μουσείου. Κατά την εξέλιξη του μουσείου εμφανίζονται τύποι όπου το κεντρικό αίθριο αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερες χρήσεις και λόγους ύπαρξης. Από μονώροφο έγινε πολυώροφο, σε πολλές περιπτώσεις καλύπτεται και αποτελεί βασικό στοιχείο της χωρικής δομής ενός μουσείου, είναι ο κόμβος που ενοποιεί τις ανομοιογενείς δραστηριότητές του. Η διάλεξη αυτή αποσκοπεί στην καλύτερη κατανόηση της έννοιας του αίθριου και του ρόλου του μέσα στο μουσείο. Επιλέγονται πέντε χαρακτηριστικά παραδείγματα μουσείων με εσωτερικό αίθριο που πρεσβεύουν διαφορετικές αρχές και χρονικές περιόδους, τα οποία αναλύονται και συγκρίνονται μεταξύ τους ως προς: -τη σχέση πλήρους και κενού, δηλαδή τη σχέση του κτιριακού όγκου με το περιβάλλον του και με το αίθριο, -τις χρήσεις, δηλαδή ποιες είναι οι λειτουργίες που συγκεντρώνονται γύρω και μέσα στο αίθριο και ο τρόπος επικοινωνίας τους με αυτό, -την οργάνωση της κίνησης και με ποιον τρόπο αυτή επιτυγχάνεται, και -τα όρια μεταξύ του αιθρίου και του υπόλοιπου μουσείου, δηλαδή κατά πόσο συμπαγή ή ρευστά είναι και το αντίκτυπο που έχουν στη σχέση του αιθρίου και των γύρω χρήσεων. Τα μουσεία αυτά είναι η Γλυπτοθήκη του Μονάχου, το Rijksmuseum στο Άμστερνταμ, το Βρετανικό Μουσείο, το Guggenheim Museum της Νέας Υόρκης και το East Building της National Gallery of Art στην Washington. Στη συνέχεια, συγκρίνεται το αίθριο του σύγχρονου μουσείου με την μεσαιωνική πλατεία- forum. Η εξωστρέφεια που έχει αποκτήσει το πρώτο και η συγκέντρωση πολλαπλών χρήσεων γύρω του, προσιδιάζει στον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται και λειτουργεί μια πλατεία. Ως αντιπροσωπευτικό δείγμα μεσαιωνικής πλατείας επιλέγεται η Piazza della Signoria στη Φλωρεντία, την οποία ο Camillo Sitte θεωρούσε το πιο πετυχημένο παράδειγμα πλατείας και έναν από τους πιο πετυχημένους δημόσιους χώρους. | el |
heal.abstract | Over time, the Museum as a building is changing his requirements as social conditions are changing too. Along with the Museum, the Atrium inside it evolves too, and starting from a purely introspective character ends up today inviting the spectators to his interior, assuming social and cultural functions. This lecture aims to a better understanding of the concept of the Atrium and its role within the Museum. Five characteristic examples of Museums with internal Atrium are selected representing different principles and time periods. They are analyzed and compared as to: - their relationship between full and empty, e.g. the relation of the volume of building with its environment and with the Atrium, - their uses, e.g. which are the functions gathering around and inside the Atrium and the way they communicate with it, - the organization of traffic and how this is achieved, and - the limits between the Atrium and the rest of the Museum, e.g. whether they are concrete or vague and the impact they have on the relation between the Atrium and the surrounding uses. These Museums are the Glyptothek of Munich, the Rijksmuseum in Amsterdam, the British Museum, the Guggenheim Museum of New York and the East Building of the National Gallery of Art in Washington. Then, a comparison is attempted between the contemporary Museum's Atrium with the medieval square-forum. The extroversion gained by the first and the gathering of multi-purpose uses around him, imitates the way a square is organized and operates. As a medieval square representative sample, Piazza della Signoria in Florence has been selected, which Camillo Sitte considered as the most successful example of square and one of the most successful public spaces. | en |
heal.advisorName | Μάντζιου, Λένα | el |
heal.committeeMemberName | Βαίου, Κωνσταντίνα | el |
heal.committeeMemberName | Ρογκάν, Σπυρίδον | el |
heal.committeeMemberName | Μάντζιου, Λένα | el |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού | el |
heal.academicPublisherID | ntua | el |
heal.numberOfPages | 120 | el |
heal.fullTextAvailability | true |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: