Το παιχνίδι σαν την άμμο στο λιθόστρωτο της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής

Πολυχρονοπούλου, Χριστίνα; Polychronopoulou, Christina

dc.contributor.author	Πολυχρονοπούλου, Χριστίνα	el
dc.contributor.author	Polychronopoulou, Christina	en
dc.date.accessioned	2015-05-14T10:36:15Z
dc.date.available	2015-05-14T10:36:15Z
dc.date.issued	2015-05-14
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/40766
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.820
dc.rights	Default License
dc.subject	Παιχνίδι	el
dc.subject	Play	en
dc.subject	Πείραμα Peckham	el
dc.subject	Παιδική χαρά περιπέτειας	el
dc.subject	Δημήτρης Πικιώνης	el
dc.subject	Σιτουασιονισμός	el
dc.subject	Playgrounds	en
dc.subject	Peckham Experiment	en
dc.subject	Situationists	en
dc.title	Το παιχνίδι σαν την άμμο στο λιθόστρωτο της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής	el
dc.title	Play as the sand beneath the pavement stones of postwar architecture	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Playgrounds (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85103387)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2015-03-11
heal.abstract	Αρχικός στόχος της εργασίας είναι να δείξει πως το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για το παιχνίδι αναπτύσσεται στα πλαίσια ενός γενικότερου μεταπολεμικού κλίματος αισιοδοξίας και ανοικοδόμησης, με κέντρο τη δεκαετία του ’50. Επιχειρήθηκε η έκθεση των βασικών θεωριών για το παιχνίδι, ώστε ο αναγνώστης να αντιληφθεί τις όποιες σχέσεις της θεωρίας του παίζειν με αντίστοιχες χωρικές ιδέες που αναπτύσσονται. Τα παραδείγματα που παρουσιάζει αυτή η εργασία, πιστεύουμε πως έχουν ειδικό ενδιαφέρον και αξίζουν ειδικής αναφοράς, τα εντάσσουμε δε σε 3 διακριτά κεφάλαια που μας βοηθούν να τα παρακολουθήσουμε. Θα αναμοχλεύσουμε τα κομμάτια ενός πάζλ ιδεών που εκκινεί από τις ιδέες για την λειτουργική πόλη, συνεχίζει με την κριτική που ασκείται στο CIAM από τη γενιά των «νέων» αρχιτεκτόνων μεταπολεμικά και καταλήγει σε πιο ρομαντικές προσεγγίσεις και ιδέες για τον τόπο. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για το παιχνίδι μελετάται, αρχικά, στο πλαίσιο της αρχιτεκτονικής για τη νέα κοινωνία, εντασσόμενο σε μία συνολικότερη συζήτηση για τη ζωή στην πόλη και το πώς θα πρέπει να σχεδιαστεί στο μεταπολεμικό κλίμα της ευρωπαϊκής ανοικοδόμησης . Στο επόμενο κεφάλαιο, εντοπίζω ένα ενδιαφέρον για τον χρήστη που είναι ελεύθερος να παίζει, ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο εμφανίζονται κάποιες πρώτες προσεγγίσεις του χώρου παιχνιδιού στην πόλη σαν δημόσιο καλλιτεχνικό αντικείμενο.	el
heal.abstract	The first aim of this paper is to demonstrate the way in which the architectural thinking starts to take play into account, in the context of postwar reconstruction and optimism, focusing in the 50s and its adjacent decades. First there is a short citation of the main theories around play, which aims to help the reader to navigate though the next 3 chapters, able of making connections with the spatial ideas that are mentioned. These chapters will rake up the pieces of a puzzle that shows ideas of the Rational city, continues with a critic of the old CIAM guard from the new generation of architects and eventuates in more romantic ideas and the notion of place. The architectural interest in play is first seen through the prism of the architecture for a better society, integrated in a conversation about the construction of life in the postwar city in Europe. Next, there is a chapter where we focus on the interest of the architect in the free playing subject he has to design for. In the last chapter we show the first approaches of playspaces in the city as a public object of artistic nature.	en
heal.advisorName	Τερζόγλου, Νικόλαος-Ίων	el
heal.committeeMemberName	Σταυρίδης, Σταύρος	el
heal.committeeMemberName	Δεληγιάννης, Χρήστος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας & Σχεδιασμού	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	129	el
heal.fullTextAvailability	true