heal.abstract |
Ο σπιλίτης, τον οποίο μελετά η παρούσα διπλωματική εργασία είναι ένα αδρανές πέτρωμα, προϊόν μετατροπής βασάλτη, που αποτελεί εξορυκτικό απόβλητο της εξαγωγικής μεταλλευτικής και μεταλλουργικής εταιρείας ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ και παράγεται κατά τη φάση της εξόρυξης σιδηρονικελιούχου μεταλλεύματος. Από περιβαλλοντικές μελέτες που έχουν διεξαχθεί, ο σπιλίτης πληροί τις προϋποθέσεις για τη ταφή του σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και από την ορυκτολογική του σύσταση είναι πλούσιο σε αργιλικά ορυκτά. Ως στεγανωτικά στρώματα στα ΧΥΤΑ, χρησιμοποιούνται συμπιεσμένες στρώσεις αργιλικών υλικών οι οποίες πρέπει να έχουν χαμηλή διαπερατότητα, ώστε να ελαχιστοποιείται η διαφυγή των παραγόμενων στραγγισμάτων. Το όριο του συντελεστή υδροπερατότητας των αργιλικών στρώσεων καθορίζεται από την ελληνική τεχνική προδιαγραφή και για να το πληροί ένα αργιλικό υλικό, πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες απαιτήσεις. Συγκεκριμένα, πρέπει να προσδιοριστούν οι τιμές των παραμέτρων: όριο υδαρότητας, δείκτης πλαστικότητας, ποσοστό λεπτόκοκκου και χονδρόκοκκου κλάσματος, μέγιστη διάσταση χονδρόκοκκου και ποσοστό περιεχόμενης οργανικής ουσίας. Στη συνέχεια συγκρίνονται οι τιμές που διεξάχθηκαν με τα επιτρεπτά όρια που ορίζει η προδιαγραφή. Στο πειραματικό μέρος της εργασίας εκτελούνται οι παραπάνω δοκιμές για το δείγμα σπιλίτη και εξετάζονται τα αποτελέσματα. Όταν οι τιμές των παραμέτρων δε βρίσκονται στην επιθυμητή περιοχή, προστίθεται στο σπιλίτη μπετονίτης σε ποσοστό 2% κ.β., με σκοπό τη βελτίωση των τιμών, και επανεκτελούνται οι δοκιμές για το μίγμα. Τέλος, διεξάγεται μέτρηση του για τον προσδιορισμό της υδροπερατότητας και των δύο δειγμάτων. |
el |