heal.abstract |
Ο εγκλεισμός φυτικών εκχυλισμάτων σε βιοδιασπώμενα πολυμερή αποτελεί ένα νέο τομέα ερευνών τόσο στην Φαρμακευτική όσο και στην Κοσμετολογία. Τα σχηματιζόμενα νανοσωματίδια έχουν μέγεθος από 10 – 1000 nm και στοχεύουν στην προστασία των ιδιοτήτων των δραστικών ουσιών των εκχυλισμάτων και στην ελεγχόμενη αποδέσμευση αυτών ανάλογα την επιθυμητή εφαρμογή. Όσον αφορά στις δραστικές ουσίες, το ρόδι (Punica granatum L.) που μελετήθηκε σε αυτήν την εργασία, ανήκει στην οικογένεια Punicaceae και τα εκχυλίσματά του έχουν χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση διάφορων ασθενειών εξαιτίας της αντιοξειδωτικής και αντιφλεγμονώδους δράσης των συστατικών που περιέχει.
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι ο εγκλεισμός του εκχυλίσματος της φλοίδας του ροδιού σε νανοσωματίδια πολυμερούς με στόχο την προστασία των ευαίσθητων φαινολικών συστατικών της από περιβαλλοντικούς παράγοντες (φως, οξυγόνο) οι οποίοι θα μπορούσαν να προκαλέσουν την υποβάθμιση της αντιοξειδωτικής δράσης του εκχυλίσματος. Το πολυμερές που επιλέχθηκε είναι ο πολυ(ηλεκτρικός βουτυλεστέρας) {poly(butylene succinate), PBS}ο οποίος καθιερώνεται ολοένα και περισσότερο σε εφαρμογές που αφορούν βιοαποικοδομήσιμα υλικά χάρη στην δυνατότητα παραγωγής του από βιολογικά μονομερή, τη βιοσυμβατότητά του και την υψηλή ευκαμψία του (χαμηλό σημείο υαλώδους μετάπτωσης). Πιο συγκεκριμένα, τα δείγματα του PBS που εξετάστηκαν περιλάμβαναν εμπορικά δείγματα διαφόρων τιμών μοριακού βάρους, καθώς και δείγμα το οποίο συντέθηκε στο εργαστήριο μέσω ενζυμικού πολυμερισμού και μεταπολυμερισμού. Στο πολυμερές που παρασκευάστηκε πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων του όπως, η ιξωδομετρία για το προσδιορισμό του ιξώδους του ([η]=0,090 dl/g), η ανάλυση ακραίων ομάδων με τον υπολογισμό των καρβοξυλομάδων ([-COOH] = 73,27 meq/kg) για την εύρεση της πολικότητάς του, η διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης για το προσδιορισμό της ενθαλπίας τήξης του (ΔΗ=89,95 J/g), η θερμοσταθμική ανάλυση και η φασματομετρία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού για την ταυτοποίηση και τον προσδιορισμό του μοριακού βάρους του.
Για την παραγωγή του εκχυλίσματος από τη φλοίδα του ροδιού, πραγματοποιήθηκε εκχύλιση του υδατικού διαλύματος του δείγματος σε υπερήχους. Η τεχνική της εκχύλισης με υπερήχους είναι φιλική προς το περιβάλλον, πραγματοποιείται σε χαμηλές θερμοκρασίες, δεν υποβαθμίζει τις ιδιότητες του δείγματος και μειώνεται σημαντικά ο απαιτούμενος χρόνος εκχύλισης. Στο εκχύλισμα πραγματοποιήθηκε μελέτη της αντιοξειδωτικής του δράσης με τη μέθοδο μέτρησης της αποικοδόμησης της ρίζας 2,2–διφαινυλο-1- πικρυλο- υδραζιλίου (DPPH˙) (DPPH assay) με βάση την οποία προέκυψε ότι το εκχύλισμα διαθέτει έντονη αντιοξειδωτική δράση.
Οι εγκλεισμοί πραγματοποιήθηκαν με την τεχνική του διπλού γαλακτώματος- εξάτμισης του διαλύτη. Η μέθοδος αυτή επιλέχθηκε επειδή το εκχύλισμα του ροδιού είναι μια υδατοδιαλυτή ένωση. Τα εγκλεισμένα σωματίδια που παρασκευάστηκαν χαρακτηρίστηκαν αναφορικά με το μέγεθός τους, το δείκτη πολυδιασποράς και το ζ-δυναμικό του με τη μέθοδο της δυναμικής σκέδασης του φωτός (Dynamic Light Scattering, DLS). Πραγματοποιήθηκε συσχέτιση των χαρακτηριστικών των εγκλεισμένων νανοσωματιδίων και των ιδιοτήτων του πολυμερούς για τα διάφορα δείγματα PBS. |
el |