Καταστροφή και ανασυγκρότηση : σεισμός 1953, Αργοστόλι Κεφαλληνίας

Ψυχαράκη, Γεωργία; Psyharaki, Georgia

dc.contributor.author	Ψυχαράκη, Γεωργία	el
dc.contributor.author	Psyharaki, Georgia	en
dc.date.accessioned	2015-07-31T10:47:03Z
dc.date.available	2015-07-31T10:47:03Z
dc.date.issued	2015-07-31
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/41090
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1264
dc.rights	Default License
dc.subject	Καταστροφή	el
dc.subject	Disaster	en
dc.subject	Ανασυγκρότηση	el
dc.subject	Σεισμός 1953	el
dc.subject	Αργοστόλι Κεφαλληνίας	el
dc.subject	Reconstruction	en
dc.subject	Earthquake 1953	en
dc.subject	Argostoli - Kefalonia	en
dc.title	Καταστροφή και ανασυγκρότηση : σεισμός 1953, Αργοστόλι Κεφαλληνίας	el
dc.title	Disaster and reconstruction: earthquake 1953, Argostoli Kefalonia	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Earthquake damage (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh2006020106)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2015-07-17
heal.abstract	Η εργασία εξετάζει το παράδειγμα διαχείρισης μιας μείζονος σεισμικής καταστροφής, αυτής που συνέβηκε στα Νησιά του Ιονίου το 1953. Θα μας απασχολήσει ειδικότερα η περίπτωση της πόλης του Αργοστολίου,του πιο πυκνοδομημένου και πολυπληθέστερου οικισμού του νησιού της Κεφαλλονιάς που, για το λόγο αυτό, δέχτηκε και το ισχυρότερο πλήγμα. Στόχος είναι να παρουσιάσουμε τις πολλαπλές διαστάσεις του ζητήματος της ανάταξης μιας κοινωνίας μετά από ένα τραυματικό γεγονός που δημιουργεί βαθύτατο ρήγμα στην συνέχεια της καθημερινής ζωής και της αναπτυξιακής διαδικασίας,ώστε να αντλήσουμε συμπεράσματα για τις πολιτικές πρόληψης και αποκατάστασης τέτοιου είδους καταστροφών. Αρχικά,παρουσιάζονται βασικές έννοιες για τον σεισμό,που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει το φαι- νόμενο για συγκεκριμένες περιοχές του ελληνικού χώρου και ειδικότερα για τα νησιά του Ιονίου.Κίνδυνο που καλεί για την μελέτη της συ- μπεριφοράς του οικιστικού αποθέματος και των υποδομών και για την ανάπτυξη αντισεισμικής τεχνολογίας κατασκευών,όπως καλεί και για την ανάπτυξη μηχανισμών δραστηριοποίησης των δημόσιων αρχών και του πληθυσμού σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο,για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης τέτοιας κλίμακας. Στη συνέχεια,περιγράφεται το γεγονός του σεισμού του 1953, με αναφορές στα χαρακτηριστικά του κτιριακού αποθέματος και της πολεο- δομικής οργάνωσης του Αργοστολίου,χαρακτηριστικά που ανάγονται στην ιστορία και τις πολιτιστικές όπως και τις αναπτυξιακές ιδιαιτερό- τητες του τόπου, χαρακτηριστικά που συνδέονται με την έκταση και τη φύση των καταστροφών και, επομένως, με τον τρόπο που τις βίωσε ο πληθυσμός της Κεφαλλονιάς,αλλά και με τον αντίκτυπο που είχε το γεγονός στον ευρύτερο χώρο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις δράσεις που ανέλαβε το ελληνικό κράτος και οι ομάδες διεθνούς αλληλεγγύης για την άμεση αντιμετώπιση των καταστροφών,την ανασυγκρότηση και αποκατάσταση της πόλης, μέσα σ' ένα ιδιαίτερο ιστορικό πλαίσιο,αυτό της πρώτης μετεμφυλια- κής περιόδου και της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης της χώρας.Στόχος είναι να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις αυτών των δράσεων για να κατανοήσουμε με ποιους τρόπους η σεισμική καταστροφή επηρέασε την εξέλιξη της πόλης.Η υπόθεση εργασίας την οποία εξετάζουμε είναι ότι το γεγονός αυτό δημιούργησε μια ρήξη/τομή με το παρελθόν στη δημογραφική εξέλιξη,στην οικονομική ζωή αλλά και στην πολιτισμική συνέχεια,στο μέτρο τουλάχιστον που αυτή αντανακλά στις αρχιτεκτονικές μορφές,ρήξη που μέχρι σήμερα ο τοπικός πληθυσμός βιώνει ως τραύμα.Αυτό σημαίνει ότι η αντιμετώπιση τέτοιων μεγάλων καταστροφών δεν είναι μόνο υπόθεση εφαρμογής κατάλληλων τεχνολογιών αλλά και βαθιά πολιτικό ζήτημα.Είναι υπόθεση μελέτης,αξιοποίησης και εξέλιξης των υλικών και άυλων στοιχείων του πολιτισμού μας,όπως είναι η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά.Είναι υπόθεση ανάπτυξης κουλτούρας αλληλεγγύης και συνεργασίας στο επίπεδο του πληθυσμού αλλά και υπόθεση ετοιμότητας και διαθεσιμότητας του κεντρικού κράτους στην εξυπηρέτηση των έκτακτων αναγκών του σε μακροπρόθεσμη προοπτική.	el
heal.abstract	The work examines the example of managing a major seismic disaster that happened in the Ionian Islands in 1953.It will concern us in particular the case of the city of Argostoli, the most densely built and most populous settlement of the island of Cephalonia, which, therefore, accepted the strongest blow. The aim is to present the multiple dimensions of the issue repair a society after a traumatic event that creates the deepest rift in continuity of everyday life and the development process in order to draw conclusions on the prevention and recovery policies such disasters. Initially, basic concepts presented for the earthquake that will allow us to understand the risk involved in the phenomenon for specific regions of Greek area and particularly on the islands of Ionio. Risk that calls for study of behavior of the housing stock and infrastructure and the development of seismic technology structures such as calls for the development of mechanisms of activity of public authorities and the population at central and local level, to tackle with this scale emergencies. Next, the fact of the earthquake of 1953 is described, with references to the characteristics of the building stock and urban organization of Argostoli, features pertaining to the history and cultural development as well as specifics the place, features associated with the extent and nature of the disaster and therefore the way that the experienced population of Kefalonia, and the impact it had the fact in the wider area. Particular emphasis is given to action taken by the Greek government and the international solidarity groups for immediate disaster relief, reconstruction and rehabilitation of the city in a particular historical context, that of the first post-Civil War period and the country’s postwar reconstruction. The objective is to evaluate the effects of these actions to understand in what ways the seismic disaster affected the evolution of town. The working hypothesis we are considering is that this created a rupture/break with the past to demographic trends, economic life and in cultural continuity, at least as far as it reflects the architectural forms, tear so far the local population experiencing as trauma. This means that addressing such major disasters are not only case application of appropriate technologies but also a deeply political issue. It is case study, recovery and development of tangible and intangible assets of our culture, such as architecture heritage. It is about developing culture of solidarity and cooperation at the level of population and case readiness and availability of the central state in serving emergency needs in the long term.	en
heal.advisorName	Μάρκου, Μαρία	el
heal.advisorName	Τσακανίκα, Ελένη	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Πολεοδομίας & Χωροταξίας	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	89	el
heal.fullTextAvailability	true