Μνήμη και λίθοι: το ελληνικό τοπίο φορέας πολιτισμού

Βαλτικός, Ευάγγελος; Valtikos, Evangelos

dc.contributor.author	Βαλτικός, Ευάγγελος	el
dc.contributor.author	Valtikos, Evangelos	en
dc.date.accessioned	2015-07-31T11:00:49Z
dc.date.available	2015-07-31T11:00:49Z
dc.date.issued	2015-07-31
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/41091
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1267
dc.rights	Default License
dc.subject	Τοπίο	el
dc.subject	Μνήμη	el
dc.subject	Πολιτική	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Ελλάδα	el
dc.subject	Landscape	en
dc.subject	Memory	en
dc.subject	Greece	en
dc.subject	Politics	en
dc.subject	Architecture	en
dc.title	Μνήμη και λίθοι: το ελληνικό τοπίο φορέας πολιτισμού	el
dc.title	Memory and stones: the greek landscape carrier of culture	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Landscape (URL: http://skos.um.es/unescothes/C02199)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2015-07-16
heal.abstract	Το τοπίο αποτελεί μια πολυδιάστατη και πολυσήμαντη έννοια που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη ποικιλία προσεγγίσεων και νοημάτων από διάφορες επιστήμες και διαφορετικούς πολιτισμούς. Η παρουσία φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων που συνεργούν στην κατασκευή του τοπίου, προσδίδουν σε αυτό ταυτόχρονα φυσική αλλά και πολιτισμική αξία και το καθιστούν μαρτυρία της αμφίδρομης και αέναης σχέσης επιρροής μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος. Σε αυτή την αέναη σχέση οφείλεται και η δυνατότητα του τοπίου να κάνει αντιληπτές τις κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές αλλαγές που εξελίσσονται εντός ενός γεωγραφικού χώρου. Είναι σαφές στις μέρες μας ότι στο σύνολο της «κληρονομιάς» του πολιτισμού, την οποία οφείλουμε να διαφυλάξουμε, δεν περιλαμβάνονται μόνο η υλική παραγωγή των τεχνών, τα κτήρια ή τα οικιστικά συγκροτήματα . Περιλαμβάνονται επίσης, όλες εκείνες οι σχέσεις που οι ανθρώπινες κοινότητες συγκροτούν στο πλαίσιο της ιστορίας και της παράδοσής τους και βέβαια το ευρύτερο χωρικό πλαίσιο στο οποίο χωροθετείται η αρχιτεκτονική όπως η πόλη και το περιβάλλον. Αν η πολιτισμική και πολιτική ιδιαιτερότητα κάθε έθνους τείνει να ταυτιστεί με την ιδιαίτερη εδαφική περιοχή καταγωγής του και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του μητρικού εδάφους, δηλαδή το τοπίο καταγωγής του, τότε με το Ελληνικό Τοπίο συμβαίνει κάτι πολύ γενικότερο. Το Τοπίο αυτό, στο οποίο η φύση και οι ιστορικές αναφορές συνδέονται, δεν αναλαμβάνει να εικονίσει μόνο την Ελλάδα σαν μοναδική οντότητα. Αναλαμβάνει, πολύ πιο γενικά, να εικονίσει τη σχέση του νεότερου δυτικού πολιτισμού και των νεότερων δυτικών πολιτευμάτων, με τα αρχαία ελληνικά υποδείγματα που η ίδια η Δύση θεωρεί πρότυπά της. Ο δεσμός του ανθρώπου με τόπους και μέσω τόπων με χώρους φαίνεται να αποτελεί το λεγόμενο «κατοικείν» του Heidegger . Συμπερασματικά, η σχέση ανθρώπου και χώρου δεν είναι τίποτε άλλο από την ουσία της έννοιας του κατοικώ δηλαδή ανήκω σε ένα σύστημα χωρικό που εξασφαλίζει την ύπαρξή μου. Αυτή η διάλεξη έχει σαν στόχο να αποδείξει την άρρηκτη σχέση του τόπου με τους ανθρώπους του και πιο συγκεκριμένα στον ελληνικό χώρο. Να αποδείξει ότι άνθρωπος και τόπος είναι δύο στοιχεία ριζωμένα βαθιά το ένα στο άλλο που αλληλεπιδρούν και αλληλοεξαρτώνται. Ο τόπος είναι ένας ανεξάντλητος φορέας πολιτισμού που επηρεάζει όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής διαστρωμάτωσης ανά τους αιώνες μέχρι και σήμερα. Συντελεί στην παραγωγή του πολιτισμού αλλά και επηρεάζεται άμεσα από αυτόν αφού η ζωή των ανθρώπων εξασφαλίζεται βιολογικά και μη από το χώρο στον οποίο ζουν και έχει αντίκτυπο σε αυτόν. Λαμπρό παράδειγμα η ίδια η αρχιτεκτονική η οποία χωρο-θετείται, από την έμφυτη τάση του προϊστορικού ανθρώπου για στέγη μέχρι και το σήμερα όπου ο άνθρωπος πια έχει τη δυνατότητα να πλάθει το τοπίο όπως επιθυμεί. Πώς αυτό το μικρό κομμάτι γης γέννησε τις θεμελιώδεις έννοιες του τόπου και του πολιτισμού; Γιατί θεωρείτε το λίκνο του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού; Για ποιο λόγο η Δύση προσπάθησε και προσπαθεί να διασώσει τις αρετές τις αρχαιότητας; Μια οικουμενική μνήμη τόσο πολύτιμη όσο η ίδια η Γη, όσο οι ίδιοι οι λίθοι που πατάμε. Η διάλεξη αυτή επιδιώκει τον αναστοχασμό, την κατάδυση στο βαθύτερο είναι μας, ένα ταξίδι μακριά από τη λήθη…	el
heal.abstract	The landscape is a multidimensional and ambiguous concept which is characterized by great variety of approaches and meanings from different disciplines and different cultures. The presence of natural and anthropogenic factors that have participated in the construction of the landscape, give this same time natural and cultural value and render testimony of bidirectional influence and eternal relationship between man and environment. In this perpetual relationship explains the ability of the landscape to make perceptible socio-economic and environmental changes that evolve within a geographic space. It is clear nowadays that the whole "heritage" of civilization, which we must preserve, include material production of art, buildings or residential complexes. Also included are all those relationships that human communities up in the history and the tradition and of course the wider spatial context in which the architecture is spaced like the city and the environment. If the cultural and political specificity of each nation tends to identify with the particular territory of origin and the specific characteristics of this mother land, that the landscape of origin, then the Greek Landscape happens something very general. This landscape in which nature and historical references linked, the only icon, Greece is a single entity. It takes much more generally to imaging the relationship of the modern Western civilization and younger Western regimes, with ancient Greek models, the West itself believes its standards. The bond between man sites and through the sites seem to be the so-called "dwelling" of Heidegger. In conclusion, the relationship between man and space is none other than the essence of the concept of live that I belong to a spatial system that ensures my existence. This lecture aims to demonstrate the inextricable relationship of the place with people, and more specifically in the Greek area. To prove that man and place are two deeply rooted elements to each other interacting and interdependent. The place is an endless carrier of culture affecting all levels of social, economic and political stratification through the centuries until today. It contributes to the production of culture and directly influenced by him since the lives assured biological and non of the receptacle in which they live and have an impact on him. Brilliant example architecture itself which is spaced from the inherent tendency of the prehistoric man roof until today where man now has the ability to mold the landscape as desired. How this small piece of land gave birth to the fundamental concepts of place and culture? Why you consider the cradle of modern Western civilization? Why the West has tried and is trying to rescue the ancient virtues? An ecumenical memory so precious as the Earth itself, as the same stones that press. This lecture seeks reflection, diving to the deepest is us, a trip away from oblivion ...	en
heal.advisorName	Ξένου, Ευανθία	el
heal.committeeMemberName	Μωραΐτης, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Παπαβασιλείου, Ματθαίος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας & Σχεδιασμού	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	100	el
heal.fullTextAvailability	true