Δυστοπία: το χρονικό μιας κινηματογραφικής περιήγησης

Νικολαίδου, Σοφία - Χρυσούλα; Χίου, Μαρία - Χριστίνα; Chiou, Maria - Christina; Nikolaidou, Sofia - Chrysoula

dc.contributor.author	Νικολαίδου, Σοφία - Χρυσούλα	el
dc.contributor.author	Χίου, Μαρία - Χριστίνα	el
dc.contributor.author	Chiou, Maria - Christina	en
dc.contributor.author	Nikolaidou, Sofia - Chrysoula	en
dc.date.accessioned	2015-09-01T08:34:41Z
dc.date.available	2015-09-01T08:34:41Z
dc.date.issued	2015-09-01
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/41140
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1363
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Κινηματογράφος	el
dc.subject	cinema	en
dc.subject	Δυστοπία	el
dc.subject	Ουτοπία	el
dc.subject	Χώρος	el
dc.subject	Dystopia	en
dc.subject	Space	en
dc.subject	Utopia	en
dc.title	Δυστοπία: το χρονικό μιας κινηματογραφικής περιήγησης	el
dc.title	Dystopia : a cinematic wandering	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture in motion pictures (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh86006416)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2015-07-14
heal.abstract	Αντικείμενο της παρούσας διάλεξης είναι η διερεύνηση της δυστοπίας ως χωρικό φαινόμενο το οποίο επαναπροσδιορίζεται με την πάροδο του χρόνου. Ως πεδίο μελέτης επιλέξαμε την τέχνη του κινηματογράφου. Η έρευνα μας επικεντρώθηκε σε τρία κινηματογραφικά παραδείγματα διαφορετικών εποχών. Πρόκειται για τρεις ταινίες μέσω των οποίων διακρίνουμε ανά περίοδο τις χωρικές ποιότητες που αποκτά η έννοια. Αυτές είναι οι εξής: “Metropolis” του Fritz Lang (1927), “Brazil” του Terry Gilliam (1985) και τέλος, η ταινία “Her” του σκηνοθέτη Spike Jonze (2013). Μελετώντας τα παραπάνω παραδείγματα, διαπιστώσαμε ότι το στοιχείο του χώρου είναι κυρίαρχο για την δημιουργία δυστοπικών συνθηκών. Ωστόσο, η έννοια της δυστοπίας δεν ορίζεται μονοσήμαντα αλλά συγκροτείται από ένα σύνολο συνιστωσών. Ο τρόπος συσχέτισης του χώρου με αυτές τις συνιστώσες (κοινωνικές σχέσεις, τεχνολογία, εξουσία) αποτέλεσε το σχήμα μελέτης για την έρευνά μας, με βάση το οποίο θα εξεταστεί η κάθε ταινία. Μέσα από την συγκριτική ανάλυση των τριών ταινιών, στόχος είναι να ερευνήσουμε τους μηχανισμούς που παράγουν τη δυστοπία, όπως αυτή εκφράζεται σε κάθε παράδειγμα. Θα μελετήσουμε τον τρόπο που οι παραπάνω κατηγορίες καθρεφτίζουν την κάθε εποχή και θα διαπιστώσουμε σε ποιο βαθμό οι σκηνοθέτες κινητοποιούν την κάθε μία στο έργο τους, για να πλάσουν τους δυστοπικούς τους κόσμους.	el
heal.abstract	The subject of this research thesis was the study of dystopia as a spatial concept which changes and «redifines» itself over time. As a case study we chose the art of cinema which has contributed significanty to the approach of this phenomenon. During our research we focused on three cinematic examples from different eras. The films were the following: Metropolis by Fritz Lang (1927), Brazil by Terry Gilliam (1985) and Her by the film director Spike Jonze (2013). Through these examples we distinguished the spatial qualities of dystopia in every different period. We realized that the element of space is crucial for the creation of dystopic conditions. However the concept cannot be defined in a solid way, as it is formed by a network of components such as the spatial environment, the social conditions, technology and power. Our study scheme was based on the way that space correlates with every one of these components.	en
heal.advisorName	Βοζάνη, Αριάδνη	el
heal.committeeMemberName	Τερζόγλου, Νικόλαος - Ίων	el
heal.committeeMemberName	Γκανιάτσας, Βασίλειος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας & Σχεδιασμού	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	150	el
heal.fullTextAvailability	true