Η σχέση μορφής και περιεχομένου με αφετηρία το διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό. Η περίπτωση της Μοντέρνας αρχιτεκτονικής.

Κλωνιζάκη, Χριστίνα; Klonizaki, Christina

dc.contributor.author	Κλωνιζάκη, Χριστίνα	el
dc.contributor.author	Klonizaki, Christina	en
dc.date.accessioned	2016-01-12T09:31:15Z
dc.date.available	2016-01-12T09:31:15Z
dc.date.issued	2016-01-12
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/41828
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.5038
dc.rights	Default License
dc.subject	Μορφή	el
dc.subject	Περιεχόμενο	el
dc.subject	Μοντέρνο	el
dc.subject	Υλισμός	el
dc.subject	Διαλεκτική	el
dc.title	Η σχέση μορφής και περιεχομένου με αφετηρία το διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό. Η περίπτωση της Μοντέρνας αρχιτεκτονικής.	el
dc.contributor.department	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) " Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός (Κατ. Α)"	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2015-10-19
heal.abstract	Μορφή και περιεχόμενο είναι έννοιες που συγκροτούν ένα δίπολο που συναντάται σε διάφορους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας. Το ερώτημα που προκύπτει, σε κάθε περίπτωση, είναι ποιό από τα δύο είναι καθοριστικό στοιχείο που προσδιορίζει το αντικείμενο αναφοράς τους. Οι δυο βασικές κατευθύνσεις που ξεχώρισαν στο γενικότερο φιλοσοφικό προβληματισμό, ο ιδεαλισμός και ο υλισμός, εκφράστηκαν στις απόψεις που διατυπώθηκαν στο πρόβλημα της σχέσης μορφής – περιεχομένου. Ο διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός, που στηρίζεται στην υλιστική εξήγηση των φαινομένων με τη μέθοδο της διαλεκτικής, αντιμετωπίζει αυτή τη σχέση ως σχέση αλληλεπίδρασης που εκφράζει το νόμο της ενότητας και πάλης των αντιθέτων. Σε αυτή τη σχέση δυναμικό στοιχείο ορίζεται το περιεχόμενο χωρίς να υποτιμάται η μορφή αφού επιδρά ενεργητικά στην εξέλιξή του πρώτου. Το ζήτημα της σχέσης μορφής – περιεχομένου είναι στενά συνδεδεμένο με το χαρακτήρα και τον προορισμό της τέχνης την οποία η μαρξιστική αισθητική ορίζει ως μορφή αντανάκλασης της πραγματικότητας. Έκφραση της προτεραιότητας της μορφής στο έργο τέχνης είναι ο φορμαλισμός ενώ του περιεχομένου ο ρεαλισμός. Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ, εφαρμόζοντας τον διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό, τόνισε τη σημασία της διαλεκτικής σχέσης μορφής – περιεχομένου ως βασικό συστατικό του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και τη διαλεκτική σχέση της τέχνης με την ίδια την πραγματικότητα που δεν την καθρεφτίζει απλώς αλλά στοχεύει να την αλλάξει. Η μορφή και το περιεχόμενο ως εργαλεία σκέψης και κατανόησης της αρχιτεκτονικής χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στο Μοντέρνο Κίνημα κυρίως ως σχέση μορφής - λειτουργίας. Η επικράτηση του φονξιοναλισμού που δίνει στην αρχιτεκτονική σύνθεση προτεραιότητα στη λειτουργία προέβαλλε την κοινωνική σημασία της αρχιτεκτονικής και βασίστηκε στον ορθολογισμό και την οικονομία. Δεν συνοδεύτηκε, όμως, με διαρκή αναζήτηση των μεταβολών και των αντιθέσεων της κοινωνίας, αντιθέτως τις συγκάλυψε. Ο αντιδιαλεκτικός αυτός χειρισμός, οδήγησε, στην υποχώρηση της μορφής και τον εγκλωβισμό της σε ένα στατικό μοντέλο που σταδιακά έπαψε να εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες αλλά την εργολαβική κερδοσκοπία.	el
heal.advisorName	Κωνσταντόπουλος, Ηλίας	el
heal.committeeMemberName	Παρμενίδης, Γιώργος	el
heal.committeeMemberName	Σταυρίδης, Σταύρος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.fullTextAvailability	true