Η ανάδειξη της Ρωμαϊκής αγοράς και της βιβλιοθήκης του Αδριανού ως συνόλου

Σπυροπούλου, Αλίκη; Spyropoulou, Aliki

dc.contributor.author	Σπυροπούλου, Αλίκη	el
dc.contributor.author	Spyropoulou, Aliki	en
dc.date.accessioned	2016-03-23T09:30:36Z
dc.date.available	2016-03-23T09:30:36Z
dc.date.issued	2016-03-23
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/42237
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.5292
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Συντήρηση και Αποκατάσταση Ιστορικών Κτηρίων και Συνόλων - Προστασία Μνημείων (Κατ. Α')"	el
dc.rights	Default License
dc.subject	Joint publicity	el
dc.subject	Layers of civilization	en
dc.subject	Urban fabric	en
dc.subject	Ancient road networks	en
dc.subject	Κοινή ανάδειξη	el
dc.subject	Aρχαιολογικοί χώροι	el
dc.subject	Πολιτισμικά στρώματα	el
dc.subject	Αστικός ιστός	el
dc.subject	Αρχαία οδικά δίκτυα	el
dc.title	Η ανάδειξη της Ρωμαϊκής αγοράς και της βιβλιοθήκης του Αδριανού ως συνόλου	el
dc.title	Promoting the roman market and Hadrian's library as a group	en
heal.type	masterThesis	el
heal.classification	Monuments--Conservation and restoration (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85087090)	en
heal.language	el	el
heal.access	free	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-02-25
heal.abstract	The object of this paper is to publicize the Roman Market and Hadrian’s Library together as a group. This joint publicity is necessary today because in the district being studied, there are three fenced archaeological sites: Hadrian’s Library, the Roman Market and the Kalamia lot, which are not inter-related, despite encompassing the ruins of the two monuments. Although built in different eras in Roman architecture, they constitute a group reflecting common views about the organization of public space in Roman times. To promote these two monuments successfully, some urban planning interventions will be required, since the growth of the modern city has caused parts of them to be removed, making it difficult to understand their structure. To judge how feasible it is to carry out these interventions without altering the historic physiognomy of the site, the evolution over time of its road network was studied, covering the period from the 4th century BC to the 19th AD, and enriched by excavation findings. Through this investigation, the structure of the monuments has gradually been revealed, together with their relation to the ancient streets. It has also shown us how they were covered over by successive layers of civilization, and by the urban fabric created during Turkish rule. Through this study of the streets over time, one can observe that the direction of the ancient lane across the Roman market from south to north coincides with the direction of the main road built under Turkish rule, which led from the market to the Acropolis. It is the only road sketched on the map by Vemeda. Today, however, this road no longer exists due to the excavation of the Roman Market. One section alone has been preserved, called Panos St. on which stands the Fethiye Mosque, bearing witness to Turkish rule. Will the publicizing of the two Roman monuments as a group be influenced by the search for the ancient road network? The common structural feature of the typology of these monuments is that they were both enclosed, as will be shown when the Roman road between them is identified and restored. Analysis of the city plan showed that the region of this study was not included in the urban plan drawn up by Kleanthis, Schaubert and Klenze, so as to allow for future excavations. But to avoid halting construction activity altogether in the 19th century, building was permitted in the region of study, temporarily and on sufferance, on roads other than those built under Turkish rule. In this way, the urban fabric of the region was subject to interventions, including significant road widening, for the construction of 19th-century buildings such as the Aeolos Hotel. In the study for Plaka that was drawn up and legislated, the existing urban fabric was protected. As a result, the urban fabric of Plaka today in the vicinity of the Roman Market and Hadrian’s Library is not characterized by the cohesion that existed under Turkish rule, owing to the gaps resulting from excavations, and to the significant widening of the streets. Historical research, in conjunction with the urban planning study and sketches representing the Roman market – half of which has been excavated today so that theoretically we know its boundaries – showed that the Roman street separating the two monuments does not coincide with today’s Dexippou St., but cuts through the Aeolos Hotel building. The latter is a noteworthy example of architecture in the reign of Otto, and has been designated a listed historic monument. So what will happen? Must a 19th-century monument be removed to highlight the Roman period? The unearthing of the Roman Market and its promotion as a group with Hadrian’s Library raises a number of issues, as one era appears to conflict with the other as regards streets and monuments. The Venice Charter certainly recognizes that the contribution of other historical periods to the life of a monument can and must be respected. This is the case with the Roman Market, since the Fethiye Mosque is located within it, and on its northwest corner are the foundations of significant 19th-century buildings. Similarly the Aeolos Hotel is located on the Roman road in the northeast corner of Hadrian’s Library. What then will ultimately be abolished to promote the group of two Roman monuments? Will the entire urban fabric be dispersed or will a few isolated streets or parts of them be removed? The proposed promotion as a whole contains both short-term and long-term measures. The archaeological site will initially be extended by incorporating sections of the modern road network in order to unite the three archaeological sites together into one. This action will help bring the Roman monuments to light and will affect the 19th-century urban fabric. In essence, individual roads will be abolished, or the sections of them around the archaeological site that have no walls, i.e. buildings, on either side, and represent the traditional street. From the viewpoint of conservation, according to the Venice Charter, when the underlying features (Roman monuments) are more important than the overlying ones (sections of roads), the latter may be removed. Also, these streets have already been designated as pedestrian walkways, so that their incorporation into the archaeological site will keep vehicular traffic out of the immediate environment of the two monuments. After the archaeological sites are united, the two basic axes of the Roman monuments will be restored: one is the street between them, which separates them while simultaneously indicating their boundaries; the other will connect them through their monumental gates. The restoration of the northern retaining wall around the Roman market will reveal its enclosed character to the visitor. Also, the restoration of the interior colonnade on its south and east side will allow its typology to be better understood. And finally, Panos Street and Taxiarchon Square will be paved and the entrance to the Fethiye Mosque will be enhanced.	en
heal.abstract	Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η ανάδειξη της Ρωμαϊκής αγοράς και της βιβλιοθήκης του Αδριανού, ως συνόλου. Η κοινή αυτή ανάδειξη είναι αναγκαία διότι σήμερα στην περιοχή μελέτης υπάρχουν τρεις περιφραγμένοι αρχαιολογικοί χώροι –της βιβλιοθήκης του Αδριανού, της Ρωμαϊκής αγοράς και του οικοπέδου Καλάμια– ασύνδετοι μεταξύ τους, αν και περιέχουν τα ερείπια αυτών των δύο μνημείων τα οποία παρότι έχουν κατασκευαστεί σε διαφορετικές φάσεις της Ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής, συγκροτούν ένα σύνολο με κοινές αντιλήψεις για την οργάνωση του δημόσιου χώρου της Ρωμαϊκής εποχής. Για να υλοποιηθεί η ανάδειξη των δύο μνημείων θα απαιτηθούν κάποιες πολεοδομικές επεμβάσεις, καθώς η ανάπτυξη της σύγχρονης πόλης εξαφάνισε τμήματα τους και κατέστησε δυσανάγνωστη τη δομή τους. Για να κριθεί κατά πόσο είναι εφικτό να υλοποιηθούν αυτές οι επεμβάσεις, χωρίς να αλλοιωθεί η ιστορική φυσιογνωμία της περιοχής ερευνήθηκε η διαχρονική εξέλιξη του οδικού δικτύου στο χώρο, από τον 4ο π.Χ. μέχρι το 19ο αιώνα η οποία εμπλουτίστηκε με τα ανασκαφικά δεδομένα. Μέσα από την έρευνα γίνεται γνωστή η σταδιακή κατασκευή των μνημείων –σε συνάφεια με τις αρχαίες χαράξεις– η επίχωση τους από αλλεπάλληλα πολιτισμικά στρώματα και η δημιουργία του πολεοδομικού ιστού της Τουρκοκρατίας. Μέσα από τη μελέτη των διαχρονικών χαράξεων παρατηρεί κανείς ότι η ρύμη της αρχαιότητας –που διέσχιζε από νότο προς βορρά τη Ρωμαϊκή αγορά– συμπίπτει σαν κατεύθυνση με το βασικό δρόμο της Τουρκοκρατίας, που οδηγούσε από την αγορά στην Ακρόπολη. Είναι ο μόνος αποτυπωμένος δρόμος στο χάρτη του Verneda. Σήμερα όμως αυτός ο δρόμος δεν υφίσταται πια, λόγω της ανασκαφής της Ρωμαϊκής αγοράς. Σώζεται μόνο ένα τμήμα του, η σημερινή οδός Πανός, μπροστά από το Φετιχίε τζαμί σαν μαρτυρία της Τουρκοκρατίας. Άραγε, η ανάδειξη των δύο Ρωμαϊκών μνημείων ως συνόλου επηρεάζεται από την αναζήτηση του άμεσου αρχαίου οδικού δικτύου; Επειδή το δομικό τυπολογικό στοιχείο των δύο μνημείων είναι ο περίκλειστος χαρακτήρας τους, αυτός γίνεται αντιληπτός με τον εντοπισμό και την αποκατάσταση του ρωμαϊκού δρόμου που ήταν ανάμεσα τους. Η πολεοδομική ανάλυση έδειξε ότι η περιοχή μελέτης ήταν εκτός του πολεοδομικού σχεδίου Κλεάνθη-Schaubert και Klenze, για να δοθεί η δυνατότητα διενέργειας μελλοντικών ανασκαφών. Για να μην σταματήσει όμως, εντελώς η οικοδομική δραστηριότητα –κατά τον 19ο αιώνα– επιτρέπεται προσωρινά και κατά ανοχή, η οικοδόμηση της περιοχής μελέτης πάνω σε διαφορετικές χαράξεις από εκείνες της Τουρκοκρατίας. Οπότε ο πολεοδομικός ιστός της περιοχής δέχεται επεμβάσεις και σημειακές διαπλατύνσεις για την κατασκευή των κτιρίων του 19ου αιώνα, όπως το ξενοδοχείο Αίολος. Με την εκπόνηση και θεσμοθέτηση της μελέτης Πλάκας, ο υφιστάμενος πολεοδομικός ιστός προστατεύεται. Ως αποτέλεσμα, ο σημερινός αστικός ιστός της Πλάκας, στην περιοχή της Ρωμαϊκής αγοράς και βιβλιοθήκης Αδριανού δεν χαρακτηρίζεται από τη συνεκτικότητα που υπήρχε κατά την τουρκοκρατία, λόγω των αστικών κενών που έχουν δημιουργηθεί από τις ανασκαφές, καθώς και εξαιτίας των σημειακών διαπλατύνσεων των δρόμων. Η ιστορική έρευνα σε συνδυασμό με την πολεοδομική ανάλυση και τη σχεδιαστική αναπαράσταση της Ρωμαϊκής αγοράς –η οποία σήμερα έχει ανασκαφεί κατά το ήμισυ και γνωρίζουμε θεωρητικά τα όρια της– τεκμηρίωσε ότι ο Ρωμαϊκός δρόμος που διαχώριζε τα δύο μνημεία –δεν συμπίπτει με τη σημερινή οδό Δεξίππου– αλλά ρυμοτομεί το ξενοδοχείο Αίολος, ένα αξιόλογο δείγμα της Οθωνικής αρχιτεκτονικής, χαρακτηρισμένο ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Τι θα γίνει, λοιπόν, πρέπει να κατεδαφιστεί ένα μνημείο του 19ου αιώνα για την ανάδειξη της Ρωμαϊκής εποχής; Η αποκάλυψη της Ρωμαϊκής αγοράς και η ανάδειξη της μαζί με την βιβλιοθήκη του Αδριανού σαν σύνολο δημιουργεί μια σειρά ζητημάτων, καθώς η μια εποχή είναι εναντίον της άλλης σε επίπεδο χαράξεων και μνημείων. Βέβαια, η χάρτα της Βενετίας αναγνωρίζει ότι η συμβολή και των άλλων ιστορικών περιόδων στη ζωή ενός μνημείου μπορεί και πρέπει να είναι σεβαστή. Στην περίπτωση της Ρωμαϊκής αγοράς, αυτό συμβαίνει, καθώς εντός της βρίσκεται το Φετιχίε Τζαμί και επί της βορειοδυτικής γωνίας της έχουν θεμελιωθεί αξιόλογα κτίρια του 19ου αιώνα. Αντίστοιχα, το ξενοδοχείο Αίολος εδράζεται στη βορειοανατολική γωνία της βιβλιοθήκης του Αδριανού και επί του Ρωμαϊκού δρόμου. Τι είναι όμως αυτό που εντέλει θα καταργηθεί για να αναδειχθούν τα δύο Ρωμαϊκά μνημεία σαν σύνολο; Θα διαλυθεί ο πολεοδομικός ιστός ή θα καταργηθούν κάποιοι μεμονωμένοι δρόμοι ή τμήματά τους; Συνολικά, η πρόταση της ανάδειξης αποτελείται από βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα. Αρχικά, ο αρχαιολογικός χώρος διευρύνεται με την ενσωμάτωση τμημάτων του σύγχρονου οδικού δικτύου, με στόχο την ενοποίηση των τριών αρχαιολογικών χώρων σ’ ένα. Αυτή η ενέργεια θα συμβάλει στην αποκάλυψη των ρωμαϊκών μνημείων και θα επηρεάσει τον πολεοδομικό ιστό του 19ου αιώνα. Ουσιαστικά θα καταργηθούν μεμονωμένοι δρόμοι ή τμήματα τους που περιβάλλουν τον αρχαιολογικό χώρο και δεν έχουν τοιχώματα –δηλαδή κτίρια– στις δύο πλευρές του, τα οποία συγκροτούν την έννοια του παραδοσιακού δρόμου. Από άποψη διατήρησης, σύμφωνα με τη χάρτα της Βενετίας, όταν τα υποκείμενα στοιχεία (Ρωμαϊκά μνημεία) είναι πιο σημαντικά από το υπερκείμενα (τμήματα δρόμων), είναι δυνατή η απομάκρυνσή τους. Επίσης, αυτοί οι δρόμοι είναι ήδη χαρακτηρισμένοι ως πεζόδρομοι, οπότε η ενσωμάτωση τους στον αρχαιολογικό χώρο εμποδίζει την διερχόμενη κυκλοφορία οχημάτων στο άμεσο περιβάλλον των δύο μνημείων. Μετά την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, αποκαθίστανται οι δύο βασικοί άξονες των Ρωμαϊκών μνημείων, –ο ένας που είναι ο ανάμεσά τους δρόμος, τα διαχωρίζει αλλά ταυτόχρονα υποδεικνύει τα όρια τους, και ο άλλος που τα συνδέει μέσα από τα μνημειώδη πρόπυλα τους. Η αποκατάσταση του βόρειου αναλημματικού περιβόλου της Ρωμαϊκής αγοράς αναδεικνύει και κάνει αντιληπτό στον επισκέπτη τον περίκλειστο χαρακτήρα της. Επίσης, η αναστήλωση του εσωτερικού περιστυλίου –της νότιας και ανατολικής πλευράς της– κάνει κατανοητή την τυπολογία της. Τέλος, η οδός Πανός και η πλατεία Ταξιαρχών πλακοστρώνονται και διαμορφώνεται η είσοδος στο Φετιχίε τζαμί.	el
heal.advisorName	Κορρές, Μανόλης	el
heal.advisorName	Μαϊστρου, Ελένη	el
heal.committeeMemberName	Γκανιάτσας, Βασίλης	el
heal.committeeMemberName	Μπελαβίλας, Νίκος	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	83	el
heal.fullTextAvailability	true