Ανίχνευση οξειδωτικών ομαδοποιημένων βλαβών DNA υπό την επίδραση συστημικών φαινομένων μετά από έκθεση σε Ιοντίζουσα Ακτινοβλία

Πότση, Γιαννούλα; Potsi, Giannoula

dc.contributor.author	Πότση, Γιαννούλα	el
dc.contributor.author	Potsi, Giannoula	en
dc.date.accessioned	2016-08-23T06:13:48Z
dc.date.available	2016-08-23T06:13:48Z
dc.date.issued	2016-08-23
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/43356
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.12726
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ιοντίζουσα ακτινοβολία	el
dc.subject	Βλάβες DNA	en
dc.subject	MRT	en
dc.subject	BB συστημικά φαινόμενα	el
dc.subject	Ionizing radiation	en
dc.subject	DNA damage	en
dc.subject	Radiotherapy	en
dc.title	Ανίχνευση οξειδωτικών ομαδοποιημένων βλαβών DNA υπό την επίδραση συστημικών φαινομένων μετά από έκθεση σε Ιοντίζουσα Ακτινοβλία	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Φυσική ιοντιζουσών ακτινοβολιών και ακτινοβιολογία	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-07-14
heal.abstract	Το κύριο αντικείμενο της ακτινοβιολογίας επικεντρωνόταν στην άμεση δράση της ακτινοβολίας. Μέχρι και τις τελευταίες δυο δεκαετίες θεωρούνταν πως η Ιοντίζουσα Ακτινοβολία (ΙΑ) έχει αμελητέες κυτταρικές επιπτώσεις σε γειτονικά μόρια ή και ειδικότερα σε εκείνα εκτός της ζώνης ακτινοβόλησης. Σχετικά πρόσφατα, παρατηρήθηκαν και άλλες επιπτώσεις της ΙΑ, όπως η παραγωγή έντονων αποτελεσμάτων σε Μη-Στοχευμένα κύτταρα, τα οποία περιλαμβάνουν γονιδιακή αστάθεια, καρκινογένεση, μεταλλάξεις, ανταλλαγή αδελφών χρωματίδων, πρόωρη χρωμοσωμική συμπύκνωση, αλλαγές στη γονιδιακή και πρωτεϊνική έκφραση, κυτταρικό θάνατο και βλάβες DNA, όπως οι SSBs και οι DSBs. Αυτά τα Μη-Στοχευμένα-Αποτελέσματα έχουν αποδοθεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, ως Παρακείμενα αποτελέσματα(bystander effects) ή Απόκριση Απομακρυσμένων ιστών (abscopal effects). Πολλά από αυτά τα αποτελέσματα μελετήθηκαν μετά την ακτινοβόληση και έχουν συνδεθεί με την επιρροή ενός όγκου σε ιστούς, εκτός του όγκου. Για αυτό προχωρήσαμε στο σχεδιασμό και υλοποίηση ενός πειράματος, όπου ακτινοβολήθηκαν ποντίκια στο πόδι, με δυο τεχνικές και δυο διαφορετικές δόσεις, και μελετήσαμε τις ομαδοποιημένες βλάβες που επάχθηκαν σε απομακρυσμένους ιστούς, όπως οι ωοθήκες και η σπλήνα. Συγκεκριμένα, μετρήσαμε τις αβασικές περιοχές κάνοντας χρήση της ενδονουκλεάσης APE1 και τις οδειξωτικές βλάβες με την γλυκοσυλάση hOGG1. Οι μετρήσεις που πήραμε για τα δείγματα που είτε παραλήφθηκαν μετά από 24 είτε μετά από 96 ώρες έδειξαν αυξημένες βλάβες κατά 1.7-2.1 και 2.2-2.6 φορές σε σχέση με τα δείγματα των μη ακτινοβολημένων ποντικιών που μελετήθηκαν για το APE1 και hOGG1 αντίστοιχα. Ακόμη, δεν παρατηρήθηκε σημαντική ποσοτική διαφορά στις βλάβες που προκλήθηκαν από διαφορετική δόση και διαφορετική τεχνική ακτινοβόλησης. Τα αποτελέσματα αυτά είναι πολύ σημαντικά για την ακτινοβιολογία και συγκεκριμένα την ακτινοθεραπεία, καθώς ενώ μπορεί με την ακτινοθεραπεία να στοχεύονται όγκοι σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος αλλά να επάγονται βλάβες σε παρακείμενα κύτταρα που παραμένουν κατά την πάροδο του χρόνου.	el
heal.abstract	Radiology has focused on the so called “direct” action of radiation. Until the last two decades the central tenet has been that Ionizing Radiation (IR) has insignificant cellular effects on adjacent cells and especially those outside the radiation zone. Relatively recently, other effects from IR have been realized such that IR produces profound effects in non-targeted cells which include genomic instability, tumorigenesis, sister chromatic exchanges, mutations, premature chromosome condensation, gene and protein expression changes, cell death and DNA damage such as SSBs and DSBs. These NON-Targeted-Effects (NTEs) under specific circumstances, have been designated as bystander effects or abscopal effects. Many of these NTEs observed after irradiation have also been linked to the influence that a tumor has on extra-tumor tissues. Therefore, it is crucial to widen our knowledge on whether radiation doses induce effects in tissues distant from the radiation zone. Thus, we proceeded in developing and carrying out an experiment, where mice were radiated, with two different techniques and doses, on the leg and studied the damages induced in distant tissues, such as ovaries and spleen. Specifically we quantified the abasic sites by using the APE 1endonuclease and the oxidative clustered damages with hOGG 1 glycosylase. The measurements we recorded for the samples taken either 24 or 96 hours after irradiation, revealed increased level of damages up to 1.7-2.1 and 2.2-2.6 times above the unirradiated ones for the APE 1 and hOGG 1 probe respectively. Yet, we did not observe a significant quantitative difference in lesions caused by the two different doses and techniques of irradiation. These results are extremely important for radiobiology and specifically radiotherapy, since radiotherapy is used for targeting tumors in specific body parts and may induce damages in nearby cells, which remain over the course of time.	en
heal.advisorName	Γεωργακίλας, Αλέξανδρος	el
heal.committeeMemberName	Μακροπούλου, Μυρσίνη	el
heal.committeeMemberName	Τερζούδη, Γεωργία	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	135 σ.	el
heal.fullTextAvailability	true