Διηλεκτρικές ιδιότητες σύνθετων πολυμερών

Ζησιμοπούλου, Σταυρούλα; Zisimopoulou, Stavroula

dc.contributor.author	Ζησιμοπούλου, Σταυρούλα	el
dc.contributor.author	Zisimopoulou, Stavroula	en
dc.date.accessioned	2016-09-13T08:18:00Z
dc.date.available	2016-09-13T08:18:00Z
dc.date.issued	2016-09-13
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/43488
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.12794
dc.rights	Default License
dc.subject	Διηλεκτρικές ιδιότητες	el
dc.subject	Διηλεκτρική σταθερά	el
dc.subject	Εφαπτομένη απωλειών	el
dc.subject	Αλουμίνα	el
dc.subject	Οξείδιο του σιδήρου	el
dc.subject	Εποξειδική ρητίνη	el
dc.title	Διηλεκτρικές ιδιότητες σύνθετων πολυμερών	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Ηλεκτροτεχνικά Υλικά	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-07-12
heal.abstract	Θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι οι διηλεκτρικές ιδιότητες σύνθετων πολυμερών, με την αναγκαιότητα ενασχόλησης με το συγκεκριμένο ζήτημα να προκύπτει από το μεγάλο εύρος των εφαρμογών τους και την ανάγκη επίτευξης επιθυμητών ιδιοτήτων ανά εφαρμογή. Για το σκοπό αυτό έγινε η σύγκριση δοκιμίων που έχουν παρασκευαστεί από σκέτη ρητίνη με αντίστοιχα δοκίμια που έχουν προσμίξεις σωματιδίων οξειδίου του αργιλίου ή οξειδίου του σιδήρου, σε διαφορετικά ποσοστά συγκέντρωσης και στη συνέχεια μετρήθηκε η μονωτική τους ικανότητα μέσω των μεγεθών της διηλεκτρικής σταθεράς και της εφαπτόμενης απωλειών, εφαρμόζοντας τάση σε χαμηλές - βιομηχανικές συχνότητες (20Hz- 1MHz) και σε ψηλές- τηλεπικοινωνιακές συχνότητες (1MHz- 1GHz). Όσον αφορά στις υψηλές συχνότητες παρατηρήθηκε πολύ μικρή αύξηση της εφαπτομένης απωλειών για πρόσμιξη συγκέντρωσης του 5% αλουμίνας σε σχέση με το δοκίμιο της σκέτης ρητίνης, αυξητική μεταβολή της διηλεκτρικής σταθεράς σε σχέση με την πρόσμιξη με αλουμίνα, όχι όμως αναλογικά με την ποσότητα αυτής της πρόσμιξης, μικρή απόκλιση των τιμών της εφαπτομένης απωλειών για την περίπτωση προσμίξεων οξειδίου του σιδήρου μόνο στη συγκέντρωση του 5%, ενώ όσον αφορά στη μεταβολή της διηλεκτρικής σταθεράς για τις προσμίξεις με οξείδιο του σιδήρου η επίδραση των προσμίξεων ήταν πολύ μικρή (και για συγκεντρώσεις προσμίξεων μεγαλύτερες του 1%). Στην περίπτωση των χαμηλών συχνοτήτων η εφαπτομένη απωλειών όσον αφορά στις προσμίξεις αλουμίνας παρουσίασε συντονισμό στο εύρος συχνοτήτων 20-100 Hz, με τη μεγαλύτερη τιμή να σχετίζεται με τη συγκέντρωση του 5% (χωρίς όμως να υφίσταται αναλογική μεταβολή με την αύξηση της συγκέντρωσης πρόσμιξης), ενώ στο φάσμα 100 Hz – 1MHz η τιμή της εφαπτομένης απωλειών ήταν μικρότερη για κάθε πρόσμιξη σε σχέση με αυτή της καθαρής ρητίνης. Ανάλογες παρατηρήσεις ισχύουν και για την περίπτωση της διηλεκτρικής σταθεράς όσον αφορά στις προσμίξεις αλουμίνας και οξειδίου του σιδήρου. Τέλος, η μεταβολή της εφαπτομένης απωλειών της πρόσμιξης με οξείδιο του σιδήρου σε σχέση με την καθαρή ρητίνη είναι πολύ μικρή.	el
heal.abstract	This study deals with the dielectric properties of composite polymers. The necessity of dealing with this subject comes from the width of their application and the fact that in every application certain properties have to be reached. For this reason, manufactured samples of epoxic resin were compared with correspond samples with additions of alumina and iron oxide (in different concentrations) according to their insulating capability through the variables of dielectric constant and loss tangent. The measurements were done in low, industrial frequencies (20Hz-1Mz) and in high telecommunications frequencies (1MHz- 1GHz). Relatively to the high frequencies the observations that came up after the measurements were: a small increment of loss tangent for addition of 5% of alumina, augmentative but not proportional change of dielectric constant according to the different additions, small deviation of loss tangent for additions of iron oxide only in the case of 5% concentration and very small effect on dielectric constant by additions of iron oxide (by concentrations higher than 1%). In the case of low frequencies the loss tangent showed maximum value in the spectrum of 20-100 Hz and in the frequencies 100 Hz – 1MHz this value was lower than the correspond of any addition. The same observations took place in case of the dielectric constant and the additions of alumina and iron oxide. Finally the change of the loss tangent in the case of iron oxide addition was very small.	en
heal.advisorName	Δέρβος, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Αβραμόπουλος, Ηλίας	el
heal.committeeMemberName	Βασιλείου, Παναγιώτα	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	113 σ.	el
heal.fullTextAvailability	true