Επανατοποθετώντας το αστικό πείραμα

Φακίρη, Ιωάννα; Fakiri, Ioanna

dc.contributor.author	Φακίρη, Ιωάννα	el
dc.contributor.author	Fakiri, Ioanna	en
dc.date.accessioned	2016-09-30T11:20:36Z
dc.date.available	2016-09-30T11:20:36Z
dc.date.issued	2016-09-30
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/43715
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.6585
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Αστικός ιστός	el
dc.subject	Φυσικό τοπίο	el
dc.subject	Παραμετροποίηση	el
dc.subject	Σύνταξη	el
dc.subject	Μεταστροφή	el
dc.subject	Conduits	en
dc.subject	Indicator	en
dc.subject	Process	en
dc.subject	Coding	en
dc.subject	Synthesis	en
dc.title	Επανατοποθετώντας το αστικό πείραμα	el
dc.contributor.department	Διεπιστημονικό Διατμηματικο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός (Κατ. Α')".	el
heal.type	masterThesis
heal.secondaryTitle	Το φυσικό ως βασικός μεταρρυθμιστής της παραμετρικής πολεοδομίας	el
heal.generalDescription	Η μεθοδολογία διερεύνησης βασίζεται στο συσχετισμό δύο επιπέδων. Το πρώτο επίπεδο αφορά στην Θεωρητική Επισκόπηση και την «κάθετη ανάγνωση» στις θεωρίες της φιλοσοφίας, των μαθηματικών, και της οικολογίας για την υποστήριξη της μετατόπισης στην αρχιτεκτονική εργαλειοθήκη, από τύπο-μορφολογικά πρότυπα σε περισσότερο διαγραμματικές τυπολογίες συγκρότησης του αστικού ιστού. Το δεύτερο επίπεδο της μεθοδολογίας, αφορά στην Εμπειρική Τεκμηρίωση διερεύνησης της συγκρότησης του αστικού τοπίου μέσω μίας σύνθετης διαγραμματικής οντότητας, ικανή να λειτουργεί αναδραστικά και να διαμορφώνει το ευρύτερο πεδίο σε σχέση με δραστικούς μεταβολικούς παράγοντες. Η παρούσα έρευνα, λοιπόν, θα διατυπώσει ένα νέο δυναμικό εργαλείο το οποίο ενσωματώνει τις έννοιες των δυναμικών διαδικασιών σχεδιασμου με κατεύθυνση την επαναδιαχείριση του αστικού τοπίου. Συγκεκριμένα ανάλογα με το ζήτημα που τίθεται κάθε φορά το δυναμικό εργαλείο σχεδιασμού οργανώνεται σε τρία επίπεδα. Για την ενεργοποίηση των εν λόγω επιπέδων ορίζεται το πεδίο [oρισμός πεδίου/ Feature Datasets] ο χώρο διαχείρισης, το developmental landscape σύμφωνα με τον Stanford Kwinter από το οποίο θα αντλήσει δεδομένα για την ενεργοποίηση του δυναμικού εργαλείου. Τα δεδομένα τα οποία αντλούνται αφορούν την κάθετη και οριζόντια ανάγνωση του τοπίου. Εσωτερικά αυτής της λογικής, το πρώτο επίπεδο αφορά το στάδιο της παραμετροποίησης των δεδομένων. Τα δεδομένα που συγκεκντρώνονται ταξινομούνται σε τρείς κατηγορίες οι οποίες θα συστηθούν ως δεξαμενές και αφορούν την ανάγνωση του τοπίου ως επιφάνεια (έδαφος,υδρογραφικό δίκτυο,οικολογικά δεδομένα) ως σύστημα (πολιτιστικά, κοινωνικά, ιστορικά οικονομικά χαρακτηριστικα) και ως σώμα. Στόχος αυτής της φάσης είναι η μετατροπή και η οργάνωση των παραμέτρων σε κατάλληλες μορφές, διανυσματικά αντικείμενα, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν ως δεδομένα στο επίπεδο της σύνταξης. Τα διανυσματικά αντικείμενα φέρουν και ποσοτικά, μετρήσιμα στοιχεία (τιμές) αλλά και χωρικά δεδομένα (την θέση του στον χώρο, συντεταγμένες, εμβέλεια επιρροής σε άλλα διανυσματικά αντικείμενα). Στο επίπεδο της σύνταξης συστήνεται η έννοια του αγωγού ο οποίος λειτουργεί βάση των αρχών των ριζωματικών δομών των Deleuze – Guattari. Συγκεκριμένα γίνεται επιλογή των διανυσματικών αντικείμενων από το προηγούμενα στάδιο (δεξαμενές). Προτεραιότητα δίνεται πάντοτε στα διανυσματικά αντικείμενα που ανήκουν στην πρώτη δεξαμενή. Στην συνέχεια εισάγονται οι δείκτες, Τα διανυσματικά αντικείμενα που φέρουν ποσοτικά δεδομένα όταν συγκριθούν με τους αντίστοιχους δείκτες φορτίζονται με θετικό πρόσημα αν οι τιμές του θεωρηθούν επιτρεπτές σύμφωνα με τους δείκτες διαφορετικά φορτίζονται με αρνητικό πρόσημα. Τα διανυσματικά αντικείμενα τα οποία είναι φορτισμένα με θετικό (+) πρόσημο ονομάζονται επιταχυντές και διευκολύνουν την κίνηση του αγωγού προς μια σταθεροποίηση ενώ τα διανυσματικά αντικείμενα τα οποία είναι φορτισμένα με αρνητικό (-) πρόσημο ονομάζονται επιβραδυντές και οδηγούν τον αγωγό στον επαναπροσδιορισμό. Τέλος, τα διανυσματικά αντικείμενα τα οποία δεν φέρουν ποσοτικά δεδομένα αλλά μόνο χωρικά παραμένουν ουδέτερα φορτισμένα. Στο επίπεδο της μεταστροφής η κίνηση του αγωγού είναι διπλή, όπως προαναφέραμε ανάλογα με το πρόσημο των διανυσματικών αντικειμένων που βρίσκονται εντός του. Για την αξιολόγηση του μεθοδολογικού εργαλείου προτείνεται η χρήση ενός αλγόριθμου διανυσματικών δεδομένων ο οποίος τροφοδοτείται τόσο με ποσοτικά στοιχεία [οικονομική απόδοση] όσο και ποιοτικά [ποιότητα διαδικασίας παραμετροποίησης δεδομένων]. Πιο συγκεκριμένα οι μετρήσεις πραγματοποιούνται βάση τεσσάρων διαστάσεων που αφορούν την οικονομική απόδοση, την αποτελεσματικότητα διαδικασίας [έκταση ανάλυσης εναλλακτικών τακτικών, πολυπλοκότητα, διερεύνηση του περιβάλλοντος που αφορά την ανίχνευση ευκαιριών, απειλών, δυνατοτήτων, αδυναμιών] τον χρόνο που δαπανήθηκε για τη παραμετροποίηση δεδομένων, και τον βαθμό εμπιστοσύνης στις αποφάσεις που ελήφθησαν για την τελική τοπιακή διαχείριση. Στο συγκεκριμένο σημείο θα θέλαμε να τονίσουμε ότι τόσο το δυναμικό εργαλείο επαναδιαχείρισης του αστικού ιστού όσο και το εργαλείο αξιολόγησης βρίσκονται σε ένα πειραματικό στάδιο, και αποτελούν την αρχή μίας έρευνας η οποία δύναται να συνεχιστεί και μετά το πέρας της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Στόχος είναι η μελλοντική μετάφραση της δομής που θα παρουσιαστεί στην παρούσα έρευνα σε έναν υβριδικό σειριακό γενετικό αλγόριθμο, σε μία ολοκληρωμένη πλατφόρμα σχεδιασμού η οποία δύναται να ακολουθεί την ίδια συνοχή αλλά να προσαρμόζεται σε κάθε περιοχή ως προς τις απαιτήσεις της διαθέσιμης χωρικής κλίμακας και των ιδιαίτερων γεωγραφικών - μορφολογικών χαρακτηριστικών, εντείνοντας τις δυνατότητες της φυσικής διαχείρισης.	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classificationURI	http://data.seab.gr/concepts/ca04d85f54649c53d4d128d9961f9a287d7ed882
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-06-30
heal.abstract	Η συγγραφή, της παρούσας ερευνητικής εργασίας γίνεται σε μία εποχή, όπου το κάδρο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού μεταφέρεται από ένα κλειστό, ντετερμινιστικό σύστημα όπου ο αρχιτέκτονας έχει τον πλήρη έλεγχο του τελικού αντικειμένου, σε μία κατεύθυνση όπου η αρχιτεκτονική νοείται ως πεδίο δυνάμεων με κύριο μέλημα τον ορισμό των ιδιοτήτων και των σχέσεων τους. Στην αυγή της υστεροκαπιταλιστικής εποχής μας, γινόμαστε, μάρτυρες μίας αλλαγής παραδείγματος η οποία προτρέπει σε μια νέα σχέση σχεδιασμού και αντικειμένου, που σύμφωνα με τον Michael Hays δεν είναι τίποτα άλλο από το πέρασμα από μια «κριτική ιστορία» σε μια «θεωρία»της αρχιτεκτονικής. Για τρίτη φορά, μετά το μοντέρνο κίνημα και την εμπειρία της ανοικτής προκατασκευής της δεκαετίας του ’70, η Αρχιτεκτονική συναντάει την Βιομηχανία με νέο πρωτόκολλο διαχειριζόμενο αυτή τη φορά διαφορετικά εργαλεία. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν πως αυτή η αλλαγή παραδείγματος ανοίγει τη δυνατότητα στην Αρχιτεκτονική να επαναπροσδιορίσει εντελώς την θεωρητική και εργαλειακή της θέση. Στο πεδίο του σχεδιασμού νέες έννοιες και εργαλεία καθιερώνονται τα οποία θα μας απασχολήσουν ιδιαίτερα στο πλαίσιο της παρούσας έρευνας. Παράλληλα την ίδια εποχή η έννοια του τοπίου επανέρχεται συνεχώς στην δημόσια σφαίρα ως ανανεωμένη αξία για τον αστικό ιστό. Επανέρχεται ως αστικός συντελεστής και δείκτης της βιώσιμης ανάπτυξης στον βαθμό τον οποίο μπορεί να ελέγχει τις ευαίσθητες δυναμικές ισορροπίες ανάμεσα στο φυσικό περιβάλλον και στην αστική ανάπτυξη. Πρόκειται για μία νέα θεματική η οποία εντάσσεται στο διευρυμένο πεδίο του Landscape Urbanism, κατά το οποίο οι παραδοσιακές διχοτομήσεις μεταξύ του αστικού και του φυσικού τοπίου είναι πλέον ανίσχυρες μπροστά στην σύγχρονη αστική πραγματικότητα. Mέσα σε αυτό το πλαίσιο, σκοπός της παρούσας έρευνας είναι συσταθεί μία νέα μεθοδολογική προσέγγιση, ένα δυναμικό εργαλείο όπως θα ονομαστεί το οποίο αρθρώνεται βάση των νέων εργαλείων και εννοιών σχεδιασμού που εισέρχονται όπως αυτών των δυναμικών δομών ενώ στοχεύει στην διαχείριση των εντάσεων και των αντιφάσεων ανάμεσα στην πόλη και το φυσικό τοπίο. Με ερευνητικά παραδείγματα το κέντρο της Αθήνας και την περιοχή εκατέρωθεν του κόμβου Αιγάλεω – Ελαιώνα μία νέα δημόσια συνθήκη συστήνεται έχοντας ως ανταγωνιστικό περιβαλλοντικό πλεονέκτημα την διαχείριση αυτών των δύο αλληλοεξαρτόμενων παραγόντων.	el
heal.advisorName	Παρμενίδης, Γιώργος	el
heal.advisorName	Μάρδα, Νέλλη	el
heal.committeeMemberName	Βοζάνη, Αριάδνη	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	442
heal.fullTextAvailability	true