dc.contributor.author |
Εξαδακτύλου, Δήμητρα
|
el |
dc.contributor.author |
Παππά, Κωνσταντίνα
|
el |
dc.contributor.author |
Exadaktylou, Dimitra
|
en |
dc.contributor.author |
Pappa, Konstantina
|
en |
dc.date.accessioned |
2016-10-21T09:41:43Z |
|
dc.date.available |
2016-10-21T09:41:43Z |
|
dc.date.issued |
2016-10-21 |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/43866 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1595 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
Έθνος |
el |
dc.subject |
Εθνικισμός |
el |
dc.subject |
Παράδοση |
el |
dc.subject |
Πικιώνης |
el |
dc.subject |
Μεσοπόλεμος |
el |
dc.subject |
Γενιά του '30 |
el |
dc.subject |
Ελληνικότητα |
el |
dc.subject |
Επινόηση της παράδοσης |
el |
dc.subject |
Hobsbawm |
en |
dc.subject |
Nation |
en |
dc.subject |
Nationalism |
en |
dc.subject |
Tradition |
en |
dc.subject |
Pikionis |
en |
dc.subject |
Invention of tradition |
en |
dc.subject |
Hellenicity |
en |
dc.subject |
Generation of '30s |
en |
dc.title |
Χτίζοντας το έθνος μέσα από την παράδοση: η περίπτωση του Δ. Πικιώνη |
el |
dc.title |
Building a nation through tradition: the case of D. Pikionis |
en |
dc.type |
Διάλεξη |
|
heal.type |
learningMaterial |
el |
heal.classification |
Architects--Greece (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh2009115338) |
en |
heal.language |
el |
el |
heal.access |
campus |
el |
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2016-09-27 |
|
heal.abstract |
Η μελέτη αυτή ξεκίνησε από ερωτήματα που μας απασχόλησαν γύρω από τον όρο “παράδοση” και τη σχέση του με την αρχιτεκτονική. Χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τη θεωρία της «επινόησης της παράδοσης» του E. Hobsbawm αλλά και τις θεωρίες για την κατασκευή του έθνους, αναζητήθηκε ο ρόλος της αρχιτεκτονικής και της ”παράδοσης” στην κατασκευή μιας εθνικής ταυτότητας στην Ελλάδα κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Εστιάζοντας στην περίπτωση του αρχιτέκτονα Δ. Πικιώνη, μελετήσαμε τις σκέψεις του μέσα από τα Κείμενα του αλλά και την προσέγγισή του για την σχέση του τόπου με την παράδοση και την ιστορία. Έτσι, δόθηκε η ευκαιρία να αναλυθούν ζητήματα όπως οι ιδεολογικές κατευθύνσεις του μεσοπολέμου, η ανάγκη που αναδείχθηκε για μια ενιαία εθνική ταυτότητα και ο ρόλος της γενιάς του ’30.
Μέσα από τα κείμενα του Πικιώνη, γίνεται φανερή η ανάγκη εύρεσης μιας «νεοελληνικής αρχιτεκτονικής», ικανής να αντιπροσωπεύσει τις ιδεολογικές κατευθύνσεις και τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις του μεσοπολέμου. Η ανάγκη αυτή συνδέεται άμεσα με την έννοια της “ελληνικότητας”, που εισήχθη εκείνη την περίοδο και καθιερώθηκε σαν βασικό στοιχείο της εθνικής ιδεολογίας. Μέσα από τη μελέτη γίνεται φανερό πως η “ελληνικότητα” ήταν στην ουσία ένας ιδεολογικός μηχανισμός απαραίτητος για την εδραίωση της εθνικής αφήγησης.
Μέσα από την ιδεολογική προσέγγιση του Πικιώνη για το τοπίο, αναδεικνύεται η σύνδεση που επιχείρησε ανάμεσα στην παράδοση, την ιστορία και τον τόπο, αλλά και ο τρόπος που χρησιμοποίησε την αρχιτεκτονική για τη σύνδεση του παρόντος με το παρελθόν. Με εργαλείο τη θεωρία του Hobsbawm, ερμηνεύσαμε το μηχανισμό με τον οποίο αντιλήφθηκε ο Πικιώνης –και γενικότερα η γενιά του ’30- τη σχέση με το παρελθόν. Και διαπιστώσαμε πως η κατασκευή μιας ενιαίας εθνικής ταυτότητας στην Ελλάδα, βασίστηκε σε πολιτισμικά κριτήρια χρησιμοποιώντας την “ελληνικότητα” ως το στοιχείο εκείνο που θα την εδραιώσει. |
el |
heal.abstract |
This essay started based on some questions about the term of tradition and its correlation with architecture. Using E. Hobsbawm’s theory “the invention of tradition” and also the theories on the construction of the nations, we pursuit the role of architecture and tradition in the construction of a national identity in Greece, in the first years of 20th century.
We focused on the case of the architect D. Pikionis and we studied his Texts in order to understand his beliefs and his approach about the correlation of land, tradition and history. Therefore we had the chance to examine matters as the ideological directions of the greek interwar period, the necessity to create a unified national identity and the role of the “generation of the thirties”.
The necessity of finding a “new-Hellenic architecture” which could represent the ideological directions and the artistic pursuits of the greek interwar period, becomes obvious through Pikionis’s texts. This necessity is closely related to the term of “hellenicity”, which emerged during that period and became the basic element that established the national narration.
The connection that he attempted between tradition, history and land and also the manner that he used architecture to connect the present with the past, are pushed forward through Pikionis’s ideological approach to the greek land.
Using as a tool Hobsbawm’s theory, we tried to understand the mechanism whereby Pikionis and the generation of ‘30s perceived the relation with the past. Thus, we ascertain that the construction of a unified national identity in Greece was based on cultural criterion, using “hellenicity” as the basic element on which this identity could be established. |
en |
heal.academicPublisher |
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού |
|
heal.fullTextAvailability |
true |
|