Ερμηνεία & παράδειγμα στην αρχιτεκτονική μετα-θεωρία

Χαρτώνας, Δημήτρης; Hartonas, Dimitris

dc.contributor.author	Χαρτώνας, Δημήτρης	el
dc.contributor.author	Hartonas, Dimitris	el
dc.date.accessioned	2016-10-26T10:16:27Z
dc.date.available	2016-10-26T10:16:27Z
dc.date.issued	2016-10-26
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/43922
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1769
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ερμηνεία	el
dc.subject	Παραδείγματα	el
dc.subject	Θεωρία	el
dc.subject	Μετα-θεωρία	el
dc.subject	Επιστημολογία	el
dc.subject	Φιλοσοφία των επιστημών	el
dc.subject	Ερμηνευτικά παραδείγματα	el
dc.subject	Interpretation	en
dc.subject	Paradigms	en
dc.subject	Theory	en
dc.subject	Meta-theory	en
dc.subject	Epistemology	en
dc.subject	Philosophy of science	en
dc.subject	Interpretative paradigms	el
dc.subject	Hermeneutical paradigms	el
dc.title	Ερμηνεία & παράδειγμα στην αρχιτεκτονική μετα-θεωρία	el
dc.title	Interpretation & paradigm in architectural meta-theory	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture and science (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh98005795)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2016-09-29
heal.abstract	Η παρούσα μελέτη κινείται ανάμεσα σε δύο διακριτούς χώρους, αυτόν της σύγχρονης επιστημολογίας, όπως διαμορφώθηκε από τους Kuhn, Lakatos, Feyerabend, Laudan και Toulmin, και αυτόν της αρχιτεκτονικής θεωρίας και ερμηνείας. Πραγματοποιείται, με αυτό τον τρόπο, μία διττή προσέγγιση, επιχειρώντας να μεταφερθούν στοιχεία της περιοχής της φιλοσοφίας των επιστημών στο πεδίο του αρχιτεκτονικού λόγου. Εξετάζοντας την αρχιτεκτονική σε ένα μετα-θεωρητικό επίπεδο, δηλαδή πραγματευόμενοι θεωρητικά την ίδια τη θεωρία της, επιχειρείται η μεταγραφή επιστημολογικών εννοιών, εργαλείων και εννοιολογικών σχημάτων στην περιοχή της αρχιτεκτονικής ερμηνείας και θεωρίας. Στόχο της μελέτης αποτελεί η άρθρωση ενός πλαισίου κατανόησης της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής θεωρίας και των μεταστροφών της. Eπιχειρείται δηλαδή να διατυπωθεί ένα μοντέλο συστηματικότερης εξέτασης της πορείας και της εξέλιξης της ερμηνείας, θεωρίας και κριτικής της αρχιτεκτονικής. Κύρια θέση, η οποία διατυπώνεται και τεκμηριώνεται στο πλαίσιο της μελέτης, αποτελεί πως οι μεταβολές της αρχιτεκτονικής ερμηνείας αποτελούν αλλαγές Παραδείγματος. Οι μεταβολές ερμηνείας αντανακλούν αλλαγές αξιακών συστημάτων ανεξάρτητων από το εκάστοτε υπό εξέταση έργο. Προτείνεται, έτσι, η έννοια του Ερμηνευτικού Παραδείγματος, δηλαδή ενός συστήματος πεποιθήσεων, σχετιζόμενων με μία γενική θεώρηση της αρχιτεκτονικής, το οποίο καθορίζει την κατεύθυνση στην οποία κινείται η ερμηνεία των αρχιτεκτονικών έργων. Τα Ερμηνευτικά Παραδείγματα δεν αποτελούν διαχρονικές σταθερές αλλά μεταβάλλονται. Η διαδικασία μετάβασης και εναλλαγής ερμηνειών σκιαγραφείται μέσω της διατύπωσης ενός μηχανισμού αλλαγής ερμηνευτικού Παραδείγματος στην αρχιτεκτονική, ο οποίος αντλεί από τις απόψεις του Feyerabend για την «άναρχη έρευνα». Η μελέτη ολοκληρώνεται με μια σύντομη διαπραγμάτευση του προβλήματος της «προόδου» στην αρχιτεκτονική θεωρία και ερμηνεία, έννοια που αποτέλεσε το επίκεντρο σχετικών αναλύσεων στη φιλοσοφία των επιστημών.	el
heal.abstract	This study stands in-between two distinct areas, modern epistemology, as formed by Kuhn, Lakatos, Feyerabend, Laudan and Toulmin, and architectural theory and interpretation. A dual approach is being carried out in an attempt to transfer concepts and methods of approach from the field of philosophy of science to that of architectural discourse. By examining architecture at a meta-theoretical level, i.e. making architectural theory itself the object of theorising, it is attempted to transcribe epistemological concepts, tools and conceptual schemas into the field of architectural interpretation and theory. The study’s objective is to outline a suitable framework for examining the evolution of architectural theory itself and for understanding its shifts. More specifically, we attempt to formulate a model that will allow for a more systematic approach of the course of architectural interpretation, theory and criticism. The main point of the study, stated and documented in detail, is that an architectural interpretation can be regarded as a (dominant) paradigm, much as a scientific theory can. Interpretations change over time, reflecting changes of value systems underlying a general view of architecture, rather than having a dependence on the specific object of interpretation. A concept of an “interpretative paradigm” (a hermeneutical paradigm) is proposed, regarded as a system of beliefs associated with a broad view of architecture, which determines the direction followed by the interpretations of distinct works. Hermeneutical paradigms do not constitute timeless invariants, but they are transformed and modified over time. The transition process by which such shifts occur, following a paradigm crisis, is analysed in this study by describing a mechanism of theoretical/interpretative paradigm shift in architecture, leaning on Feyerabend’s proposed notion of “research anarchy”. The study is concluded with a brief discussion of the notion of “progress” in architectural theory and interpretation, building on similar contribution in the philosophy of science.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true