dc.contributor.author |
Ναούμ, Κωνσταντίνος
|
el |
dc.date.accessioned |
2017-01-04T10:17:01Z |
|
dc.date.available |
2017-01-04T10:17:01Z |
|
dc.date.issued |
2017-01-04 |
|
dc.identifier.uri |
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/44194 |
|
dc.identifier.uri |
http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.2520 |
|
dc.rights |
Default License |
|
dc.subject |
ιλύς, μέταλλα, οξέα, εκχύλιση, υδρόλυση, sludge, metals, acids, extraction, hydrolysis |
el |
dc.title |
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΙΛΥΟΣ ΑΠΟ ΑΠΟΒΛΗΤΑ |
el |
dc.contributor.department |
ΤΟΜΕΑΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ |
el |
heal.type |
doctoralThesis |
|
heal.classification |
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ |
el |
heal.classificationURI |
http://data.seab.gr/concepts/d8c3854ca34a77499c02ddb33eac42b322bb70cb |
|
heal.language |
el |
|
heal.access |
free |
|
heal.recordProvider |
ntua |
el |
heal.publicationDate |
2016-12-16 |
|
heal.abstract |
Στην παρούσα Διδακτορική Διατριβή έλαβε χώρα για πρώτη φορά προσπάθεια εφαρμογής και προσαρμογής των διεθνών πρακτικών και μεθόδων διαχείρισης της ιλύος στην ελληνική πραγματικότητα, καθώς ο, σχεδόν, αποκλειστικός τρόπος διαχείρισης της ιλύος στη χώρα μας είναι η διάθεσή της σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.
Η θερμική υδρόλυση αποτελεί μια σχετικά νέα μέθοδο θερμικής επεξεργασίας της ιλύος, που έχει ως αποτέλεσμα την αποσύνθεση της ιλύος. Γενικά, η μέθοδος της υδρόλυσης είναι μία μέθοδος, η οποία προσαρμόζεται ανάλογα με το φορτίο του αποβλήτου, το λειτουργικό κόστος και τον επιθυμητό βαθμό κατεργασίας.Με βάση τα ανωτέρω οι κύριες συνιστώσες της παρούσας έρευνας αφορούσαν στα κάτωθι: - Πλήρη χαρακτηρισμό της πρωτοβάθμιας ιλύος που παράγεται από το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων στην Ψυττάλεια.
Εφαρμογή της διαδικασίας της θερμικής υδρόλυσης σε διάφορες συνθήκες – επιλογή των βέλτιστων.
Πλήρης χαρακτηρισμός του τελικού προϊόντος της θερμικής υδρόλυσης.
Από τα παραπάνω στοιχεία είναι δυνατόν να:
Εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση της ιλύος και της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που αυτή είναι δυνατό να προκαλέσει.
Εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την επεξεργασία που η ιλύς είναι δυνατό να υποστεί και να δοθούν οι κατάλληλες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις διαδικασίες που πρέπει να εφαρμοσθούν.
Εκτιμηθούν τα περιβαλλοντικά οφέλη από την επεξεργασία της ιλύος. Ακολούθως, έλαβε χώρα η εφαρμογή της μεθόδου της όξινης θερμικής υδρόλυσης στην ανωτέρω ιλύ, υπό διαφορετικές συνθήκες. Η διαδικασία της θερμικής υδρόλυσης αποτελείται από δύο στάδια:
Αρχικά λαμβάνει χώρα οξίνιση της ιλύος και θέρμανση της σε θερμοκρασίες, της περιοχής των 80οC – 85οC. Ακολούθως, το προϊόν της όξινης υδρόλυσης του πρώτου σταδίου υφίσταται περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας, μέχρι και 200οC, και αντίστοιχη της πίεσης του, μέχρι και 45 bar.
Στη συνέχεια, επιλέχθηκαν οι βέλτιστες συνθήκες της επεξεργασίας κατόπιν ελέγχου των ακόλουθων παραμέτρων:
Είδος οξέος
Συγκέντρωση οξέος
Χρόνος αντίδρασης
Θερμοκρασία αντίδρασης
Αναλογία μάζας ιλύος / όγκου οξέος
Στο τελικό προϊόν της επεξεργασίας στις βέλτιστες συνθήκες έλαβε χώρα πλήρης χαρακτηρισμός του τελικού προϊόντος αλλά και των παραπροϊόντων της όλης διαδικασίας. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της εφαρμογής της μεθόδου της θερμικής υδρόλυσης ήταν:
Η μείωση του όγκου της προς διάθεση ιλύος.
Η μείωση του ρυπαντικού φορτίου της προς διάθεση ιλύος, και ιδιαίτερα των βαρέων μετάλλων. Η διάσπαση των μεγάλων και πολύπλοκων οργανικών ενώσεων σε μικρότερες με αποτέλεσμα μείωση του οργανικού φορτίου της ιλύος και την παραγωγή προϊόντος που μπορεί να αξιοποιηθεί περαιτέρω ως πρώτη ύλη σε διάφορες διαδικασίες, όπως στην διεργασία της απονιτροποίησης, της κομποστοποίησης ή/και ως πηγές ενέργειας.
Επομένως, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα που προκύπτει από την παρούσα ερευνητική εργασία, είναι ότι η ιλύς που παράγεται από την επεξεργασία των υγρών αστικών λυμάτων, αν και είναι ιδιαίτερα ρυπασμένη, είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί ως ένα προϊόν από το οποίο μπορούν να παραχθούν χρήσιμες πρώτες ύλες και όχι απλά ως ένα απόβλητο όπως αντιμετωπίζεται αποκλειστικά σήμερα στη χώρα μας. Το παραπάνω συμπέρασμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την κατασκευή νέων βιολογικών σταθμών επεξεργασίας αλλά και την επέκταση των υφιστάμενων, που θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες ιλύος προς διαχείριση. |
el |
heal.advisorName |
Χαραλάμπους, Αικατερίνη-Ιωάννα |
el |
heal.committeeMemberName |
Χαραλάμπους, Αικατερίνη-Ιωάννα |
el |
heal.committeeMemberName |
Λοϊζίδου, Μαρία |
el |
heal.committeeMemberName |
Μπεάζη – Κατσιώτη, Μαργαρίτα |
el |
heal.committeeMemberName |
Κόλλια, Κωνσταντίνα |
el |
heal.committeeMemberName |
Βλυσίδης, Απόστολος |
el |
heal.committeeMemberName |
Μοροπούλου, Αντωνία |
el |
heal.committeeMemberName |
Μουτσάτσου, Αγγελική |
el |
heal.academicPublisher |
Σχολή Χημικών Μηχανικών |
el |
heal.academicPublisherID |
ntua |
|
heal.numberOfPages |
221 |
|
heal.fullTextAvailability |
true |
|