dc.contributor.author | Ρόκκου, Ελένη | el |
dc.contributor.author | Rokkou, Eleni | |
dc.date.accessioned | 2017-03-08T08:34:32Z | |
dc.date.available | 2017-03-08T08:34:32Z | |
dc.date.issued | 2017-03-08 | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/44564 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.6074 | |
dc.description | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Περιβάλλον και Ανάπτυξη" | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Αισθητική | el |
dc.subject | Ανεμογεννήτριες | el |
dc.subject | Φράγματα | el |
dc.subject | Aesthetic | en |
dc.subject | Dams | en |
dc.subject | Wind turbines | en |
dc.title | Η Αισθητική στα Τεχνικά Έργα η περίπτωση των φραγμάτων και των ανεμογεννητριών | el |
heal.type | masterThesis | |
heal.generalDescription | Μέσα από μια εμπειρική καταγραφή του τοπίου που μας περιβάλει, μπορούμε να καταγράψουμε μια σειρά εννοιολογικών, κατασκευαστικών και χωρικών δίπολων όπως είναι: φυσικό/τεχνητό, καλλιεργημένο/ακαλλιέργητο, χτισμένο/άχτιστο, γιαπί/σχεδιαστήριο, αυτοκίνητα/εργοστάσια, λατομεία/μηχανήματα, αεροδρόμια/αεροπλάνα, οδοί/σήραγγες, οδοί/γέφυρες, οδοί/κόμβοι, λιμάνια/πλοία, ασάφεια/νομοτέλεια, παλιό/νέο, παραδοσιακό/νεωτερικό, διεθνές/τοπικό, αυτόχθον/μεταφερμένο, αστικό/ αγροτικό, ανοικτό/κλειστό-κυριολεκτικά και μεταφορικά, συμπαγές/ ρευστό, στατικό/ δυναμικό, στάση/κίνηση, λειτουργικότητα/αισθητική, πρωτοτυπία/μίμηση, υλικό/άυλο, υλικό/πνευματικό, λογισμός/όνειρο, μνήμη/φαντασία, όμορφο/άσχημο, χοντροφτιαγμένο/ κομψό, ιδιωτικό/δημόσιο. Τα περισσότερα δίπολα είναι αντίθετα και αποτελούν πρόβλημα προς επίλυση και πηγή έμπνευσης για παραγωγή αρχιτεκτονημάτων, άλλα αρχίζουν να επαναπροσδιορίζονται (κυρίως με την βοήθεια του διαδικτύου) και να αλληλοεισχωρούν το ένα στο άλλο και άλλα είναι συμπληρωματικά ή αντικείμενα στοχασμού και αυτοσυνείδησης. Η παρούσα εργασία σκοπεύει να ερευνήσει την αίσθηση που νοιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος όταν αντικρίζει, ξαφνικά, στη φύση μέγα-κατασκευές, όπως είναι τα φράγματα και οι ανεμογεννήτριες. Αίσθηση που βιώνεται αλλά δεν είναι κατανοητό από που προέρχεται. Αν σχετίζεται με εσωτερικές ψυχολογικές διεργασίες ή αν είναι αποτέλεσμα των αντικειμενικών ιδιοτήτων των μέγα-κατασκευών. Επίσης, σκοπεύει να ερευνήσει πως θα μπορούσαν αυτές οι μέγα-κατασκευές να γίνουν περισσότερο αποδεκτές αισθητικά. Τόσο τα Φράγματα όσο και οι Ανεμογεννήτριες σχετίζονται με μια σειρά δίπολων όπως: • Τα Φράγματα είναι αδρανή, ακίνητα και εκτεταμένα, επίγεια/υπόγεια, πετρώδη (από χώμα και πέτρες ή μπετόν) πολλές φορές φυσικά, ενώ οι Ανεμογεννήτριες είναι ραδινές (ψιλόλιγνες), δυναμικές, υπέργειες ή επιθαλάσσιες, μεταλλικές και πάντα τεχνητές • Στηρίζουν την λειτουργία τους στη ροή: τα Φράγματα στη ροή του νερού και οι Ανεμογεννήτριες στη ροή του ανέμου, συνεπώς υπακούουν στους ίδιους φυσικούς νόμους και περιγράφονται από ανάλογα μαθηματικά μοντέλα. Τόσο τα Φράγματα όσο και οι Ανεμογεννήτριες: • προκαλούν ακραίες παρεμβάσεις στη φύση: βιασμό της φύσης ή ενδεχομένως και αναμάγευσή της. Τα Φράγματα επιβάλουν δραματική αλλοίωση στο έδαφος και οι Ανεμογεννήτριες στον ορίζοντα • συνεπάγονται μεγάλη οικονομική εμπλοκή του Κράτους, των ιδιωτικών επιχειρήσεων, των Δήμων • η πολυετής παρουσία τους αφήνει δραματικές συνέπειες στο περιβάλλον • βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας και με την χρήση των πλέον σύγχρονων υλικών κατά την κατασκευή δημιουργούν ριζικές τομές στο χώρο και στο χρόνο εγκατάστασής τους • αφορούν το κοινωνικό σύνολο και όχι μεμονωμένα άτομα • απαιτούν συγκεκριμένες αρχές διαχείρισης • είναι σύνθετα έργα που δημιουργούν πολλαπλά οφέλη και πολλαπλές συνέπειες • δημιουργούν νέα δεδομένα αισθητικής που επηρεάζουν την οπτική πρόσληψη και τη βαθύτερη βιωματική εμπειρία του ανθρώπου, δηλαδή του κατοικείν του. Η βιωματική εμπειρία του ανθρώπου από την θέα μεγάλων έργων, μπορεί να περιγραφεί με πολλαπλά συναισθήματα όπως: θαυμασμός, ενθουσιασμός, φόβος, λύπη, χαρά, πόνος ή γαλήνη, στοχασμός. Όλα όμως τα παραπάνω τα προκαλούν: 1. Η αισθητική του "ωραίου" 2. Η αισθητική του "υψηλού " 3. Η αισθητική της "χάρης " και 4. Η αισθητική τoυ "εντυπωσιακού" και "θεαματικού" Δομή της εργασίας Η παρούσα εργασία δομείται σε δύο ενότητες: Ενότητα I: " Η έννοια της αισθητικής" παρουσιάζεται σε τρία κεφάλαια: 1: Η θεωρία της αισθητικής 2: Η αισθητική στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα και στις μέγα-μηχανές 3: Υδροενεργειακά και Αιολικά έργα Γίνεται ανάλυση της έννοιας της αισθητικής, των αισθητικών κατηγοριών και πως αυτές εμφανίζονται στην φιλοσοφία και την αρχιτεκτονική σε όλες τις περιόδους της τέχνης. Επίσης αναπτύσσεται ο τρόπος που η αισθητική νοείται στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα και τις μέγα μηχανές Ενότητα II: "Αισθητική φραγμάτων και ανεμογεννητριών," παρουσιάζεται σε πέντε επιπλέον κεφάλαια: 4: Κατασκευή φραγμάτων 5: Αισθητική φραγμάτων 6: Κατασκευή ανεμογεννητριών 7: Βιομηχανικός σχεδιασμός-δυνατότητες αισθητικού σχεδιασμού ανεμογεννητριών 8: Ανεμογεννήτριες ως μέγα-μηχανές Δίδονται όλα τα στοιχεία που αφορούν το σχεδιασμό τη κατασκευή και την αισθητική των υδροηλεκτρικών φραγμάτων και των ανεμογεννητριών. | el |
heal.classification | ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ | el |
heal.language | el | |
heal.access | free | |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2016-04-05 | |
heal.abstract | Κάθε μεγάλο αναπτυξιακό-κοινωφελές έργο πέρα από την χρησιμότητά του, αποτελεί και στοιχείο πολιτισμού και κατά συνέπεια αυτοί που το μελέτησαν και το κατασκεύασαν έχουν ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και στις μελλοντικές γενεές, για την πολιτισμική ταυτότητα που το έργο τους διαθέτει. Βασικό εξωτερικό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας ενός έργου είναι η αισθητική του. Η παρούσα εργασία σκοπεύει να διερευνήσει την αίσθηση που νοιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος όταν αντικρίζει, ξαφνικά, στη φύση μέγα-κατασκευές, όπως είναι τα φράγματα και οι ανεμογεννήτριες. Αίσθηση που βιώνεται αλλά δεν είναι κατανοητό από που προέρχεται δηλαδή αν σχετίζεται με εσωτερικές ψυχολογικές διεργασίες ή αν είναι αποτέλεσμα των αντικειμενικών ιδιοτήτων των μέγα-κατασκευών. Ακόμη, διερευνά πως θα μπορούσαν αυτές οι μέγα-κατασκευές να γίνουν περισσότερο αποδεκτές αισθητικά. Τέλος γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί η ανάγκη οι κατασκευές να ορίζονται από τεχνικές που θα καθοδηγούνται από την οικονομία και την ευκολία κατασκευής, αλλά και την απαραίτητη συμβολή αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών, που θα καθορίζουν το μέγεθος την μορφή και την τυπολογία από αισθητική άποψη. Η βιωματική εμπειρία του ανθρώπου από την θέα μεγάλων έργων περιγράφεται, από την αρχαιότητα ακόμη, με πολλαπλά συναισθήματα όπως: θαυμασμός, ενθουσιασμός, φόβος, λύπη, χαρά, πόνος, γαλήνη, στοχασμός συναισθήματα που τα προκαλούν η αισθητική του "Ωραίου", του "Υψηλού ",της "Χάρης "και του "εντυπωσιακού" ή "θεαματικού". Ειδικότερα αυτές οι αισθητικές κατηγορίες εμφανίζονται στην φιλοσοφία και την αρχιτεκτονική και χαρακτηρίζουν ανάλογα εποχές ή στυλ. Τα φράγματα είναι αναπτυξιακά έργα πολύ δαπανηρά, αλλά με μεγάλη οικονομική απόδοση και γι’ αυτό επιδιώκεται η κατασκευή τους. Είναι έργα ιδιόμορφα και δεν είναι δυνατόν να τυποποιηθούν και να εφαρμόζονται επανειλημμένα. Οι ανεμογεννήτριες είναι μέγα μηχανές που καλούνται να εξυπηρετήσουν μια πολύ σοβαρή ανάγκη, αυτή της ενεργειακής επάρκειας αλλά και αυτονομίας, προασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον και συντελώντας στην κοινωνική ευμάρεια και τη βιωσιμότητα του σημερινού μοντέλου διαβίωσης. Το φράγμα, ως έργο μηχανικού, διαθέτει "κάποια" αισθητική γιατί υπακούει στους νόμους της φύσης η οποία όμως δεν φθάνει για να είναι αντικείμενο πλαστικής συγκίνησης. Χρειάζεται να διαθέτει επιπλέον στοιχεία που να προκαλούν τελικά την αίσθηση του ωραίου. Αισθητικές εντυπώσεις δημιουργούν οι διαστάσεις του φράγματος, οι αναλογίες και συμμετρίες που διαθέτουν, ο τρόπος κατασκευής των υπερχειλιστών, οι επεμβάσεις στο φλοιό και στο σώμα του φράγματος, η διακόσμηση της στέψης, ο ειδικός φωτισμός η διακόσμηση με έργα τέχνης και η αρχιτεκτονική των συνοδευτικών έργων. Οι ανεμογεννήτριες έχουν εξελιχθεί σε τεχνολογικά προϊόντα μαζικής παραγωγής που υπακούουν στις αρχές του βιομηχανικού σχεδιασμού. Συνεπώς και για τις ανεμογεννήτριες δημιουργείται μια βιομηχανική αισθητική όπου η λειτουργικότητα κυρίως αλλά και το κέρδος κυριαρχούν στην παραγωγή. Είναι αναμφισβήτητο ότι η αισθητική δεν περιορίζεται στην μακροσκοπική εμφάνιση ακόμη και όταν συμπληρώνεται από το αίσθημα ασφάλειας που παρέχει ένα άρτια κατασκευασμένο έργο. Η αισθητική είναι και βίωμα, εξαρτάται δηλαδή από το πώς προσλαμβάνει κανείς το μήνυμα της κατασκευής του έργου και το αίσθημα αυτό είναι ένα δυναμικό στοιχείο που πρέπει να διαπιστωθεί και να συσχετιστεί με τις βασικές αντιλήψεις της εποχής ή του πολιτισμού στον οποίο ανήκει. Η τέχνη του 20ου αιώνα για παράδειγμα χαρακτηρίζεται από μια προσήλωση στη χρηστικότητα και την αναγωγή κάθε αντικειμένου σε εμπόρευμα. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι στην εμπορευματική αλυσίδα οι ποιοτικές όψεις της Ομορφιάς, της αισθητικής, ανατρέπονται ολοένα και περισσότερο από τις ποσοτικές. Πολλές φορές η ικανοποίηση που νιώθουμε από την αισθητική ενός δημιουργήματος συνδέεται με ένα "ενδιαφέρον" πιθανόν με ένα "συμφέρον". Εξαιτίας αυτού του διαφορετικού τρόπου πρόσληψης του μηνύματος, παρατηρείται ότι δημιουργούνται κοινωνικές αντιδράσεις, τόσο για την κατασκευή των υδροηλεκτρικών φραγμάτων όσο και από την εμφάνιση των ανεμογεννητριών και εγείρονται μια σειρά ζητημάτων που είναι λογικά. Αυτά διακρίνονται σε ζητήματα σε σχέση με την εποπτεία την κοινωνιολογία, την οντολογία και την τέχνη και τα οποία πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη πριν την κατασκευή των φραγμάτων ή την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Τόσο τα Φράγματα όσο και οι Ανεμογεννήτριες δεν πρέπει να είναι μόνο προϊόντα πρακτικής ανάγκης που εξυπηρετούν τον άνθρωπο αλλά επιβάλλεται να είναι και έργα πνευματικής ανάγκης, που πρέπει να προξενούν αισθητική χαρά, ώστε να αποκτήσουν αξία αυτά καθαυτά, άσχετα του χρόνου και του τόπου που εξυπηρετούν. Σε ότι αφορά στα φράγματα αυτό θα συμβεί μόνο αν είναι έργα τέχνης, δηλαδή συνδυάζουν κατά την κατασκευή τους την επιστήμη, την εμπειρία και την τεχνική κρίση και παρουσιάζουν τεχνική τελειότητα που προσεγγίζει την φυσική κατάσταση. Επίσης όταν δεν δημιουργούν περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά εμφανίζουν ενότητα με το τοπίο και δεν δημιουργούν κοινωνικές επιπτώσεις. Σε ότι αφορά τις ανεμογεννήτριες απαιτείται να δημιουργηθεί μια άλλη μορφή τέχνης που θα ενσωματώσει τόσο στη μορφολογία όσο και στην κριτική της την σημερινή κατάσταση. Εξάλλου οι ανεμογεννήτριες αποτελούν αντικείμενο βιομηχανικού design της εποχής μας, αναμφίβολα "προχωρημένης" αισθητικής που προκύπτει κυρίως από την τεχνολογική τελειότητα του σχεδιασμού τους. Επίσης απαιτείται να συνεχιστεί η έρευνα, προκειμένου να προωθηθούν στην αγορά νέες καινοτόμες ανεμογεννήτριες, που δεν αγνοούν την έννοια της αποδοτικότητας και αντιμετωπίζουν τις όποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που επιφέρουν οι κλασικές ανεμογεννήτριες. | el |
heal.abstract | Every large development project of public interest, beyond its utility, represents a cultural element. Hence those who have planned and constructed the project have great responsibility towards society and future generations for the cultural identity of their work. Key element of the cultural identity of the project is it aesthetics. The purpose of this study is to identify the sense that one has, facing suddenly mega-structures - such as dams and wind turbines- in the natural environment. A sense that is experienced but it is not explicitly associated with internal psychological processes or objective characteristics of mega-structures. Furthermore, the study explores how these mega-structures can be aesthetically acceptable. Finally, the paper tries to highlight the need for these structures to be defined by techniques which will be driven by the economy and the ease of manufacture, as well as by the aesthetical contribution of architects and designers. One’s personal experience viewing these major projects is described, with multiple emotions like admiration, excitement, fear, sadness, joy, pain, peace, contemplation. These emotions are caused by the aesthetics of "Beauty", "High", "Grace" and “Impressed” or “spectacular”. The above mentioned categories of aesthetics appear in philosophy and architecture and characterize different eras or styles. Dams are very expensive development projects, with great economic efficiency. Because of their characteristic to be tailored, they cannot be standardized and replicated. Wind turbines are mega machines that serve the need of energy efficiency and autonomy, pursuing the public interest and contributing to social prosperity and the sustainability of the current welfare model. Dams , as engineering projects, have some kind of aesthetics because they follow the laws of nature. However there must be also extra features to show their beauty. Such features of aesthetic can be the size of the dams, their analogies and their symmetries, the building technique of the spillways, the interventions on the exterior walls and the main body, the decoration of the peak district, special lighting, ornamentation with work of art and the architecture of the supporting constructions. Wind turbines have evolved into technological products of mass production that obey the principles of industrial design. Therefore an industrial design focused on functionality and profit is created for wind turbines. It is undisputed that the aesthetics can’t be restricted in a far viewing even if this is combined with the feel of safety that a well made construction provides. Aesthetics are also based on personal experience, depending on how each individual understands the meaning of the construction and this feeling is a fact that must be ascertained and associated with the perceptions of the era and culture it belongs to.. The 20th-century art has been highly marked with its attachment to the use and the commercial value of articles. In other words the quality and aesthetic aspects are being more and more replaced by quantitative features. It is often noticed that the feel of satisfaction that comes from the aesthetics of a creation can be related to an interest or possibly a personal benefit. Due to this different perception of the message social reactions are often occurred, for both dams construction and appearance of wind turbines, and a lot of logic arguments show up. These arguments deal with supervision, sociology, ontology and art and must be taken in serious consideration before the construction of dams or the installation of wind turbines Both Dams and turbines should not only be practical necessities that serve humanity, but also projects that lead to an aesthetic pleasure rendering value, regardless their era or place. Concerning dams, the former will happen only if they are constructed as piece of art which will combine science, empirical knowledge and engineering, will promote the technical perfection that respects nature and will decrease the social impact. Regarding wind turbines, another form of art, that will incorporate contemporary trends in its morphology, is required. Besides, wind turbines are subject of contemporary industrial design of undoubtedly "advanced" aesthetic which arises from the technological perfection of their design. It is also required to continue the research in order to bring to market new innovative efficient wind turbines that will cope with environmental impacts brought by conventional turbines. | en |
heal.advisorName | Μαμάσης, Νικόλαος | el |
heal.committeeMemberName | Σαγιάς, Ιών | el |
heal.committeeMemberName | Μπαλτάς, Ευάγγελος | el |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών | el |
heal.academicPublisherID | ntua | |
heal.numberOfPages | 110 σ. | el |
heal.fullTextAvailability | true |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: