heal.abstract |
Ξεκινώντας από την ερευνητική υπόθεση πως το αστικό σώμα μπορεί να περιγραφεί ως μία συγκρότηση συσχετιζόμενων στοιχείων στα οποία επιδίδονται ποιοτικοί και ποσοτικοί προσδιορισμοί, επιχειρείται η εξέταση της πολυπλοκότητας των συσχετισμών των στοιχείων του αστικού σώματος μέσω της δικτυακής συγκρότησής τους. Με τη θεώρηση του αστικού σώματος ως δικτυακής συγκρότησης επιχειρείται η διάκριση δύο ομάδων ιδιοτήτων, εκείνων που προκύπτουν από την αυτοποιητική λειτουργία του δικτύου και την ικανότητα εσωτερικής αυτορρύθμισης των ποσοτικοποιημένων εκφράσεων (μεταβλητών) των ιδιοτήτων που αντανακλούν τη σχετική θέση ενός στοιχείου στο σύνολο του συστήματος και εκείνων που επιδίδονται στα στοιχεία στα πλαίσια μάς εμπρόθετης διαδικασίας έρευνας - σχεδιασμού.
Αρχικά διερευνώνται οι αυτοποιητικές διεργασίες που προέρχονται από την ίδια τη λειτουργία του δικτύου και που αναδεικνύουν τις εσωτερικές δυναμικές του αστικού μορφώματος ως χαρακτηριστικά των ελάχιστων μονάδων, παράγοντας παράλληλα τα μέλη και τα μέρη του αστικού σώματος. Πρόκειται για ποσοτικοποιημένες εκφράσεις των σχέσεων μεταξύ των ελάχιστων μονάδων στις οποίες προσδίδονται ιδιότητες προερχόμενες από τις συναρτήσεις και τις συμπλέξεις σχέσεων της δικτυακής συγκρότησης.
Προκειμένου να διερευνηθούν ομοιότητες μεταξύ ιδιοτήτων και να προκύψουν αντίστοιχες ομαδοποιήσεις, εφαρμόστηκαν μέθοδοι συσχετισμού ιδιοτήτων σε ζεύγη ιδιοτήτων, καθώς και σε σύνολα ιδιοτήτων ανά κόμβο δικτύου με την εφαρμογή μίας λειτουργίας ομοίωσης του συνόλου των μεταβλητών -ιδιοτήτων των ελάχιστων μονάδων του αστικού σώματος. Οι αυτοποιητικές ιδιότητες εμφανίζονται ως ένα σύνολο (set) τιμών μεταβλητών (διαστάσεων), επιτρέποντας την εφαρμογή μίας μεθοδολογίας συσταδοποίησης των αντικειμένων και των χαρακτηριστικών τους, στη βάση μεθοδολογιών εύρεσης ομοιοτήτων και μέσω της εφαρμογής λειτουργιών απόστασης/συνιστωσών συσχέτισης (distance function, correlation coefficient), καθώς και κριτηρίων σύνδεσης (linkage rules). Η ίδια μεθοδολογία εφαρμόζεται στα χαρακτηριστικά που προκύπτουν από την εμπρόθετη διαδικασία σχεδιασμού. Με τη συνδυαστική χρήση διαγραμμάτων διασποράς σημείων και της λειτουργίας ομοίωσης ανιχνεύονται διευρυμένα εμπρόθετα χαρακτηριστικά, καθώς και ολισθαίνουσες ομοιώσεις των ελάχιστων μονάδων του αστικού σώματος ανάλογα με τον προσδιορισμό της τιμής του δείκτη ελάχιστης ομοιότητας.
Κατά την ταυτόχρονη αλλαγή αστικού σώματος - περιβάλλοντος, οι αλλαγές στο ευρύτερο οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον δύνανται να αποτυπώνονται ως μεταβολές της σύνθεσης του αστικού σώματος, όπως και ως ποσοτικοποιημένες μεταβολές, τόσο των αυτοποιητικών ιδιοτήτων των ελάχιστων μονάδων του συστήματος, όσο και των άλλων ιδιοτήτων αυτών που εντάσσονται στην εμπρόθετη διαδικασία σχεδιασμού (οικονομικά, κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά). Η διάδραση του αστικού σώματος με το περιβάλλον αντιμετωπίζεται ως μία διαδικασία ταυτόχρονης αλλαγής
• της σύστασης αυτού (πλήθος στοιχείων, συσχετισμός τους),
• των ποσοτικών εκφράσεων των ιδιοτήτων των στοιχείων του συστήματος
• και των ομαδοποιήσεων που προκύπτουν από την εφαρμογή της λειτουργίας ομοίωσης,
συνδυάζοντας δεδομένα που προκύπτουν
• από την αυτοποιητική λειτουργία του συστήματος,
• καθώς και από την προβληματοθεσία της εκάστοτε εμπρόθετης διαδικασίας έρευνας - σχεδιασμού.
Συσχετίζοντας τη δικτυακή λογική με την εμπειρική αντίληψη της πολυπλοκότητας του αστικού σώματος, καθίσταται δυνατή η κατανόηση και σχεδιαστική διαχείριση του αστικού σώματος συναρτώντας το πλήθος των σημασιών που φέρει μέσα από το ιστορικό της διαμόρφωσής του, μέσα από τη διαδικασία του εμπρόθετου σχεδιασμού του, καθώς και μέσα από τους μετασχηματισμούς του κατά τη διάδραση με το περιβάλλον του. Προτείνεται η υιοθέτηση ενός τρόπου διαχείρισης της πολυπλοκότητας του αστικού σώματος ο οποίος αποδέχεται τη διαναφορικότητα -την εννοιολογική και ποσοτική ολίσθηση συστήματος -περιβάλλοντος και λειτουργεί στα πλαίσια ενός ολισθαίνοντα ορισμού, τόσο του αστικού σώματος, όσο και των ομοιώσεων των στοιχείων και των ιδιοτήτων του.
Συστήνεται έτσι ένα εργαλείο περιγραφής του αστικού σώματος ως δικτυακής συγκρότησης, όπου η πολυπλοκότητα των ποιοτήτων του αστικού σώματος καθίσταται ερμηνεύσιμη και διαχειρίσιμη μέσα από την πειθαρχεία της Μαθηματικής Θεωρίας των Δικτύων - Γραφημάτων. |
el |