dc.contributor.author | Αϊβατζίδης, Ιωάννης | el |
dc.contributor.author | Κιούρτη, Χριστίνα | el |
dc.contributor.author | Aivatzidis, Ioannis | en |
dc.contributor.author | Kiourti, Christina | en |
dc.date.accessioned | 2017-05-08T10:57:45Z | |
dc.date.available | 2017-05-08T10:57:45Z | |
dc.date.issued | 2017-05-08 | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/44849 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.1904 | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Δάσος | el |
dc.subject | Φυσικό περιβάλλον | el |
dc.subject | Φαινομενολογία | el |
dc.subject | Επιστήμη | el |
dc.subject | Δασολόγοι | el |
dc.subject | Υλοτόμοι | el |
dc.subject | Christian - Norberg Schulz | en |
dc.subject | Martin Heidegger | en |
dc.subject | Otto Friedrich Bollnow | en |
dc.subject | Natural environment | en |
dc.subject | Technical environment | en |
dc.subject | Phenomenology | en |
dc.subject | Science | en |
dc.subject | Forester | en |
dc.subject | Woodcutter | en |
dc.subject | Τεχνητά περιβάλλοντα | el |
dc.subject | Forest | en |
dc.title | Η ηθική του δάσους | el |
dc.title | Forest ethics | en |
dc.type | Διάλεξη | |
heal.type | learningMaterial | el |
heal.classification | Architecture (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85006611) | en |
heal.language | el | el |
heal.access | campus | el |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2017-02-15 | |
heal.abstract | Η έρευνα διαλέγεται την έννοια του δάσους, την εξέλιξη της σημασίας της χρονικά, αλλά και την αλληλεπίδραση με τον τεχνητό χώρο, αυτό της ανθρώπινης δημιουργίας. Στο πρώτο μέρος αναλύεται το φαινομενολογικό πρίσμα, μέσα από το οποίο, εξετάζεται η διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο υποκείμενο και το περιβάλλον του. Με εργαλεία τα κείμενα του Christian Norberg-Schulz, του Martin Heidegger και του Otto Friedrich Bollnow ορίζεται το μοντέλο του υπαρξιακού χώρου, βασιζόμενο στην ανθρώπινη πρόθεση, καθώς και η ερμηνεία της φύσης ως ανθρώπινη κατασκευή. Μ' αυτόν τον τρόπο αναδεικνύονται εννοιολογικά δίπολα, όπως φυσικό - τεχνητό. Ωστόσο, στο δάσος αποδίδεται η έννοια του ανέγγιχτου πεδίου. Στο δεύτερο μέρος εξετάζεται η θέση τριών διαφορετικών υποκειμένων, τα οποία δεν αποτελούν εμπειρικά πρόσωπα αλλά τρεις ιδεατούς τύπους, με τρεις διαφορετικές στάσεις απέναντι στο φυσικό. Ο επιστήμονας - δασολόγος επιχειρεί να δημιουργήσει έναν αφαιρετικό μαθηματικό μοντέλο κατανόησης της ευρύτερης δομής του. Ο επισκέπτης, έχοντας το ρόλο ενός κατοίκου πόλης, ζει έξω από αυτό και το εξηγεί με βάση τη συνείδηση του. Ενώ, αντίθετα ο υλοτόμος ζει μέσα στο δάσος και αποκτά μία ποιοτική σχέση μ' αυτό, ξεκινώντας με μία χωρική διάδραση. Μέσα από αυτήν την έρευνα αναδύεται ένας ευρύτερος προβληματισμός για την προσέγγιση ενός τόπου και την παρέμβαση σ’ αυτόν. Κάθε αρχιτεκτονική έχει μία αλληλεπίδραση με έναν τόπο και ο αρχιτέκτονας καλείται να κάνει την ανάγνωση του τόπου στον οποίο θα παρέμβει. Καταληκτικά, η έρευνα μας οδηγεί στη χρήση τόσο των επιστημονικών μεθόδων όσο και της γλώσσας, για μία περισσότερο ηθική προσέγγιση, ως προς τον τόπο στον οποίο παρεμβαίνουμε και τις χωρικές ποιότητες τις οποίες διαθέτει. | el |
heal.abstract | The research converses the meaning of the forest, the evolution of its significance, and the interaction with the artificial space, that of human creation. The first part analyzes the phenomenological perspective, through which is examined the dialectic relationship between the subject and his environment. We use the theoritical context of Christian Norberg-Schulz, Martin Heidegger and Otto Friedrich Bollnow to designate the model of existential space, based on human intention, so as the interpretation of nature as a human construction. As a result, conceptually bipoles emerge such as natural - artificial. However, the meaning of the untouched field is assigned to the forest. The second part analyzes the view of three different subjects. Those aren't empirical entities but three ideal types, with three different attitudes towards the natural field. The scientist - forester attempts to create an abstract mathematical model for the wider conceiving of its structure. The visitor, with the role of a citizen, lives out of it and his interpretation is based on his conscience. Whereas, the woodcutter, who lives in the forest and acquires a quality relationship with it, starts his interpretation with a spatial interaction. A broader reflection on the approach of a place and the intervention to it, emerges from this research. Every architecture has an interaction with a place and the architect is invited to conceive the place, where the intervention will happen. In conclusion, our study leads to the use of both scientific methods and language, for a most ethical approach to the place where we intervene and the spatial qualities which possesses. | en |
heal.tableOfContents | Εισαγωγή, Αναφορά στη βασική βιβλιογραφία, Το δάσος: ένα ανέγγιχτο πεδίο, Forestis Silva, Ύλη δάσους, Eπίλογος, Bιβλιογραφία | el |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού | el |
heal.fullTextAvailability | true |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: