dc.contributor.author | Μοντσενίγος, Χρήστος | el |
dc.contributor.author | Σκευάκη, Ελένη Μαρία | el |
dc.contributor.author | Montsenigos, Christos | en |
dc.contributor.author | Skevaki, Eleni Maria | en |
dc.date.accessioned | 2017-11-24T11:18:28Z | |
dc.date.available | 2017-11-24T11:18:28Z | |
dc.date.issued | 2017-11-24 | |
dc.identifier.uri | https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/45953 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.14950 | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Ερείπια | el |
dc.subject | Ruins | en |
dc.subject | Ημιτελές | el |
dc.subject | Κήποι | el |
dc.subject | Υβρίδιο | el |
dc.subject | Αθήνα | el |
dc.subject | Unfinished | en |
dc.subject | Gardens | en |
dc.subject | Hybrid | en |
dc.subject | Athens | en |
dc.title | mock ruins -/+: 4 κήποι στο ημιτελές σώμα της Αθήνας | el |
dc.title | mock ruins -/+: 4 gardens within the concrete body of Athens | en |
heal.type | bachelorThesis | |
heal.classification | Αρχιτεκτονική | el |
heal.classification | Architecture | en |
heal.classificationURI | http://data.seab.gr/concepts/ca04d85f54649c53d4d128d9961f9a287d7ed882 | |
heal.classificationURI | http://data.seab.gr/concepts/ca04d85f54649c53d4d128d9961f9a287d7ed882 | |
heal.language | el | |
heal.access | free | |
heal.recordProvider | ntua | el |
heal.publicationDate | 2017-07-12 | |
heal.abstract | Η παρούσα διπλωματική επιχείρησε να διατυπώσει τον εαυτό της ως μια άσκηση παραλλαγής σε έναν κανόνα. Ο κανόνας αποτελεί φυσικά αποκύημα της φαντασίας μας. Αντί να αναφερόμαστε σε αυτόν ως υπόθεση εργασίας προτιμήσαμε να του αναγνωρίζουμε την ασάφεια προσωπικών φαντασιώσεων και μιας πρόθεσης προς το μέλλον. Αντικείμενο μελέτης αποτελούν τέσσερα υφιστάμενα κτίσματα του κέντρου της Αθήνας, συγκεντρωμένα στην ευρύτερη περιοχή Μεταξουργείου-Κεραμικού και το σενάριο μετατροπής τους σε κήπους καθ' ύψος. Μη έχοντας, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ολοκληρωθεί, τα τέσσερα κτίσματα επιλέγονται μέσω μιας ορισμένης διαδικασίας εκλογής από ένα ευρύτερο σύνολο καταγεγραμμένων κατασκευών που σαν κοινό τους στοιχείο, μετέχουν όλα σε μια κατάσταση εκκρεμότητας. Αν και φαινομενικά ανενεργά, τα κτίσματα παρουσιάζουν μέσω της εγγύτητας και της κοινής τους κατάστασης χαρακτηριστικά ενός δυνητικού συσσωματώματος .. Η πρόταση για τα τέσσερα από αυτά είναι ενδεικτική. Δεν επιχειρεί να συστήσει μια τυπολογία καθώς πέραν του κοινού στοιχείου της κατασκευής από οπλισμένο σκυρόδεμα, δεν φαίνεται να προκύπτει η ποικιλομορφία και οι διακυμάνσεις που θα καθιστούσαν κάτι τέτοιο σαφές. Η αύξουσα συνολική επιφάνεια και το κλιμακούμενο μέγεθος των κτισμάτων που επιλέχθηκαν αποτέλεσε αφετηριακή συνθήκη καθώς επέτρεψε μια παλινδρομική κίνηση από το πρώτο στο τελευταίο, που σε κάθε της επανάληψη έκανε τις προτάσεις μας πλουσιότερες. Οι τέσσερις κήποι συλλειτουργούν, εμφανιζόμενοι ως κλιμακούμενα επεισόδιο μέσα στην πόλη, υβριδικές δομές μεταξύ πόλης και φύσης. | el |
heal.abstract | The present project attempted to formulate itself as an exercise of variation within a rule. The rule is by all means fictional. Acknowledging it’s abstraction and arbitrariness was to us much more consistent than referencing the rule as a working hypothesis, inevitably depriving it of any element of personal fantasy. The exercise consists of four already existing buildings in the Athenian centre, situated within the wider are of Metaxourgio and the scenario of remodeling them as vertical gardens. Being somehow left unfinished, the four buildings are chosen through a process that separates them from a broader number of similar structures, all sharing in common an identical state of their construction having been suspended. Although seemingly inert, the buildings most importantly share through some degree of proximity and similitude, the potentiality of introducing an assemblage. Our proposal can only be indicative. We do not attempt to introduce some sort of typology, since apart from them being made of concrete, the structures do not provide us with the necessary indications of variety and repetition that could validate such a typological hypothesis. The serially increasing building surface and volume, from the first and smallest chosen building to the fourth and largest, became central to our argument since it allowed for a constant, circular movement from first to last, each turn making our proposals richer and fuller. The four vertical gardens being produced should operate together, taking the shape of climaxing urban episodes or hybrid structures situated somewhere between city and nature. | en |
heal.advisorName | Ανδριανόπουλος, Τηλέμαχος | el |
heal.advisorName | Τουρνικιώτης, Παναγιώτης | el |
heal.advisorName | Andrianopoulos, Tilemachos | en |
heal.advisorName | Tournikiotis, Panayotis | el |
heal.committeeMemberName | Φατσέα, Ειρήνη | el |
heal.committeeMemberName | Χανιώτου, Ελένη | el |
heal.committeeMemberName | Κούρκουλας, Ανδρέας | el |
heal.committeeMemberName | Καραδήμας, Κωνσταντίνος | el |
heal.academicPublisher | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού | el |
heal.academicPublisherID | ntua | |
heal.numberOfPages | 97 | |
heal.fullTextAvailability | true |
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: