Σπιναλόγκα - μνημονικές αναφορές στον αποκλεισμό

Ιατρού, Σοφία; Καλλέργης, Έκτωρας; Ψυχαράκη, Δέσποινα; Iatrou, Sofia; Kallergis, Ektoras; Psycharaki, Despoina

dc.contributor.author	Ιατρού, Σοφία	el
dc.contributor.author	Καλλέργης, Έκτωρας	el
dc.contributor.author	Ψυχαράκη, Δέσποινα	el
dc.contributor.author	Iatrou, Sofia	en
dc.contributor.author	Kallergis, Ektoras	en
dc.contributor.author	Psycharaki, Despoina	en
dc.date.accessioned	2017-11-30T10:12:35Z
dc.date.available	2017-11-30T10:12:35Z
dc.date.issued	2017-11-30
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/46019
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.14970
dc.rights	Default License
dc.subject	Κρήτη Μουσείο	el
dc.subject	Σπιναλόγκα	el
dc.subject	Αποκλεισμός	el
dc.subject	Μνημείο	el
dc.subject	Παραλιακός	el
dc.subject	Ανάπλαση	el
dc.subject	Ανοίκειο	el
dc.subject	Τοιχείο	el
dc.subject	Crete	en
dc.subject	Spinalonga	en
dc.subject	Landscape design	en
dc.subject	Expansion	en
dc.subject	Memory	en
dc.subject	Museums	en
dc.subject	Coastal front	en
dc.subject	Redevelopment	en
dc.subject	Wall	en
dc.subject	Μουσεία	el
dc.title	Σπιναλόγκα - μνημονικές αναφορές στον αποκλεισμό	el
dc.title	Spinalonga:mnemonic references of exclusion	en
heal.type	bachelorThesis
heal.generalDescription	Τοπιακή αρχιτεκτονική παρέμβαση στο παραλιακό μέτωπο της Πλάκας της Κρήτης. Η θεματολογία αφορμάται από το Νησί της Σπιναλόγκα, κατά την περίοδο του λεπροκομείου. Βασικός παράγοντας του σχεδιασμού είναι η διαχείρηση και διεύρυνση της μνήμης.	el
heal.classification	Τοπιακή Αρχιτεκτονική, Διαστολή μνήμης, Αποκλεισμός	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2017-10-24
heal.abstract	Η διπλωματική μας σχετίζεται με μια περιοχή της βορειοανατολικής Κρητης με έντονη συμβολική σημασία. Το νησί της Σπιναλόγκα και η ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτό είναι ιδιαιτέρως φορτισμένα με το αίσθημα της κοινωνικής εγκατάλειψης και του αποκλεισμού που συνδέεται άμεσα με μια ασθένεια, τρομακτική για τις παλιότερες γενιές, την ασθένεια της λέπρας. Αντικείμενο της μελέτης μας είναι η διαστολή της μνήμης της Σπιναλόγκα σε γεωγραφική κλίμακα. Με σκοπό να δομήσουμε ένα τρόπο τέτοιου είδους μνημονικής ενίσχυσης, σχεδιάσαμε και ακολουθήσαμε μια μεθοδολογία, την οποία εν συνεχεία χρησιμοποιήσαμε για τη σχεδιαστική μας προσέγγιση. Κατά τη μεθοδολογία αυτή, μεγενθύνουμε την κάτοψη της ίδιας της Σπιναλόγκα και έπειτα με συγκεκριμένο τρόπο την προβάλουμε στο απέναντι παραλικό μέτωπο. Έτσι, έχοντας τη μεγενθυμένη προβολή της Σπιναλόγκα ως μέσο όρασης και ανάγνωσης του υφιστάμενου τοπίου, επιχειρούμε τη δημιουργία τεσσάρων τοπιακών παρεμβάσεων σε μια απόσταση περίπου 2 χλμ. εκατέρωθεν του οικισμού της Πλάκας. Η θεματολογία των παρεμβάσεών μας αφορμάται από καίρια ζητήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς στην περίοδο του Λεπροκομείου στη Σπιναλόγκα και έτσι τελικά σχεδιάζουμε μια προβλήτα για τη μεταφορά από και προς τη Σπιναλόγκα, ένα χώρο κοινωνικών καλλιεργειών, μια θαλάσσια εγκατάσταση και ένα χώρο υδάτινων δεξαμενών. Οι διαμορφώσεις μας είναι αφενός μια αναφορά στη Σπιναλόγκα και αφετέρου αποτελούν αυτοτελείς τοπιακές παρεμβάσεις, οι οποίες εξυπηρετούνται και συνδέονται μεταξύ τους μέσω του κεντρικού, παραλιακού οδικού άξονα της περιοχής και λειτουργούν στο συνολό τους ως ένα στάδιο μύησης πριν την επίσκεψη στη Σπιναλόγκα. Δεν πρόκειται για μια γραμμίκη αφήγηση, αντιθέτως ο εκάστοτε επισκέπτης τυγχάνει σε αυτές. Ως χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό στοιχείο - σήμαντρο χρησιμοποιούμε το τοιχείο. Πρόκειται για ένα ογκώδη μπετονένιο τοίχο, ο οποίος λόγω της κλίμακάς του και της τοποθέτησής του μέσα στη θάλασσα αποτελέι ένα ανοίκειο στοιχείο που αφενός οργανώνει τις κινήσεις γύρω του και αφετέρου διαμορφώνει μια όψη, η οποία γίνεται αντιληπτή όταν βρεθεί κανείς στη Σπιναλόγκα και αποκτήσει μια συνολική εικόνα του παραλιακού μετώπου της Πλάκας. Η επανάληψη αυτού του ανοίκειου στοιχείου και στις τέσσερις παρεμβάσεις κάνει πιο έντονη τη συνάφεια μεταξύ των παρεμβάσεων και εντείνει την αίσθησης του αποκλεισμού, η οποία επιχειρείται να αποδοθεί μέσω του τοιχείου. Θεωρούμαι πως διαλύοντας τη Σπιναλόγκα και διασπείροντάς τη στο απέναντι τοπίο, καθιστούμε αυτό το τοπίο εντονότατα συζηγές με τη Σπιναλόγκα. Αυτές οι ετεροτοπίες με αναγκάζουν να αισθανθώ ανοίκεια και να αντιληφθώ ότι κάτι ιδιαίετρο συμβαίνει εδώ, να νιώσω την ίδια την επιρροή της Σπιναλόγκα.	el
heal.abstract	Our diploma is related to a region of northeast Crete with a strong symbolic significance. The island of Spinalonga and the wider area around it are particularly loaded with the feeling of social abandonment and exclusion that is directly linked to a disease, terrifying for older generations, leprosy disease. The subject of our study is the expansion of the memory of Spinalonga on a geographic scale. In order to construct a way of such mnemonic support we designed and then followed a methodology that we used for our design approach, as well. In this methodology, we magnify the plan of Spinalonga itself, and then we project it, in a specific way, on the opposite coastal front. Thus, having the splendid view of Spinalonga as a means of viewing and reading the existing landscape, we try to create four landscape interventions at a distance of about 2 km on either side of the Plaka settlement. The themes of our interventions are related to the key issues faced by patients of Spinalonga and so, we are finally planning a jetty for transport to and from Spinalonga, an area of social farming, a marine installation and a area of water reservoirs. Our configurations are on the one hand a reference to Spinalonga and, on the other hand, are independent landscape interventions, which are served and connected to each other via the central, coastal road axis of the area and also, they function as a stage of initiation before the visit to Spinalonga. This is not a straightforward narrative. As a typical architectural element - marker we use the wall. It is a massive concrete wall, that due to its scale and its placement in the sea is an unfamiliar element which, on the one hand, organizes the movements around it and, on the other hand, forms a face that is perceived when someone is found in Spinalonga and acquires an overall view of coastal front of Plaka. The repetition of this unfamiliar element in all four interventions makes stronger the relevance of interventions and intensifies the sense of exclusion that is attempted to be attributed through the element of the wall. We assume that by dissolving Spinalonga and spreading it to the opposite landscape, we make this landscape very cohesive with Spinalonga. These heterotopias force someone to feel unfamiliar and to realize that something special is happening here, to feel the very influence of Spinalonga.	en
heal.advisorName	Ζαχαριάδης, Ιωάννης	el
heal.advisorName	Μωραΐτης, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Γκανιάτσας, Βασίλης	el
heal.committeeMemberName	Μάρη, Ιφιγένεια	el
heal.committeeMemberName	Βασιλάτος, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Μίχα, Ειρήνη	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	110
heal.fullTextAvailability	true