Επίδραση μεθόδων εκχύλισης στο χημικό προφίλ και τη βιοδραστικότητα του φυτού Sideritis clandestina

Φούφα, Ελένη; Foufa, Eleni

dc.contributor.author	Φούφα, Ελένη	el
dc.contributor.author	Foufa, Eleni	en
dc.date.accessioned	2018-02-15T09:14:37Z
dc.date.available	2018-02-15T09:14:37Z
dc.date.issued	2018-02-15
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/46501
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.15027
dc.rights	Default License
dc.subject	Sideritis clandestina	en
dc.subject	Συμβατική εκχύλιση	el
dc.subject	Εκχύλιση υποβοηθούμενη από υπερήχους	el
dc.subject	Εκχύλιση υποβοηθούμενη από μικροκύματα	el
dc.subject	Αντιοξειδωτικά	el
dc.subject	Αέρια χρωματογραφία-φασματομετρία μάζας (GC-MS)	el
dc.subject	Sideritis clandestina	en
dc.subject	Conventional extraction	en
dc.subject	Ultrasound assisted extraction	en
dc.subject	Microwave assisted extraction	en
dc.subject	Antioxidants	en
dc.subject	Gas chromatograpsy-mass spectrometry (GC-MS)	en
dc.title	Επίδραση μεθόδων εκχύλισης στο χημικό προφίλ και τη βιοδραστικότητα του φυτού Sideritis clandestina	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Καλλυντικά	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2017-09-29
heal.abstract	Η χρήση φυτικών εκχυλισμάτων για ιατροφαρμακευτικούς σκοπούς εφαρμόζεται από την αρχαιότητα. Σήμερα, τα φυτικά εκχυλίσματα αποτελούν συχνά θεμελιώδες συστατικό μιας νέας κατηγορίας προϊόντων προσωπικής φροντίδας, των cosmeceuticals. Τα πλεονεκτήματά τους σε σχέση με τις συνθετικές ενώσεις, καθώς και η περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικά, όπως οι φαινολικές ενώσεις, τα φλαβονοειδή και οι τανίνες, που δρουν κατά των ελευθέρων ριζών και, σύμφωνα με μελέτες, μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη διάφορων ασθενειών, μεταξύ των οποίων και η πρόωρη γήρανση, τα καθιστούν ακόμα πιο ελκυστικά για χρήση σε καλλυντικά προϊόντα. Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρασκευάστηκαν και μελετήθηκαν ως προς τη βιοδραστικότητα και το προφίλ τους εκχυλίσματα του φυτού Sideritis clandestina σε τρεις διαφορετικές περιεκτικότητες (2,5%, 5% & 7,5% w/v), με χρήση δύο διαφορετικών διαλυτών (γλυκερόλη/νερό σε αναλογία 1:1 & αιθανόλη) και υπό τρεις διαφορετικές μεθόδους: συμβατική εκχύλιση, εκχύλιση υποβοηθούμενη από μικροκύματα και εκχύλιση υποβοηθούμενη από υπερήχους. Επιπλέον, κατά τη μέθοδο εκχύλισης υποβοηθούμενης από μικροκύματα, παρασκευάστηκαν εκχυλίσματα σε διαφορετικές θερμοκρασίες εκχύλισης και μελετήθηκαν και αυτά ως προς τη βιοδραστικότητά τους. Αρχικά, η βιοδραστικότητα των εκχυλισμάτων εκτιμήθηκε με προσδιορισμό των ολικών φαινολικών συστατικών με τη μέθοδο Folin-Ciocalteu, των ολικών φλαβονοειδών με τη χρωματομετρική μέθοδο χλωριούχου αργιλίου, των ολικών συμπυκνωμένων τανινών με τη μέθοδο οξινισμένης βανιλίνης, όπως επίσης και με την ανάλυση της αντιοξειδωτικής ικανότητας, με τη χρήση της μεθόδου του αντιδραστηρίου DPPH (ρίζα 1,1-διφαινυλ-2-πικρυλ υδραζίλιο). Από το σύνολο των παραπάνω αναλύσεων, σε ότι αφορά τα εκχυλίσματα γλυκερόλης αναδείχτηκαν ως ισχυρότερα το εκχύλισμα της συμβατικής μεθόδου 72 ωρών και αυτό της εκχύλισης υποβοηθούμενης από υπερήχους, ενώ παράλληλα βρέθηκε ανάλογη σχέση της αύξησης της θερμοκρασίας εκχύλισης με την αύξηση της βιοδραστικότητας του τελικού εκχυλίσματος. Όσον αφορά στη σύγκριση των δύο διαλυτών, έντονη διαφοροποίηση παρατηρήθηκε στο δείγμα συμβατικής εκχύλισης 24 ωρών, το οποίο παρουσίασε βελτίωση όταν εκχυλίστηκε σε αιθανόλη, αλλά και στο δείγμα που προέκυψε από τη μέθοδο εκχύλισης υποβοηθούμενης από μικροκύματα στους 60οC, το οποίο εμφάνισε μειωμένη δραστικότητα κατά την εκχύλισή του σε αιθανόλη. Τέλος, τα εκχυλίσματα που παρασκευάστηκαν σε διαλύτη αιθανόλη αναλύθηκαν, έπειτα από παραγωγοποίηση με διαλύτη BSTFA, σε αέριο χρωματογράφο-φασματόμετρο μάζας (GC-MS) και μελετήθηκε συγκριτικά το προφίλ τους. Τα δείγματα που παρασκευάστηκαν με τις μεθόδους εκχύλισης υποβοηθούμενες από μικροκύματα και υπερήχους προέκυψαν εμφανώς πιο πλούσια συγκριτικά με τα υπόλοιπα. Επίσης, σε όλα τα εκχυλίσματα που αναλύθηκαν ταυτοποιήθηκαν οι κορυφές που αντιστοιχούν σε σιλιλυωμένα παράγωγα του κινικού οξέος και της απιγενίνης.	el
heal.abstract	The use of herbal extracts for medical purposes has been applied since antiquity. Today, plant extracts are often a fundamental component of a new category of personal care products, cosmeceuticals. Their advantages over synthetic compounds, as well as their antioxidant content, such as phenolic compounds, flavonoids and tannins, which act against free radicals and, according to studies, can help prevent various diseases, including premature aging, make them even more attractive for use in cosmetic products. In the present study, extracts of Sideritis clandestina were prepared and studied for their bioactivity and profile in three different contents (2.5%, 5% & 7.5% w / v) using two different solvents (glycerol / water in 1: 1 ratio & ethanol) and three different methods: conventional extraction, microwave assisted extraction and ultrasonic assisted extraction. In addition, during microwave assisted extraction method, extracts were prepared at different extraction temperatures and were also studied for their bioactivity. Firstly, the bioactivity of the extracts was estimated by determining the total phenolic components using the Folin-Ciocalteu method, total flavonoids using the aluminum chloride colorimetric method, total condensed tannins using the acidified vanillin method, as well as by analyzing the antioxidant capacity, using the DPPH reagent method (1,1-diphenyl-2-picryl hydrazyl radical). Of all the above, regarding the glycerol extracts, those of the conventional 72-hour method and of the ultrasound-assisted extraction proved to be stronger, while the increase in the extraction temperature was found to be related to the increase in the bioactivity of the final extract. Regarding the comparison of the two solvents, a strong differentiation was observed in the conventional 24-hour extraction sample, which was improved when extracted in ethanol but also in the sample resulting from the microwave-assisted extraction method at 60°C, which showed reduced activity when extracted in ethanol. Finally, ethanol-extracted samples were analyzed, after derivatization with BSTFA solvent, using gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) and their profile was studied comparatively. Samples prepared by microwave and ultrasonic assisted extraction appeared to be significantly richer than the rest. Also, in all the analyzed extracts, peaks corresponding to silylated derivatives of quinic acid and apigenin were identified.	en
heal.advisorName	Κέκος, Δημήτριος	el
heal.committeeMemberName	Κορδάτος, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Δέτση, Αναστασία	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών. Τομέας Σύνθεσης και Ανάπτυξης Βιομηχανικών Διαδικασιών (IV). Εργαστήριο Βιοτεχνολογίας	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	100 σ.
heal.fullTextAvailability	true