Πικιώνης - Δοξιάδης - MotoGP

Σεβνταλής, Αριστείδης; Sevntalis, Aristeides; Μουλογιάννης, Ιωάννης; Moulogiannis, Ioannis

dc.contributor.author	Σεβνταλής, Αριστείδης	el
dc.contributor.author	Sevntalis, Aristeides	en
dc.contributor.author	Μουλογιάννης, Ιωάννης	el
dc.contributor.author	Moulogiannis, Ioannis	en
dc.date.accessioned	2018-02-27T11:08:55Z
dc.date.available	2018-02-27T11:08:55Z
dc.date.issued	2018-02-27
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/46586
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.2207
dc.rights	Default License
dc.subject	Πικιώνης, Δημήτρης	el
dc.subject	Pikionis, Dimitris	en
dc.subject	Δοξιάδης, Κωνσταντίνος	el
dc.subject	MotoGP	en
dc.subject	Ακρόπολη	el
dc.subject	Βλέμμα	el
dc.subject	Οπτικές χαράξεις	el
dc.subject	Οπτικά πεδία	el
dc.subject	Doxiadis, Konstantinos	en
dc.subject	Acropolis
dc.subject	Look	en
dc.subject	Field of view	en
dc.title	Πικιώνης - Δοξιάδης - MotoGP	el
dc.title	Pikionis - Doxiadis - MotoGP	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Senses and sensation in architecture (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh2001001496)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2018-02-20
heal.abstract	Το σημείο στο οποίο στοχεύεις το βλέμμα σου, είναι και αυτό στο οποίο θα κατευθυνθείς. Αυτό είναι το motto πάνω στο οποίο δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε μια ολόκληρη σχολή εκμάθησης οδήγησης μοτοσυκλέτας. Στην αρχιτεκτονική, το βλέμμα είναι αυτό το οποίο αποτελεί μηχανισμό αμφίδρομης σχέσης μεταξύ παρατηρητή και δομημένου υποκειμένου. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν είναι παρά μια νοητική διεργασία. Η παραπάνω θεωρία βασίζεται σε γενετήσιες - ενστικτώδεις αναφορές του ανθρώπινου οργανισμού. Το οπτικό πεδίο είναι αυτό το οποίο παρέχει τα κατάλληλα δεδομένα στον εγκέφαλο. Από εκεί και πέρα ακολουθούν μια σειρά από διεργασίες οι οποίες ρυθμίζουν τις αντιδράσεις του ανθρωπίνου σώματος. Κεντρική – περιφερειακή όραση. Συμπαθητικοτονία – παρασυμπαθητικοτονία και εναλλαγή μεταξύ των δύο καταστάσεων. Κυρίαρχο μάτι και διαφορά αντίληψης. Φόβος. Στόχευση βλέμματος. Ιεράρχηση διαδικασιών τις οποίες κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος προκειμένου να αντιδράσει στο ερέθισμα του οπτικού πεδίου. Στόχος είναι ο αναβάτης να τοποθετήσει ένα λειτουργικό πρόγραμμα στον εγκέφαλό του ώστε να μπορεί να επιλέξει το κατάλληλο σημείο δράσης καθώς και να χαράξει τη βέλτιστη πορεία. Από τη άλλη, στην αρχιτεκτονική, το βλέμμα αποτελεί το μέσο αξιολόγησης μιας σύνθεσης, αλλά και αυτό που θα μεταφέρει το κριτήριο μέσω της εικόνας. Ο Δοξιάδης με την εκπόνηση της διατριβής του, ανέπτυξε τη θεωρία του περί οπτικής αντίληψης. Σύμφωνα με αυτή, η χωροθέτηση των αρχαίων ελληνικών μνημείων γίνονταν με τη χρήση πολικών συντεταγμένων. Το πεδίο της όρασης ήταν αυτό το οποίο καθόριζε την αρχιτεκτονική σύνθεση. Κατέληξε έτσι σε κάποια προνομιακά - κρητικά σημεία επι των διαδρομών προς τα μνημεία. Την ίδια εποχή ο Πικιώνης, δάσκαλος του Δοξιάδη, πιστεύει ότι η θεωρεία αυτή μπορεί να δημιουργήσει νέους ορίζοντες. Σχεδιάζει επιλέγοντας πάνω σε μια συνεχή πορεία, να δημιουργήσει κάποια προνομιακά σημεία για το ανθρώπινο βλέμμα, χρησιμοποιώντας τις οπτικές χαράξεις. Είναι όμως αυτά τα σημεία του Δοξιάδη και του Πικιώνη ικανά να καθορίσουν την πορεία που θα ακολουθήσει ο επισκέπτης, μέσα από τη χρήση του βλέμματος; Θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιλογή της βέλτιστης πορείας, όπως ο αναβάτης της μηχανής επιλέγει τη κατάλληλη καμπύλη μέσα στη στροφή; Πως λειτουργούν στην αρχιτεκτονική όλες αυτές οι διεργασίες που λαμβάνουν δράση στον αναβάτη της μηχανής; Υπάρχει μήπως κάποια ταύτιση μεταξύ των δυο προσεγγίσεων, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μιαδιαφορετική αξιολόγηση του ρόλου του βλέμματος στην αρχιτεκτονική;	el
heal.abstract	The path where someone’s looking, will be the one they’ll follow this is the base point upon a whole riding school was born in architecture, the eye creates an interdependence between the observer and the building. Driving a motorcycle is nothing but a mental process. The above theory is based on primary instincts of the human brain. The field of view is providing all the necessary data to the brain. After that, there is a sequence of processes that define the human reactions. Central and peripheral vision, sympatheticotonia and parasympatheticotonia and the rotation between them. The main eye and the difference of perspective. Fear. Targeting the look. Prioritizing the processes of the human brain in order to react to the trigger of the field of view. The point for the rider is to place an operational system to their brain, so that they’ll be able to choose the best more within the best route. On the other hand, in architecture, the eye is the means of evaluation of an architecture design through the image. Doxiadis based his thesis on the optical perception. According to him, placement of ancient Greek monuments was selected through polar coordinates. The sight of view was the one determining certain spots, providing optional view to the monuments. At the same time, Pikionis, teacher of Doxiadis, though that this idea could break new ground. He designed based on the human sight, in order to create optimal spots for the human eye, in a certain path. But the question is, are these spots capable of determining the path a visitor is going to follow? Will they lead to choosing the best route, like the rider of the motorcycle chooses their driving route? How do all these processes happening on a rider’s brain reflect an architecture? Is there any resemblance between these two approaches which could lead into an alternative evaluation of architecture?	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true