Η Αρχιτεκτονική Σύλληψη ως «Ενεργοποίηση του μη-ορατού» :                          από το συνειρμικό στο «υπερβατικό» αρχείο νομιμοποίησης

Μπαρτζώκα, Σοφία - Αθηνά; Bartzoka, Sofia-Athina

dc.contributor.author	Μπαρτζώκα, Σοφία - Αθηνά	el
dc.contributor.author	Bartzoka, Sofia-Athina	en
dc.date.accessioned	2018-05-17T08:12:09Z
dc.date.available	2018-05-17T08:12:09Z
dc.date.issued	2018-05-17
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/46961
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.7980
dc.description	Διατμηματικό Διεπιστημονικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου", Κατεύθυνση Α, Έρευνα στην Αρχιτεκτονική: Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Μεθοδολογία σχεδιασμού	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική θεωρία	el
dc.subject	Αρχεία	el
dc.subject	Μύθος	el
dc.subject	Διαδίκτυο	el
dc.subject	Μαγεία	el
dc.subject	Architectural design methodology	el
dc.subject	Archive	el
dc.subject	Myth	el
dc.subject	Pinterest	el
dc.subject	Big Data	el
dc.title	Η Αρχιτεκτονική Σύλληψη ως «Ενεργοποίηση του μη-ορατού» : από το συνειρμικό στο «υπερβατικό» αρχείο νομιμοποίησης	el
dc.title	Architectural Design as a process of "Activating the Invisible" : inbetween associative & transcendental archives of legitimation	en
heal.type	masterThesis
heal.classification	Αρχιτεκτονική θεωρία	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Αρχιτεκτονικές μέθοδοι	el
heal.classification	Αρχεία	el
heal.classificationURI	http://data.seab.gr/concepts/ca04d85f54649c53d4d128d9961f9a287d7ed882
heal.classificationURI	http://data.seab.gr/concepts/a6e89c15701d477724e858695a49085d998c0621
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2017-11-06
heal.abstract	Η αρχιτεκτονική ως μια παραγωγική πρακτική η οποία βρίσκεται σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της σε μια αμφιταλάντευση μεταξύ του επιστημονικού πεδίου και εκείνου της τέχνης, έχει υπάρξει εντός πολλών από τις θεωρητικές και μεθοδολογικές αναθεωρήσεις και των δύο πλευρών, με κυρίαρχο ζήτημα την προβληματική του «από πού» και «πώς» οφείλει να προκύπτει η δημιουργική πράξη. Στις θεωρήσεις μεταξύ μιας «απόλυτης» δημιουργίας και μιας «τεχνικής ανασύνταξης», ενός προσωπικού και ενός δημόσιου πεδίου, μιας κανονιστικότητας και ενός αυθορμητισμού, όπου και αν κυμαίνεται ανά περιόδους, η αρχιτεκτονική δημιουργική πράξη, συμπορευόταν με την ανάγκη αναφοράς της σε ένα, ήδη, οργανωμένο και συγκροτημένο πεδίο, ένα «αρχείο»: φυσικό, «υπερβατικό», ιδεολογικό ή τεχνικό. Εντός της παρούσας ανάλυσης, η δημιουργική πράξη θα προσεγγιστεί ως επινόηση και όχι ως ανακάλυψη, μια επινόηση η οποία νοείται ως αναγκαία συσχέτιση με τα «πράγματα» και η οποία αμφισβητεί την «εκ- του μηδενός» συνθήκη παραγωγής. Η αναφορική λογική της αρχιτεκτονικής πράξης δεν έχει σημεία αρχής και τέλους, αφού υφίσταται ως σταθερή ανάγκη. Η παρούσα ερευνητική εργασία επιδιώκει να δείξει αυτή την ανάγκη σε μια σύντομη ιστορική αναδρομή μέσα από ταυτόχρονες μεταβολές μεταξύ του τρόπου σχεδιασμού και σύλληψης και των αρχειακών δομών. Η σχέση μεταξύ των δύο θεωρείται εντός μιας αμοιβαίας ισορροπίας και ως αποτέλεσμα των ευρύτερων πολιτισμικών συγκυριών. Στόχος δεν είναι η εξάντληση αυτών των μεταβολών και η συστηματική ιστορική ανασκόπηση, αλλά μέσα από έναν τρίτο όρο, εκείνον των τεχνολογικών και επιστημονικών εξελίξεων, δίνεται σημασία σε κομβικά σημεία αλλαγών τα οποία επηρέασαν τις αρχειακές δομές και την αρχιτεκτονική μεθοδολογική πρακτική με έναν ταυτόχρονο τρόπο, αναδύοντας μέσω των συσχετισμών τους νέες προβληματικές. Αυτή η πορεία έχει ως σκοπό να καταλήξει στη διαδικτυακή πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου και στον τρόπο που εκείνη δομεί ένα νέο αρχείο αναφοράς άμεσα συσχετιζόμενο και πάλι με την αρχιτεκτονική. Στην ανάγνωση της συσχέτισης αρχιτεκτονικής σύλληψης - αρχείου – τεχνολογίας/επιστήμης κεντρικό άξονα αποτελεί το ζήτημα του «ελέγχου». Τα αρχεία μέσα από τη δημοφιλή και κατεστημένη σχέση τους με τη γνώση αποτελούσαν κατά κύριο λόγο νομιμοποιητικές δομές, ενώ τεχνολογία και επιστήμη αποτελούν εξίσου προσπάθειες για μια ολοένα και περισσότερο τεκμηριωμένη εποπτεία του κόσμου. Ως ανθρώπινες κατασκευές και οι δύο, στοχεύουν στον έλεγχο, την οργάνωση και την ανασυγκρότηση του «πραγματικού», με τρόπο ώστε αυτό να αποτελεί ένα εύκολα διαχειρίσιμο «αντικείμενο». Για την παρούσα υπόθεση εργασίας, η σύγχρονη δόμηση του κόσμου μέσα από την αλματώδη εξέλιξη τεχνολογίας και επιστήμης και ο αναζητούμενος «έλεγχος» κάτω από την κυριαρχία του λόγου, έτσι όπως συστήνεται μέσα από το διαδικτυακό αρχείο, μοιάζει να εμπεριέχει την ίδια του την «ανατροπή». Στη σκιαγράφηση της αναδυόμενης διαδικτυακής αρχειακής συνθήκης επιδιώκεται να φανεί η ανακίνηση μιας «μυθικομαγικής» διάστασης, η οποία θεωρείται πως ενυπάρχει σιωπηρά κάτω από την «ψευδαίσθηση» της εποπτείας και του ελέγχου. Με παράδειγμα μελέτης το διαδικτυακό αρχείο του Pinterest διαβάζεται ο τρόπος «αποπλάνησης» της δημιουργικής σύλληψης και του τεχνοκρατικού πλαισίου αποδοτικότητας, εντός του οποίου εμπίπτει σήμερα κατά κύριο λόγο η πρώτη, αλλά και του οποίου το νέο αναδυόμενο αρχείο αποτελεί κατασκευή. Το Pinterest προσεγγίζεται ως ένας νομιμοποιητικός «υπερ-μύθος» στον οποίο αναφέρεται η αρχιτεκτονική, ένα πεδίο δυϊστικής οντολογίας, το οποίο όντας διαχειρίσιμο ως «αινιγματικός σοφός» αναδομεί τη συναναστροφή του «εσωτερικού» με το «εξωτερικό», θίγοντας ουσιαστικά ζητήματα πάνω στη μεθοδολογία σχεδιασμού και το ρόλο της δημιουργικής ταυτότητας. Η θεώρηση μιας αναπόφευκτης συνύπαρξης μεταξύ της αρχιτεκτονικής και των πλουραλιστικών διαδικτυακών αρχείων στα οποία κυριαρχεί η εικόνα, παράδειγμα των οποίων αποτελεί και το Pinterest, θα διερευνηθεί με στόχο την ανάγνωση νέων ευκαιριών και ενός θετικού χώρου, μιας προοπτικής προς νέες κατευθύνσεις. Η ισχυρή θέση των νέων αρχείων, θεωρείται πως προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας ανάγκης των δημιουργικών διαδικασιών, και πιο συγκεκριμένα της αρχιτεκτονικής, να βρουν ένα νέο πεδίο ασφάλειας, εν μέσω μιας «κρίσης». Η «κρίση» νοείται ως «συρρίκνωση» της κυριαρχίας των κλειστών ιδεολογικών οριζουσών που κατεύθυναν το σχεδιασμό τους τελευταίους δυόμισι περίπου αιώνες, παράλληλα σε μια νέα ιδεολογία ενός υπερ-συνδεσμολογικού φαινοτύπου μιας συλλογικής και οριζόντιας κατασκευής, η οποία μεταβάλλεται ως «ενεργός οργανισμός» αποκρύπτοντας τη λογικά οργανωμένη δομική του υπόσταση.	el
heal.advisorName	Τερζόγλου, Νικόλαος - Ίων	el
heal.advisorName	Terzoglou, Nikolaos Ion	en
heal.committeeMemberName	Λάββα, Ρίβα	el
heal.committeeMemberName	Μωραΐτης, Κωνσταντίνος	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	250
heal.fullTextAvailability	true