Αρχαία κρήνη Περαχώρας Ν. Κορινθίας

Κριεμάδη, Σωτηρία; Kriemadi, Sotiria

dc.contributor.author	Κριεμάδη, Σωτηρία	el
dc.contributor.author	Kriemadi, Sotiria	en
dc.date.accessioned	2018-07-02T09:04:51Z
dc.date.available	2018-07-02T09:04:51Z
dc.date.issued	2018-07-02
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/47166
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.8376
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Συντήρηση και Αποκατάσταση Ιστορικών Κτηρίων και Συνόλων - Προστασία Μνημείων (Κατ. Α')"	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Fountain houses	en
dc.subject	Κρήνες	el
dc.subject	Περαχώρα - Κόρινθος	el
dc.subject	Perachora - Corinth	en
dc.subject	Υδραυλικά έργα	el
dc.subject	Hydraulic structures	en
dc.title	Αρχαία κρήνη Περαχώρας Ν. Κορινθίας	el
dc.title	The fountain house at Perachora	en
heal.type	masterThesis
heal.classification	Architecture--Conservation and restoration	en
heal.classificationURI	http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85006619
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2017-10
heal.abstract	Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία ασχολείται με τη μελέτη της ελληνιστικής κρήνης Περαχώρας Λουτρακίου του Ν. Κορινθίας και προτείνει μέτρα για την προστασία, την αποκατάσταση και την ανάδειξή της. Η χερσόνησος της Περαχώρας είναι μια περιοχή προστατευμένη, όπου κυριαρχεί η φύση και τα μνημεία μένει να αποκαλυφθούν. Στην περιοχή υπάρχουν μνημεία αναξιοποίητα και ο επισκέπτης μετά βίας αντιλαμβάνεται την ύπαρξη των μεμονωμένων μνημείων, τις σχέσεις μεταξύ τους, καθώς και τις αρχαίες διαδρομές που τα συνέδεαν. Τα περισσότερα από τα μνημεία της περιοχής σχετίζονται με υδραυλικά έργα λόγω του γεωλογικού υποβάθρου της χερσονήσου. Οι μεγάλες υπόγειες συγκεντρώσεις ύδατος σε συνδυασμό με τον υπερκείμενο μαλακό και εύκολα κατεργάσιμο πωρόλιθο και το αδιαπέραστο αργιλώδες υπόστρωμα οδήγησε στην ανάπτυξη ενός εκτενούς δικτύου υδραυλικών συστημάτων (σήραγγες, αποταμιευτήρες, κρήνες, φρέατα κ.α.), το οποίο παρείχε στην άνυδρη κατά τα άλλα περιοχή τις απαραίτητες ποσότητες ύδατος. Η αρχαία κρήνη Περαχώρας είναι ένα από αυτά τα αναξιοποίητα μνημεία της περιοχής, το οποίο βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής από τη λίμνη Βουλιαγμένη έως τον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου, σε απόσταση περίπου 500μ ανατολικά-βορειοανατολικά του ιερού. Πρόκειται για ένα εξάστυλο πρόστυλο οικοδόμημα γενικών διαστάσεων 5,63x11,32μ και συνδέεται με δίκτυο 3 υπόγειων δεξαμενών αποθήκευσης νερού και φρεατίων, καθώς και με ένα ευρύτερο υδρευτικό δίκτυο με φρεάτια, κλιμακοστάσιο και αγωγό. Στο πρώτο μέρος της εργασίας έγινε γεωμετρική και φωτογραφική τεκμηρίωση του μνημείου και μελέτη του με στόχο τη γραφική του αναπαράσταση, η οποία οδήγησε σε σημαντικά συμπεράσματα που αφορούν τις αναλογίες του μνημείου, το συνολικό του ύψος και τον τρόπο στέγασής του, τα οποία διαφέρουν κατά πολύ από αυτά της σχετικής δημοσίευσης του μνημείου από τον Tomlinson στο άρθρο με τίτλο "Perachora: the Remains outside the Two Sanctuaries" που δημοσιεύτηκε το 1969 στο Annual of the British School at Athens. Το δεύτερο μέρος της εργασίας αφορά την μελέτη αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου. Η κύρια πρόταση αφορά την αποκατάσταση του μνημείου με στόχο την εξασφάλιση της στατικής του επάρκειας και την ανάδειξή του με διδακτικό χαρακτήρα προκειμένου ο επισκέπτης του χώρου να αντιλαμβάνεται την χρήση και τη δομή του κτιρίου κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Επιπλέον, όσον αφορά το υδρευτικό σύστημα της περιοχής, μέρος του οποίου είναι και η κρήνη, αυτό πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο. Η ενότητα αυτή πρέπει επίσης να γίνει μέρος του αρχαιολογικού χώρου του Ηραίου και γι’ αυτό το λόγο προτείνεται η χάραξη μιας περιηγητικής διαδρομής η οποία διέρχεται από τα υδραυλικά έργα και τον αρχαίο οικισμό και καταλήγει στον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου, σε μια προσπάθεια ανασύστασης της αυθεντικής διαδρομής από τη λίμνη προς το ιερό.	el
heal.abstract	This diploma thesis deals with the study of the Hellenistic Fountain House of Perachora of Loutraki in the prefecture of Corinth and proposes measures for its protection, restoration and promotion. The peninsula of Perachora is a protected area, where nature dominates and the monuments remain to be uncovered. In the area, monuments are untapped and the visitor barely understands the existence of the individual monuments, the relations between them, as well as the ancient routes that connected them. Most of the monuments in the region are related to hydraulic structures due to the geological formation of the peninsula. The large underground water concentrations combined with the soft and easy to handle porous bedrock and the impermeable clay substrate led to the development of an extensive network of hydraulic systems (tunnels, reservoirs, fountains, wells, etc.), that provided to the otherwise anhydrous region the necessary quantities of water. The ancient fountain house of Perachora is one of the untapped monuments in the area. It is located midway from Lake Vouliagmeni to the archaeological site of Heraion, about 500m east-northeast of the sanctuary. The fountain house is an hexastyle prostyle Ionic building of general dimensions 5,63x11,32m and it is connected to a network of 3 underground water storage tanks and shafts, as well as to a broader water supply network with wells, staircase and runnel. The first part of the thesis included a geometric and photographic documentation of the monument and its study, aiming at its graphic representation, that led to important conclusions concerning the proportions of the monument, its total height and the form of the roof. Τhe thesis’s conclusions differ greatly from those of Tomlinson's publication in the article entitled "Perachora: The Remains outside the Two Sanctuaries" published in 1969 at the Annual of the British School at Athens. The second part of the thesis concerns the study of the restoration and promotion of the monument. The main proposal concerns the restoration of the monument aiming at securing its static adequacy and its promotion with a didactic intention so that the visitor will be able to understand the use and structure of the building during the Hellenistic period. Moreover, the water supply system of the area, part of which is the fountain house, must be perceived as a single and inseparable unity. This unity should also become part of the archaeological site of Heraion and therefore, the design of a path which will pass through the hydraulic works and the ancient settlement and will end in the archaeological site of Heraion is suggested, in an effort to reconstitute the original path from the lake to the sanctuary.	en
heal.advisorName	Κορρές, Μανώλης	el
heal.committeeMemberName	Κίζης, Γιάννης	el
heal.committeeMemberName	Εφεσίου, Ειρήνη	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	199
heal.fullTextAvailability	true