Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός ως Ετεροτοπία στον Αστικό Ιστό: Μελέτη Περίπτωσης Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης

Kampouridou, Vasiliki; Καμπουρίδου, Βασιλική

dc.contributor.author	Kampouridou, Vasiliki	en
dc.contributor.author	Καμπουρίδου, Βασιλική	el
dc.date.accessioned	2018-07-16T06:38:43Z
dc.date.available	2018-07-16T06:38:43Z
dc.date.issued	2018-07-16
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/47302
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.8382
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Πολεοδομία - Χωροταξία (Κατ. Β')"	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Θεσσαλονίκη	el
dc.subject	Ετεροτοπία	el
dc.subject	Thessaloniki	en
dc.subject	Heterotopia	el
dc.subject	Σιδηροδρομικοί σταθμοί	el
dc.subject	Railway stations	en
dc.title	Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός ως Ετεροτοπία στον Αστικό Ιστό: Μελέτη Περίπτωσης Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης	el
dc.title	Railway Station as urban heterotopia: the railway station of Thessaloniki	en
heal.type	masterThesis	el
heal.classification	Πολεοδομικός σχεδιασμός	el
heal.language	el	el
heal.access	free	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2018-07-05
heal.abstract	Το παρακάτω κείμενο διηγείται μία ιστορία για τα κατώφλια εισόδου και εξόδου στην πόλη. Η περιπατητική πορεία του ξεκινά από τις αρχές του 20ου αιώνα και φτάνει μέχρι σήμερα, περισσότερο από 100 χρόνια μετά, με σκηνικά τον Παλιό και τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο παραμένει μια ιστορία για τους σταθμούς (υπεραστικής) μετακίνησης των πόλεων, όλων των χρονικών στιγμών και περιγράφει την ετεροτοπική, εξωπραγματική, διαδικασία που συντελείται στα σημεία εισόδου/εξόδου της πόλης. Το παρόν κείμενο καθορίζεται από την εξ αρχής θέαση του σιδηροδρομικού σταθμού ως έναν χώρο-κατώφλι. Ο σιδηροδρομικός σταθμός βιώνεται ως η πρώτη και η τελευταία επαφή του υποκείμενου της μετακίνησης με τον αστικό ιστό. Αν ο χώρος δεν είναι ένα κενό δοχείο αλλά το πεδίο διαδράσεων των κατοίκων του, ένας σταθμός που κατοικείται τόσο έντονα από τα υποκείμενά του για λίγα λεπτά της ώρας, είναι ταυτόχρονα ένας ά-τόπος και ένας υπέρ-τόπος, γεμάτος με βαθιές καταγραφές νοηματοδοτήσεων προερχόμενων από τους δεκάδες τόπους προέλευσης και προορισμού που συνδέει. Ο χρόνος είναι σημαντικός παράγοντας ανάλυσης του χώρου σταθμού. Η συνθήκη του συνεχώς νεοσύστατου υπαγορεύει χαρακτηριστικά, ειδικά και συγκεκριμένα, επιτακτικά και επείγοντα, μιας και τίποτα δεν διαρκεί στους σταθμούς μετακίνησης. Η μόνιμη υλική φύση αλλά και η ιστορικότητα του χώρου, έρχονται σε βαθειά αντίθεση με την νοηματοδότηση που φέρει ένας σταθμός που στέκεται σαν ένα (σχεδόν) σταθερό σημείο στον χώρο και τον χρόνο, καθορίζεται όμως από μόνιμη προσωρινότητα. Η μηχανοποίηση του χρόνου, το πεπερασμένο της φύσης του στην καθημερινότητα και η ιστορική χρονικότητα συνθέτουν την ετεροχρονία του σταθμού. Μέσα στους υλικούς του τοίχους, ο σταθμός εμπεριέχει μια μεταβατική στιγμή, ένα σημείο περάσματος (point of passage) (Hetherington 1997). "die Schwelle ist der Platz der Erwartung" Johann Wolfgang von Goethe, (1796) 'Wilhelm Meisters Lehrjahre' "το κατώφλι είναι ο τόπος της προσδοκίας"	el
heal.abstract	This is a story about the entering & exiting thresholds of the city. Its route begins at the beginnings of the 20th century and leads to today, more than 100 years later, using as sceneries the Old and the New Railway Station of Thessaloniki. However, it is a story about all urban railway stations of every time and describes the heterotopic, surreal, procedure that takes place at the entering/exiting points of the city. From the beginning, the thesis is defined by the viewpoint the threshold. The railway station is experienced as the first and the last contact of a person with the urban space. If space is not an empty vessel but a field of interactions, a railway station, that is lived so intensely but for just a few minutes, is at the same time, an ou-topia (no place) and a hyper-topia (every place), filled with the deep inscriptions of meaning derived by the dozens of places of origin and destination that it connects. Time is an important factor in this analysis. The reality of the constantly new imposes special and particular, urgent and imperative characteristics since nothing lasts at a transport station. The permanent physical nature and the historicity of the space, are juxtaposed with its permanent temporality. The mechanization of time, its finite quality through the everyday life and its historic quality, compose the heterochrony of the railway station. Inside its material walls, the station encloses a transitional moment, a point of passage (Hetherington 1997). "die Schwelle ist der Platz der Erwartung" Johann Wolfgang von Goethe, (1796) 'Wilhelm Meisters Lehrjahre' "the threshold is the place of expectation"	en
heal.advisorName	Βαϊου, Ντίνα	el
heal.advisorName	Σαρηγιάννης, Γιώργος	el
heal.committeeMemberName	Βαϊου, Ντίνα	el
heal.committeeMemberName	Σαρηγιάννης, Γιώργος	el
heal.committeeMemberName	Λυκογιάννη, Ρούλη	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua	el
heal.numberOfPages	71	el
heal.fullTextAvailability	true