Πρωτόκολλα: προβλεπόμενο και απρόβλεπτο στο δημόσιο χώρο

Πορτοκάλης, Βαλέριαν Α.; Στούμπου, Ξένια

dc.contributor.author	Πορτοκάλης, Βαλέριαν Α.	el
dc.contributor.author	Στούμπου, Ξένια	el
dc.date.accessioned	2018-11-09T13:35:10Z
dc.date.available	2018-11-09T13:35:10Z
dc.date.issued	2018-11-09
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/47984
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.2498
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Δημόσιοι χώροι	el
dc.subject	Συμπεριφορά	el
dc.subject	Έλεγχος	el
dc.subject	Αφαίρεση	el
dc.subject	Διαχείριση διαδικασιών	el
dc.subject	Βελτιστοποίηση	el
dc.subject	Εξορθολογισμός	el
dc.subject	Λειτουργισμός	el
dc.subject	Υποδομές	el
dc.subject	Ενδιάμεσοι χώροι	el
dc.subject	Public spaces	en
dc.subject	Behaviour	en
dc.subject	Control	en
dc.subject	Abstraction	en
dc.subject	Process management	en
dc.subject	Optimization	en
dc.subject	Rationalization	en
dc.subject	Functionalism	en
dc.subject	Infrastructures	en
dc.subject	Intermediate spaces	en
dc.title	Πρωτόκολλα: προβλεπόμενο και απρόβλεπτο στο δημόσιο χώρο	el
dc.title	Protocols: foreseen and unforeseen in public space	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Public spaces (URL: http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh89001287)	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2018-09-26
heal.abstract	Ο δημόσιος χώρος της πόλης είναι πλέον αποφορτισμένος, όντας καταμερισμένος σε μονολειτουργικούς, εξειδικευμένους και ελεγχόμενους θύλακες, ακολουθώντας σύγχρονες πρακτικές με εμμονές ασφάλειας και αποδοτικότητας. Εάν ο δημόσιος χώρος χαρακτηρίζεται από τις αρχές της αντιπαράθεσης ετεροτήτων, της απρόβλεπτης δράσης και της ισότητας πρόσβασης, τότε η αντιμετώπισή του ως άθροισμα διαδικασιών σε εξειδικευμένους χώρους αναιρεί τον χαρακτήρα του. Όταν η διαχείριση και βελτιστοποίηση διαδικασιών (process management) μεταγράφεται στον δημόσιο χώρο, προϋποθέτει την διαχείριση των ανθρώπινων ροών μέσω «πρωτοκόλλων χρήσης». Τα πρωτόκολλα αποτελούνται από ένα άυλο κανονιστικό πλαίσιο βασισμένο στην πρακτική των κοινωνικών κανόνων, με ένα δομημένο χωρικό ανάλογο που ενεργοποιεί την προδιαγγραμμένη συμπεριφορά. Θεωρώντας την πρωτοκολλοποίηση ως έναν βασικό μηχανισμό απονοηματοδότησης του χώρου, η εργασία εξετάζει τα χαρακτηριστικά των πρωτοκόλλων, αναζητώντας τις καταβολές τους στην διαδικασία της αφαίρεσης. Εντοπίζει επίσης τους μηχανισμούς εφαρμογής τους στην πόλη, καθώς και το κοινωνικό και χωρικό τους αποτύπωμα. Η κανονικοποίηση των χώρων μέσω των πρωτοκόλλων, τους απελευθερώνει από τριβές, διευκολύνοντας τους χρήστες, καθιστώντας αυτή τη δομή οργάνωσης αποδεκτή. Ωστόσο, η απουσία τριβής αναιρεί την πολιτική διάσταση του δημοσίου χώρου, ο οποίος αποδυναμώνεται. Αντίθετα, μέσω προγραμματικής υπερκάλυψης και απομείωσης των χωρικών αναλόγων, δημιουργούνται ενδιάμεσοι χώροι χαμηλής κανονιστικής πυκνότητας, επιτρέποντας στον απρόβλεπτο χαρακτήρα του δημόσιου χώρου να αναπτυχθεί.	el
heal.abstract	Public space is nowadays rendered meaningless, being divided into mono-functional, specialized and controlled enclaves, following contemporary practices with security and efficiency obsessions. If public space is characterised by the principles of heterogeneity, unpredictable action and equal access, then dealing with it as a sum of procedures in segregated spaces, negates its character. As process management and optimization are transcribed into the public realm, the management of human flows becomes necessary. Protocols consist of both an intangible regulatory framework based on the practice of social norms, and a materialized spatial analogue which activates the prescribed behaviour. Considering protocolization as a basic mechanism of space neutralization, this paper attempts to establish the basic features of protocols, seeking their origins into the process of abstraction. It also identifies the mechanisms of their implementation, as well as their social and spatial footprint. The normalization of spaces through the use of protocols, frees them from friction, thus facilitating users, making this framework indisputable. However, the absence of friction alienates any political dimension. By contrast, programmatic overlapping and containment of spatial analogues within their functional limits, create intergrounds of low regulatory density, allowing the unpredictability of public space to develop.	en
heal.tableOfContents	Εισαγωγή — 1. Αφετηρίες \| 1.1 μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού \| 1.2 μεταξύ πραγματικού και αφαιρετικού \| 1.3 μεταξύ ατόμου και χρήστη — 2. Προβλεπόμενο \| 2.1 εξορθολογισμός και λειτουργία \| 2.2 από το form follows function στο form follows process \| 2.3 τυποποίηση και καθολικότητα \| 2.4 εξειδίκευση, εσωστρέφεια, ιδιωτικοποίηση \| 2.5 υλοποιημένα χωρικά abstracta — 3. Πρωτόκολλα \| 3.1 πλαίσιο \| 3.2 δομή \| 3.3 χώροι \| 3.4 μηχανισμοί \| 3.5 αποτύπωμα \| 3.6 πρόγνωση \| 3.7 αγοραφοβία — 4. Απρόβλεπτο	el
heal.tableOfContents	Introduction — 1. Beginnings \| 1.1 Between Public and Private \| 1.2 Between Real and Abstract \| 1.3 Between Individual and User — 2. Foreseen \| 2.1 Rationalization and Function \| 2.2 From Form Follows Function to Form Follows Process \| 2.3 Standardization and Universality \| 2.4 Specialization, Introversion, Privatization \| 2.5 Materialized Spatial Abstracta — 3. Protocols \| 3.1 Framework \| 3.2 Structure \| 3.3 Spaces \| 3.4 Mechanisms \| 3.5 Footprint \| 3.6 Prognosis \| 3.7 Agoraphobia — 4. Unforeseen	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true