Οι συνθήκες ανάδυσης του κοινού πλαισίου σε αυτοσχεδιαστικές πρακτικές

Ζουμπουλάκη, Τατιάνα; Zoumpoulaki, Tatiana

dc.contributor.author	Ζουμπουλάκη, Τατιάνα
dc.contributor.author	Zoumpoulaki, Tatiana
dc.date.accessioned	2019-10-17T14:08:55Z
dc.date.available	2019-10-17T14:08:55Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/49310
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17008
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Αυτοσχεδιασμός	el
dc.subject	Improvisation	en
dc.subject	Αναδυόμενες ιδιότητες	el
dc.subject	Κοινό πλαίσιο	el
dc.subject	Μουσική	el
dc.subject	Assemblage	en
dc.subject	Bricolage	en
dc.subject	Emergent qualities	en
dc.subject	Common framework	en
dc.subject	Music	en
dc.title	Οι συνθήκες ανάδυσης του κοινού πλαισίου σε αυτοσχεδιαστικές πρακτικές	el
dc.title	Emergent Qualities in common frameworks of improvisational practices	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture -- Composition, proportion, etc	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-06-28
heal.abstract	Αντικείμενο της παρούσας διάλεξης αποτελεί η μελέτη των χαρακτηριστικών του κοινού πλαισίου σε αυτοσχεδιαστικές πρακτικές και την ανάδειξη των αναδυόμενων ποιοτήτων που προκύπτουν σε ένα σύστημα που περιλαμβάνει συλλογική δράση σε ένα ανοιχτό πλαίσιο. Το Μέρος Α και Β αφορά την ανάλυση του ευρύτερου εννοιολογικού πλαισίου που συνοδεύει τον αυτοσχεδιασμό, μελετώντας συγκεκριμένες εφαρμογές στη μουσική, στις παραστατικές τέχνες και σε φιλοσοφικές, κοινωνιολογικές και ανθρωπολογικές προσεγγίσεις του φαινομένου. Στη συνέχεια, εξάγωνται και αναλύονται τρεις βασικοί άξονες ανάλυσης του αυτοσχεδιασμού: 1. Ως προς το υποκείμενο και την κοινωνία στην οποία εκφράζεται 2. Ως προς το κοινό πλαίσιο στο οποίο εξελίσσεται κάποια αυτοσχεδιαστική δραστηριότητα 3. Ως προς την συχνότητα και την διάρκεια της αυτοσχεδιαστικής έκφρασης στην εξέλιξη του χρόνου. Στο Μέρος Γ, εντοπίζεται ένα πλούσιο φάσμα από αρχιτεκτονικές εφαρμογές που περιλαμβάνουν πολύπλοκα, πολυδυναμικά συστήματα σχεδιασμού και κατασκευής, επιτρέποντας τον αυτοσχεδιασμό του σχεδιαστή - ή του τελικού αποδέκτη- σε ένα κοινό πλαίσιο βάση κάποιων παραμέτρων. Τέλος, το Μέρος Δ περιλαμβάνει τα συμπεράσματα της παρούσας ερευνητικής εργασίας, αναδεικνύοντας μια μέθοδο ανάλυσης πολύπλοκων συστημάτων σχεδίασης, ως προς την ευελιξία παραλλαγής της δομής τους. Η έρευνα αφορά μια συστηματοποιημένη αρχιτεκτονική σκέψη, που περιλαμβάνει αυτοσχεδιαστικές πρακτικές, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο.	el
heal.abstract	The purpose of this lecture was to study the characteristics among common frameworks in improvised practices, so as to highlight the emerging qualities that arise in a system that includes collective action in an open context. Part A and B deal with the analysis of the broader conceptual framework that accompanies improvisation, studying specific applications in music, performing arts, and philosophical, sociological and anthropological approaches to the phenomenon. Subsequently, three basic axes of improvisation analysis are explored and analyzed: 1. As to the subject and the society in which it is expressed 2. The common framework in which an improvisational activity can be developed 3. As to the frequency and duration of improvised expression in the evolution of time. Part C includes examples in architecture that include complex, polyvalent design and construction systems, that allow the designer -or final recipient- in a common framework to improvise on the basis of some parameters. Finally, Part D contains the conclusions of this research, highlighting a method of analyzing complex design systems, in terms of their structures’ variation. This research concerns a systematic architectural way of thinking, that includes improvisational practices, on a personal or a collective level.	en
heal.tableOfContents	Εισαγωγή Αντικείμενο σ. 5 Ερωτήματα σ. 6 Πρόλογος σ. 7 Μέρος Α: Το φαινόμενο του αυτοσχεδιασμού: Α1. Ο αυτοσχεδιασμός στη Μουσική σ. 14 Α2. Assemblage και συγγενείς πρακτικές αυτοσχεδιαστικής σύνθεσης σ. 35 Α3. Συμπεράσματα σ. 57 Μέρος Β: Πλαίσιο Β1. Εννοιολογικά πλαίσια που ενσωματώνουν τον αυτοσχεδιασμό σ. 62 Β2. Βασικοί άξονες ανάλυσης του αυτοσχεδιαστικού φαινομένου σ. 78 Μέρος Γ: Αυτοσχεδιαστικές πρακτικές στην Αρχιτεκτονική Γ1. Το παράδειγμα του παραδοσιακού οικισμού σ. 96 Γ2. Οργανικότητα και ανοιχτά συστήματα της avant-garde αρχιτεκτονικής σ. 105 Γ3. Το κοινό υπόβαθρο σε ανοιχτά συστήματα σχεδιασμού. σ. 113 Μέρος Δ: Συμπεράσματα, Μέθοδος οργάνωσης Δ1. Συμπεράσματα σ. 154 Δ2. Μεθοδολογία οργάνωσης αυτοσχεδιαστικών πρακτικών σ. 159 Δ3. Coda σ. 175	el
heal.tableOfContents	Introduction Object p. 5 Questions p. 6 Foreword p. 7 Part A: The phenomenon of improvisation: A'1. Improvisation in Music p. 14 A'2. Assemblage and related practices of improvisation synthesis p. 35 A3. Conclusions p. 57 Part B: Framework B1. Conceptual frameworks incorporating improvisation p. 62 B 2. Basic axes of analysis of the improvisation phenomenon p. 78 Part C: Improvisation Practices in Architecture C1. The example of the traditional settlement p. 96 C2. Organismic and open systems of avant-garde architecture p. 105 C3. The common framework in open design systems. p. 113 Part D: Conclusions, Method of organisation D1. Conclusions p. 154 D2. Methodology for organising improvised practices p. 159 D3. Coda p. 175	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true