Καταστροφή - πτώση - κενό: κινητήριος δύναμη της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής

Ράλλη, Ελισιάν-Ελένη-Μαρία; Σαμιώτη, Νεφέλη; Ralli, Heliciane; Samioti, Nefeli

dc.contributor.author	Ράλλη, Ελισιάν-Ελένη-Μαρία
dc.contributor.author	Σαμιώτη, Νεφέλη
dc.contributor.author	Ralli, Heliciane
dc.contributor.author	Samioti, Nefeli
dc.date.accessioned	2019-11-18T08:08:53Z
dc.date.available	2019-11-18T08:08:53Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/49420
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17118
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/gr/	*
dc.subject	Ιαπωνική αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Ιαπωνικότητα	el
dc.subject	Καταστροφή	el
dc.subject	Κενό	el
dc.subject	Catastrophe	en
dc.subject	Japan-ness	el
dc.subject	Japanese architecture	el
dc.subject	Void	el
dc.title	Καταστροφή - πτώση - κενό: κινητήριος δύναμη της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής	el
dc.title	Catastrophe - collapse - void: a driving force in Japanese architecture	el
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Θεωρία Αρχιτεκτονικής	el
heal.classification	Architecture, Japanese	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-07-03
heal.abstract	Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η ανάγνωση της έννοιας της Ιαπωνικότητας υπό το πρίσμα της καταστροφής. Το νόημα της καταστροφής για εμάς έγκειται σε κάθε αναπόφευκτη απώλεια που απορρέει από τον κύκλο ζωής-θανάτου (υλική και άυλη, προσωπική και συλλογική) και οδηγεί στην πτώση παγιωμένων αντιλήψεων της αρχιτεκτονικής σκέψης. Ειδικότερα αναφερόμαστε σε φυσικές καταστροφές, προσωπικές τραγωδίες, καθώς και σε οικονομικές υφέσεις. Το αποτύπωμα των καταστροφών αφήνει πίσω του κενό, στον χώρο και στο νου. Στο κενό αυτό μετεωρίζονται θραύσματα εμπειριών, που αναφέρονται στην ταυτότητα ενός τόπου ή μιας σχέσης που έχει χαθεί, και λειτουργούν ως φορέας συλλογικής μνήμης. Μέσω της δυναμικής αυτής διάστασης του κενού, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για ανάκαμψη και διαφυγή προς το μέλλον. Επομένως, η καταστροφή, η πτώση και το κενό συγκροτούν, στην αναζήτησή μας, τον μηχανισμό ανάγνωσης της ιαπωνικής ιδιαιτερότητας (Ιαπωνικότητας). Η μεθοδολογία προσέγγισης συγκροτείται μέσω της ανάλυσης λόγου και πρακτικής, πέντε διακεκριμένων σύγχρονων Ιαπώνων αρχιτεκτόνων (Arata Isozaki, Toyo Ito, Kengo Kuma, Shigeru Ban και Junya Ishigami). Διερευνώνται έργα που σχετίζονται με καταστροφές και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρήσεων και ποιοτήτων. Επιλέγουμε να ερμηνεύσουμε τα παραπάνω έργα, μέσα από τον μηχανισμό που αναφέρθηκε, γεγονός που προσφέρει μια νέα οπτική στο ζήτημα της Ιαπωνικότητας.	el
heal.abstract	This paper explores the concept of Japan-ness in architecture in the light of the critical influence of catastrophe as a pivotal force. In this context, catastrophe refers to every inevitable loss (material or immaterial, personal or collective) that arises as a result of the lifecycle predictably alternating between life and death. We argue that the catastrophes in question lead to the collapse of crystallized ideas that have long dominated the contemporary architectural discourse. We specifically discuss the effects of natural disasters and personal tragedies, as well as the impact of a devastating economic crisis. The imprint of a catastrophe that is left in its wake, leaves behind a void that is both spatial and figurative. In this void, fractures of experiences remain scattered as a reminder of an identity or a relationship that is lost. The dynamic expression of this nothingness, that functions as a bearer of collective memory, creates the conditions for recovery and a positive forward perspective. The concepts of catastrophe, collapse and void hence constitute an analytical mechanism for the interpretation of Japan-ness. Our approach is implemented through analyzing built as well as written works of five prominent contemporary Japanese architects, namely Arata Isozaki, Toyo Ito, Kengo Kuma, Shigeru Ban and Junya Ishigami. The chosen works are related to catastrophes in distinctly different ways, and cover a wide spectrum of functional and qualitative content. They are construed through the aforementioned mechanism, proposing a new perspective on the subject of Japan-ness.	en
heal.tableOfContents	Περίληψη [6] 00 Εισαγωγή [8] 01 Το ερείπιο του μέλλοντος στη σκέψη του Arata Isozaki [13] 02 Η Iαπωνικότητα ως «ενδεχόμενο» στην αρχιτεκτονική του Toyo Ito [36] 03 Η «ηττημένη» αρχιτεκτονική του Kengo Kuma: Προς μια διαλεκτική του φαινομένου [65] 04 Μετεωρισμός στη «σιωπή» και στα θραύσματα: Βιωματική εμπειρία του κενού στην αρχιτεκτονική πρόθεση του Shigeru Ban [85] 05 Η καταστροφή ως μηχανισμός παραγωγής χώρου: Η ανάδειξη ενός μικροκόσμου στην αρχιτεκτονική του Junya Ishigami [96] 06 Επίλογος [107] Παράρτημα [113] Βιβλιογραφία	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	true