Ο χαρακτήρας αποκρυβής στην αρχιτεκτονική Μεσαριάς Ικαρίας από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα.

Δελή, Λουκία; Πουλόπουλος, Φώτιος; Deli, Loukia Paraskevi; Poulopoulos, Fotios

dc.contributor.author	Δελή, Λουκία
dc.contributor.author	Πουλόπουλος, Φώτιος
dc.contributor.author	Deli, Loukia Paraskevi
dc.contributor.author	Poulopoulos, Fotios
dc.date.accessioned	2019-11-25T13:24:16Z
dc.date.available	2019-11-25T13:24:16Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/49474
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17172
dc.rights	Default License
dc.subject	Ικαριακή αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Ικαριακή κατοίκηση	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική της “αποκρυβής”	el
dc.subject	Πειρατεία στο Αιγαίο	el
dc.subject	Χυτά	el
dc.subject	Μεσαριά Ικαρίας	el
dc.subject	Κάστρο Κοσκινά	el
dc.subject	Δολίχη	el
dc.subject	Messariá Icaria	en
dc.subject	Aegean pirates	en
dc.subject	Architecture of concealment	en
dc.subject	Icarian settlements	en
dc.subject	Icarian residence	en
dc.subject	Icarian dwelling	en
dc.subject	Icarian architecture	en
dc.title	Ο χαρακτήρας αποκρυβής στην αρχιτεκτονική Μεσαριάς Ικαρίας από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα.	el
dc.title	The character of concealment (apokryví) in the architecture of Messariá in Icaria, from the 16th to the 19th century	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Architecture -- Greece -- Ikaria Island	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-10-17
heal.abstract	Το 1481 το νησί της Ικαρίας εγκαταλήφθηκε από τη Γενουατική αρχή και θεωρείτο έρημo. Οι λίγοι κάτοικοι, απειλούμενοι από πειρατικές επιδρομές, εγκατέλειψαν τα παράλια και διαμόρφωσαν έναν τρόπο κατοίκησης διαφορετικό από τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου. Με πυρήνα την περιοχή της Μεσαριάς, στο κέντρο του ν η σ ι ο ύ , α ν ά μ ε σ α σ τ η ν ε γ κ α τ α λ ε λ ε ι μ έ ν η α π ό τ ο υ ς Γενουάτες πόλη και το κάστρο της, η συγκεκριμένη έρευνα επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ των οικισμών, την περαιτέρω ανάπτυξή τους, τη μορφή και την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής τους. Η ιστορία του νησιού και οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, απεικονίζουν έναν τρόπο παραγωγής και διαβίωσης που οδήγησε σε ιδιαίτερη μορφή κατοίκησης, βασισμένη στην ανάγκη προστασίας των οικισμών δια της αρχής της “αποκρυβής”. Κριτήρια εγκατάστασης των οικιστών, από την έως τώρα γνώση, θεωρούνταν η σποραδικότητα των κ τ η ρ ί ω ν κ α ι η ε π ι λ ο γ ή α φ α ν ώ ν α π ό τ η θ ά λ α σ σ α καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Η ανάλυση, ωστόσο, της γεωμορφολογίας της Μεσαριάς, της χωροθέτησης των ο ι κ ι σ μ ώ ν κ α ι τ ο υ η λ ι α σ μ ο ύ τ η ς π ε ρ ι ο χ ή ς κ α τ ά τ η διάρκεια του χρόνου, σε συνδυασμό με την έρευνα πεδίου, έδειξαν πως οι πρώτες εγκαταστάσεις πραγ- ματοποιήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, σε σημεία -και εμφανή από τη θάλασσα- που έλεγχαν τους άξονες προς την ενδοχώρα και το κάστρο, παρέχοντας ταυτόχρονα δυνατότητα οπτικής επικοινωνίας στους κατοίκους. Η μ ε λ έ τ η τ ω ν κ τ η ρ ί ω ν κ α τ α δ ε ι κ ν ύ ε ι τ ο ν “ο ρ γ α ν ι κ ό ” χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής που προσαρμόστηκε στην ιδιάζουσα μορφή του Ικαρικού αναγλύφου, ανε-πηρέαστη για χρόνια από ξένες μορφές, με κατοίκους που παρά την διασπορά των οίκων τους, είχαν διαμορφώσει στενούς κοινωνικούς δεσμούς και προημένες τοπικές διοικητικές δομές.	el
heal.abstract	In 1481 the island of Icaria, abandoned by the Genoeses, was considered to be uninhabited. The few islanders, facing the danger of pirate raids, left the coastal areas and adjusted a way of living different compared to the rest of the Aegean. Focusing on the area of Messariá, located in the middle of the island, between the abandoned by the Genoeses city and its fort, this research concentrates on the connection between the settlements, their further development, the form and the evolution of their architecture. The history of the island and its socio-political conditions, depicts the model of life that led to this p a r t i c u l a r w a y o f d w e l l i n g b a s e d o n “apokryví” (concealment). There was the notion, based on the icarian history, that the only criteria of the inhabitants’ installation were the sporadic building and the selection of arable land, invisible from the sea. However, the analysis of the Messariá geomorphology, the settlements position, the area sunlight over the year, in conjunction with field research, has shown that the first installations were carried out almost simultaneously, at points - even visible from the sea - facilitating the inspection of the roads to the inland and to the fort, as well as allowing visual communication among inhabitants. The study on buildings of the period demonstrates an architecture organically adapted to the shape of the icarian terrain, unaffected by foreign forms over the years, with inhabitants forming close social bonds, despite their homes dispersion and local advanced administrative structures.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false