Αισθητική θεώρηση του τοπίου: το παράδειγμα της Μάνης

Παπαχρήστου, Αθηνά; Papachristou, Athina

dc.contributor.author	Παπαχρήστου, Αθηνά
dc.contributor.author	Papachristou, Athina
dc.date.accessioned	2019-11-26T11:02:02Z
dc.date.available	2019-11-26T11:02:02Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/49496
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17194
dc.rights	Default License
dc.subject	Τοπία	el
dc.subject	Μάνη	el
dc.subject	Τόποι	el
dc.subject	Landscapes	en
dc.subject	Locus	en
dc.subject	Mani	en
dc.title	Αισθητική θεώρηση του τοπίου: το παράδειγμα της Μάνης	el
dc.title	Theorising landscape aesthetics: the Mani paradigm	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Τοπίο	el
heal.classification	Landscape -- Greece -- Mani	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-06-28
heal.abstract	Το αντίκρισμα μιας ιδέας για το τοπίο, το ‘ελληνικό τοπίο’, το ‘τοπίο του βράχου’ μέσα από τα επάλληλα κάδρα των αναμνήσεων. Κομμάτιας γης που άλλοτε ξεπηδούν και άλλοτε βυθίζονται στη θάλασσα. Χρώματα που μπλέκονται μεταξύ τους και ένα άπειρο φως που δίνει απόχρωση και μορφή στους σχηματισμούς του εδάφους. Η απόπειρα διατύπωσης μιας θεωρησης για το τοπίο μέσα από ένα παράδειγμα. Το παράδειγμα της Μάνης. Διάσπαρτες σκέψεις και μνήμες που έρχονται σε επαφή με την παροδικότητα του ταξιδιωτικού φόντου. Της μορφής που παίρνει ο χώρος μέσα από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου. Η απόπειρα προσέγγισης μιας αίσθησης μέσω του λόγου αλλά και μέσω μιας φωτογραφικης και ζωγραφικής απεικόνισης. Το ήδη γνωστο, το προϋπάρχον που συναντάται ξανά και η δυναμική του χρόνου που πλάθει και επαναπροσδιορίζει την εικόνα για το τοπίο καταλήγοντας πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα. Σε μια απροσδιόριστη αίσθηση ∙ μια ιδιότυπη οικειότητα. Το τοπίο ‘ως γενεσιουργός πλακούντας’. Και τέλος ως επίμετρο, η δράση της αρχιτεκτονικής μέσα στο τοπιο.	el
heal.abstract	The reflection of an idea of the landscape, the 'greek landscape', the 'landscape of the rock' through the successive frames of the memories. Pieces of land that sometimes spring and sometimes sink into the sea. Colors that intertwine with each other and an infinite light that gives color and form to soil formations. The attempt to formulate a visa for the landscape through a paradigm . The paradigm of Mani. Scattered thoughts and memories that come in contact with the urgency of the travel background. To be more specific, the shape that takes the space through the window of a car. The attempt to approach a sensation through speech but also through a photographic and painting depiction. The already known, the pre-existing one that is once again encountered and the momentum of time that creates and redefines the image for the landscape, again culminating in the same result. In an indeterminate feeling; in a peculiar intimacy. The landscape 'as a generating placenta '. Finally, as an oversight, the action of architecture within the landscape.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false