Ο ρόλος του Δημόσιου χρέους. στρατηγικές διαχείρισης του και κρίση χρέους στην Ευρώζώνη

Χόντος, Νικόλαος; Hondos, Nikolaos

dc.contributor.author	Χόντος, Νικόλαος	el
dc.contributor.author	Hondos, Nikolaos	en
dc.date.accessioned	2020-01-16T09:41:43Z
dc.date.available	2020-01-16T09:41:43Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/49650
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17348
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Μαθηματική Προτυποποίηση σε Σύγχρονες Τεχνολογίες και στα Χρηματοοικονομικά”	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Δημόσιο χρέος	el
dc.subject	σύγκλιση μεταξύ των οικονομιών της ευρωζώνης	el
dc.subject	ΑΕΠ	el
dc.subject	Public debt	en
dc.subject	Stability of public finances	el
dc.title	Ο ρόλος του Δημόσιου χρέους. στρατηγικές διαχείρισης του και κρίση χρέους στην Ευρώζώνη	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Οικονομετρία	el
heal.classification	Οικονομικά	el
heal.classification	Οικονομικά μαθηματικά	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-06-25
heal.abstract	Η παρούσα διπλωματική εργασία, ασχολείται με το δημόσιο χρέος, το οποίο αποτελεί το σύνολο των οφειλών σε χρηματικές μονάδες του δημοσίου τομέα. Στόχος είναι η διερεύνηση του κατά πόσο υπάρχει σύγκλιση μεταξύ των οικονομιών της Ευρωζώνης, στο κριτήριο σύγκλισης που εξετάζεται και δεν είναι άλλο από τη σταθερότητα των δημόσιων οικονομικών και συγκεκριμένα από το ότι το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να υπερβαίνει ή διαφορετικά οφείλει να διατηρείται στο 60% του ΑΕΠ, σύμφωνα με το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξής (ΣΣΑ) που υπογράφηκε το 1997. Το συγκεκριμένο κριτήριο, αποτελεί και ένα από τα κριτήρια σύγκλισης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Για το σκοπό αυτό, συλλέχθηκαν μακροοικονομικά δεδομένα, από τη βάση δεδομένων της AMECO και με χρήση του αυτοπαλίνδρομου υποδείγματος κατανεμημένων όρων χρονικής υστέρησης (ARDL model) (έχοντας προβεί στους απαραίτητους οικονομετρικούς ελέγχους), πραγματοποιήθηκε πρόβλεψη για το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ για τις δεκαεννιά χώρες της Ευρωζώνης. Αναλυτικά, αφού, συλλέχθηκαν τα εξής ετήσια μακροοικονομικά δεδομένα, από τη βάση δεδομένων της AMECO : 1) Ακαθάριστο ενοποιημένο χρέος της γενικής κυβέρνησης 2) Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) σε τρέχουσες τιμές 3) Συνολική δαπάνη της γενικής κυβέρνησης 4) Συνολική δαπάνη της γενικής κυβέρνησης εξαιρούμενων των τόκων (πρωτογενής δαπάνη) 5) Ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα μετασχηματίστηκαν παίρνοντας τις εξής μεταβλητές: 1) Ακαθάριστο Ενοποιημένο Χρέος της γενικής κυβέρνησης προς Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) σε τρέχουσες τιμές 2) Μέσο επιτόκιο, 3) Ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ, 4) Ακαθάριστο Λειτουργικό Πλεόνασμα ως ποσοστό του ΑΕΠ Σε αυτό το σημείο, μελετήθηκε διαχρονικά η εξέλιξη των δεδομένων και παρατηρήθηκε ότι στα έτη ανάλυσης που εξετάστηκαν, οι χώρες Αυστρία, Βέλγιο, Γερμανία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα & Πορτογαλία καταγράφουν μέσα ποσοστά χρέους ως προς ΑΕΠ, άνω του 60%. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα καταγράφει μέσο ποσοστό χρέους ως προς ΑΕΠ για το διάστημα 1995-2019, 131,4%, ενώ ακολουθούν, η Ιταλία με 114,8% και το Βέλγιο με 105,4%. Επίσης, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφουν, η Εσθονία με ποσοστό 6,9%, το Λουξεμβούργο με 14% και τέλος η Λετονία με 24,8%. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε μια ψευδομεταβλητή ώστε να γίνει μοντελοποίηση των περιόδων κρίσης των χωρών, που αντικατοπτρίζονται μέσα από τη μεταβλητή του ρυθμού μεταβολής του ΑΕΠ. Στη συνέχεια, έγιναν έλεγχοι μοναδιαίας ρίζας & συνολοκληρώσης και εφαρμόστηκε το ARDL υπόδειγμα στα δεδομένα, όπου και πάρθηκαν οι εξισώσεις για κάθε χώρα, τρέχοντας τρία διαφορετικά μοντέλα και επιλέγοντας το καταλληλότερο βάση του μπεϋζιανού κριτηρίου πληροφορίας. Τέλος, βάση αυτών των εξισώσεων η ανάλυση προχώρησε σε προβλέψεις, όπου εξετάστηκαν δυο διαφορετικά σενάρια (με αύξηση κατά 1,5% και με μείωση κατά 1,5%, στις τιμές των ανεξάρτητων μεταβλητών) για μια δεκαετία. Τα αποτελέσματα που πάρθηκαν δείχνουν, ότι έχουμε μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων με το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Κύπρος & τη Πορτογαλία, να μην καταφέρνουν να πετύχουν το στόχο (και στα δύο σενάρια) για το διάστημα 2020-2029, με την Ελλάδα να καταγράφει τα υψηλότερα ποσοστά και στα δύο σενάρια (144,62% το έτος 2029 στο σενάριο με αύξηση κατά 1,5% & 147,40% το έτος 2029 στο σενάριο με μείωση κατά 1,5% στις ανεξάρτητες μεταβλητές), ενώ ακολουθούν η Κύπρος και η Ιταλία. Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφουν η Μάλτα, η Εσθονία και η Ολλανδία.	el
heal.advisorName	Μηλιός, Ιωάννης	el
heal.committeeMemberName	Μιχαηλίδης, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Τσώλας, Ιωάννης	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	114 σ.	el
heal.fullTextAvailability	true