heal.abstract |
Τα πληροφοριακά συστήματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης δημόσιας διοίκησης και η ύπαρξη διαλειτουργικότητας μεταξύ αυτών αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Παγκοσμίως, η διαλειτουργικότητα ορίζεται ως ένα από τα σημαντικότερα θέματα για την αποδοτική και αποτελεσματική λειτουργία των οργανισμών (δημοσίων και μη) ανεξάρτητα από το μέγεθος τους. Η διαλειτουργικότητα μεταξύ δύο φορέων καλύπτει την εναρμόνιση των νομοθετικών διατάξεών τους (θεσμική διαλειτουργικότητα), τα προβλήματα και τις λύσεις των επιχειρησιακών λειτουργιών τους (οργανωσιακή διαλειτουργικότητα), τις μεθόδους και τα εργαλεία για την επικοινωνία τους (σημασιολογική διαλειτουργικότητα) και τις λύσεις για την διασύνδεση των πληροφοριακών συστημάτων σε τεχνικό επίπεδο (τεχνική διαλειτουργικότητα).
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάλυση και η παρουσίαση των πληροφοριακών συστημάτων και της διαλειτουργικότητας τους για ένα σημαντικό κομμάτι της δημόσιας διοίκησης. Πιο συγκεκριμένα, δίνεται έμφαση στα πληροφοριακά συστήματα που αποτελούν σημαντικούς κόμβους της διαχείρισης της πληροφορίας των αναπτυξιακών προγραμμάτων. Τέτοια συστήματα-κόμβοι είναι το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ) του υπουργείου Οικονομίας, το πληροφοριακό σύστημα για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (e-ΠΔΕ), το Πληροφοριακό Σύστημα Παρακολούθησης Πληρωμών και Οφειλών Δημοσίων Επενδύσεων (Π.ΣΥ.Π.Π.Ο.Δ.Ε), το Πληροφοριακό Σύστημα Κρατικών Ενισχύσεων (Π.Σ.Κ.Ε), τα πληροφοριακά συστήματα για τις δημόσιες συμβάσεις ΕΣΗΔΗΣ/ΚΗΜΔΗΣ, τα συστήματα της ευρωπαϊκής επιτροπής (SFC), το πληροφορικό σύστημα της γενικής γραμματείας (Γ.Γ.Π.Σ), κ.α.
Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχουν κοινές πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν για την εναρμόνιση οργανισμών μέσω της διαλειτουργικότητας. Αυτές οι έρευνες, σε συνεργασία με τις οδηγίες του Ελληνικού Πλαισίου Διαλειτουργικότητας (οδηγίες που προκύπτουν από το πλαίσιο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης), στοχεύουν σε μία νέα προσέγγιση, με στοχευμένα αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα αυτά, μεταξύ άλλων, επιτυγχάνουν την ελαχιστοποίηση της συμμετοχής του διαχειριστή, σαν φυσική παρουσία, και της υποχρέωσης του να γνωρίζει τις διοικητικές και λειτουργικές σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων οργανισμών. Επίσης, στόχος των κοινών πρακτικών είναι η οργάνωση των διαδικασιών, η αντιμετώπιση σημασιολογικών και τεχνικών προβλημάτων, η σχεδίαση σχετικών αρχιτεκτονικών και εν τέλει η επίτευξη των νομικών συνεργασιών των συστημάτων.
Επιπλέον, στο πλαίσιο της εργασίας παρουσιάζονται και αναλύονται διεθνή πρότυπα και εργαλεία Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, επιχειρησιακών μοντέλων και απαιτούμενων δράσεων για την επίτευξη διαλειτουργικότητας στη σύγχρονη δημόσια διοίκηση.
Το Ελληνικό Πλαίσιο Διαλειτουργικότητας, όντας Νόμος του Κράτους από το 2008, έχει σαν στόχο την λειτουργία πληροφοριακών συστημάτων με αποδοτικό τρόπο και συμβάλει στην διοικητική οργάνωση των φορέων του Δημόσιου Τομέα, ενισχύοντας την διαφάνεια στις διαδικασίες που εμπλέκονται. Τα επόμενα χρόνια, η αυτοματοποίηση των διαδικασιών της δημόσιας διοίκησης και των αναπτυξιακών προγραμμάτων θα είναι αυτονόητη και η διαλειτουργικότητα θα έχει συμβάλει σημαντικά στην επίτευξή της. (el) |
el |