Eκχύλιση βιοδραστικών ενώσεων από φύλλα ελιάς με χρήση ιοντικών υγρών

Σαλούστρος, Φίλιππος; Saloustros, Filippos

dc.contributor.author	Σαλούστρος, Φίλιππος	el
dc.contributor.author	Saloustros, Filippos	en
dc.date.accessioned	2020-04-07T09:09:58Z
dc.date.available	2020-04-07T09:09:58Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/50083
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17781
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ιοντικά υγρά	el
dc.subject	Αντιοξειδωτικά	el
dc.subject	Εκχύλιση	el
dc.subject	Φύλλα ελιάς	el
dc.subject	Διαλυτότητα	el
dc.subject	Ionic liquids	en
dc.subject	Antioxidants	en
dc.subject	Extraction	en
dc.subject	Olive leaves	en
dc.subject	Solubility	en
dc.title	Eκχύλιση βιοδραστικών ενώσεων από φύλλα ελιάς με χρήση ιοντικών υγρών	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Θερμοδυναμική	el
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-07-08
heal.abstract	Η μελέτη των ιοντικών υγρών (ΙΥ) ως διαλύτες σε διεργασίες διαχωρισμού εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα ΙΥ είναι τηγμένα άλατα με σημεία τήξης χαμηλότερα των 100 ℃, τα οποία εμφανίζουν μοναδικές ιδιότητες όπως είναι η αμελητέα τάση ατμών, το μεγάλο θερμοκρασιακό εύρος της υγρής κατάστασης καθώς και η δυνατότητα σύνθεσης ιοντικού υγρού με επιθυμητές ιδιότητες, με κατάλληλη επιλογή ανιόντος και κατιόντος, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εκάστοτε διεργασίας. Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η υγρή εκχύλιση βιοδραστικών ενώσεων από φύλλα ελιάς με χρήση ιοντικών υγρών. Σε πρώτη φάση εξετάζεται η διαλυτότητα αντιοξειδωτικών ενώσεων σε ιοντικά υγρά και μίγματα αυτών με οργανικούς διαλύτες, ώστε αφενός να διαπιστωθεί η καταλληλότητα χρήσης ιοντικών υγρών σε διεργασίες εκχύλισης φύλλων ελιάς και αφετέρου να εξαχθούν πειραματικά δεδομένα που είναι απαραίτητα για τη μοντελοποίηση των διεργασιών αυτών. Κατόπιν λαμβάνει χώρα η υγρή εκχύλιση φύλλων ελιάς με οργανικούς διαλύτες και μίγμα οργανικού διαλύτη/ιοντικού υγρού. Στο πρώτο μέλος της διπλωματικής εργασίας μελετάται η διαλυτότητα του καφεϊκού οξέος και της τυροσόλης στα ιοντικά υγρά 2-hydroxyethylamonium acetate (2-ΗΕΑΑ) και 2-hydroxyethylamonium formate (2-ΗΕΑF) σε θερμοκρασιακό εύρος 293 - 323 Κ. Επιπλέον μετράται η διαλυτότητα της τυροσόλης στα μίγματα αιθανόλη – 2-ΗΕΑΑ και αιθανόλη – 2-ΗΕΑF για 20, 40, 60, 80 και 100 % κ.β. αιθανόλης στις θερμοκρασίες 293 και 313 Κ. Από τα αποτελέσματα των πειραματικών μετρήσεων της διαλυτότητας αντιοξειδωτικών σε ιοντικά υγρά συμπεραίνεται πως η τυροσόλη είναι περισσότερο διαλυτή σε σχέση με το καφεϊκό οξύ. Επιπλέον, το ιοντικό υγρό 2-ΗΕΑF εμφανίζει μεγαλύτερη διαλυτική ικανότητα σε σύγκριση με το 2-ΗΕΑΑ. Η αύξηση του ποσοστού αιθανόλης στα τριαδικά μίγματα βελτιώνει την διαλυτική ικανότητα. Αξιοποιώντας τα πειραματικά αποτελέσματα διαλυτοτήτων των αντιοξειδωτικών σε ιοντικά υγρά, υπολογίζονται οι πρότυπες θερμοδυναμικές ιδιότητες διαλυτοποίησης και συγκεκριμένα η πρότυπη ενθαλπία διαλυτοποίησης, η πρότυπη εντροπία διαλυτοποίησης και η πρότυπη ενέργεια Gibbs διαλυτοποίησης. Βάσει αυτών προκύπτει ότι, η διάλυση των αντιοξειδωτικών στα ιοντικά υγρά είναι μη αυθόρμητη, ενδόθερμη διεργασία, η οποία ευνοείται εντροπικά. Στο δεύτερο σκέλος της διπλωματικής εργασίας πραγματοποιείται η υγρή εκχύλιση φύλλων ελιάς. Πραγματοποιείται εκχύλιση με αιθανόλη, με οξικό αιθυλεστέρα και με μίγμα αιθανόλης και του ιοντικού υγρού 2-ΗΕΑF. Κατόπιν μετράται η αντιοξειδωτική δράση των εκχυλισμάτων οργανικών διαλυτών, με την μέθοδο DPHH. Παρατηρείται, πως η χρήση αιθανόλης ως διαλύτη για την εκχύλιση φύλλων ελιάς έναντι οξικού αιθυλεστέρα οδηγεί σε εκχυλίσματα με υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση. Στο τρίτο μέρος της διπλωματικής εργασίας, λαμβάνει χώρα η μοντελοποίηση της ισορροπίας στερεού-υγρού μιγμάτων αντιοξειδωτικών με ιοντικά υγρά εφαρμόζοντας τα μοντέλα τοπικής σύστασης NRTL και UNIQUAC. Η χρήση θερμοκρασιακά ανεξάρτητων παραμέτρων οδηγεί σε σφάλματα της τάξης του 30 %, ενώ η χρήση θερμοκρασιακά εξαρτημένων παραμέτρων περιγράφει με επιτυχία την ισορροπία φάσεων όλων των μιγμάτων με μέσο απόλυτο σχετικό σφάλμα της τάξης του 6 %. Ακολουθεί η πρόβλεψη της 4 διαλυτότητας της τυροσόλης σε μίγματα αιθανόλης – 2-ΗΕΑΑ και αιθανόλης – 2-ΗΕΑF με χρήση θερμοκρασιακά ανεξάρτητων παραμέτρων σε θερμοκρασίες 293 και 313 Κ. Προκύπτει ότι τα μοντέλα NRTL και UNIQUAC εμφανίζουν συνεργιστικό φαινόμενο, με την παρουσία αποκλίσεων σε σχέση με τα πειραματικά σημεία, που αποδίδεται στις χρησιμοποιούμενες παραμέτρους αλληλεπίδρασης των ιοντικών υγρών με την αιθανόλη από τη βιβλιογραφία.	el
heal.advisorName	Βουτσάς, Επαμεινώνδας	el
heal.committeeMemberName	Μαγουλάς, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Χαραλάμπους, Αικατερίνη	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών. Τομέας Ανάλυσης, Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Διεργασιών και Συστημάτων (ΙΙ). Εργαστήριο Θερμοδυναμικής και Φαινομένων Μεταφοράς	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	78 σ.
heal.fullTextAvailability	true